بزرگنمايي:

چه خبر - پارکينسون و توهم چه ارتباطي با هم دارند؟

پيش از اين گفته مي شد توهم يکي از پيامدهاي استفاده درازمدت از داروهاي درمان کننده پارکينسون است؛ اما معلوم نبود چطور اين داروها مغز مبتلايان به پارکينسون را تغيير مي دهد.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني روزنامه انگليسي ديلي ميل،در مبتلايان به پارکينسون ارتباط ميان بخش هاي مختلف قطع مي شود، اما اين قطع ارتباط عصبي در بيماران داراي توهم بيشتر است.
گروهي از محققان در مرکز پزشکي دانشگاه وي يو آمستردام هلند/VU University Medical Center پي بردند که در بيماران مبتلا به پارکينسون و توهم، ارتباط بخش هايي از مغز نيز که مسئول پردازش اطلاعات بصري و تمرکز هستند، قطع شده است.

بر پايه اين گزارش، بيماري پارکينسون به خودي خود موجب مرگ سلول هاي عصبي مي شود به ويژه سلول هايي که پيام رسان عصبي دوپامين را آزاد مي کنند. دوپامين سيگنال هايي را در مغز منتقل مي کند که علاوه بر ديگر کاربردها، حرکت را هم کنترل مي کنند. تحليل رفتن اين سلول ها مهم ترين علامت بيماري پارکينسون را پديد مي آورد: نداشتن کنترل و لرزش هنگام راه رفتن و صحبت کردن.

داروهايي مانند آگونيست هاي دوپامين معمولا به عنوان راهکاري براي درمان پارکينسون از طريق افزايش سطح دوپامين خون در مغز تجويز مي شوند.
اما دوپامين فقط در تعادل بخشي حرکات انسان ها نقش ندارد بلکه تنها بخشي از وظايفش در سيگنال هاي عصبي براي حافظه، توجه، حالات روحي، شخصيت و شناخت نيز هست.
بنابراين داروهايي که وضعيت حرکتي بيماران مبتلا به پارکينسون را بهبود مي بخشند، مي توانند منجر به تغييرات رفتاري و شخصيتي در آنها و حتي بروز توهم شوند.

با وجود اين، تحقيقات اخير نشان داده اين بيماران حتي بدون استفاده از داروهاي آگونيست دوپامين هم به توهم دچار مي شوند.
دکتر داگمار هپ/ Dagmar H. Hepp محقق سرپرست اين مطالعه مي گويد: توهم هاي بصري در بيماري پارکينسون شايع ولي کم است. همچنين کمتر به آنها توجه مي شود؛ زيرا به سختي مي توان تشخيص داد که آيا توهم ناشي از بيماري است يا داروهايي که بيمار براي بهبود پارکينسون مصرف مي کند.
وي افزود: اغلب مطالعات قبلي مغز بيماران را هنگام انجام اعمال و تکاليف مشخصي بررسي کردند؛ اما توهم ها معمولا با کاهش سطح هوشياري همراه هستند و موجب مي شود فرد مبتلا به بيماري پارکينسون از عهده هيچ کاري برنيايد.

هپ و گروه محققان وي در اين مطالعه با استفاده از تصاوير ام آر آي مغز افراد مبتلا به پارکينسون و توهم را با مغز مبتلايان به پارکينسون در وضعيت استراحت بررسي کردند.
آنها با اين روش توانستند تفاوت هاي موجود در ارتباط بين بخش ها مختلف مغز بيماران را بررسي کنند؛ بدون اينکه بيمار در حال انجام کاري باشد.
تصاوير ام آر آي نشان داد حتي با آن که بيماران مشغول انجام کاري نبودند، مغز مبتلايان به توهم توانايي ايجاد ارتباطات لازم را براي تشخيص اطلاعات بصري و توجه به اتفاقات پيرامون نداشت.

بر اين اساس، محققان نتيجه گرفتند: اين مطالعه مي تواند سرنخي براي پيش بيني ابتلاي بيماران پارکينسون به توهم باشد؛ يعني بخش هاي جديد مغز که با هم ارتباط ندارند و در تصاوير ام آر آي مشخص است ، مي توانند به پزشکان اين علامت را بدهند که بيمار مبتلا به پارکينسون در حال دچار شدن به توهم نيز هست.

منبع: irna.ir