بزرگنمايي:

چه خبر - اکسي توسين، هورمون رابطه هاي عاشقانه و بحران هاي عاشقانه

برطبق يک مطالعه جديد، اگرچه اکسي توسين باعث و علت همه اوقات خوب نيست؛ اما در دوران تزلزل و ناامني رابطه ها، نقشي اساسي در حفظ و پايداري رابطه ها دارد.

محققان دريافته اند زماني که اشخاص احساس ميکنند که شريک آنها، تمايلش براي ادامه رابطه کم و يا ازدست رفته است، سطح اکسي توسين بالا مي رود.

نويسنده ارشد و محقق انجمن روانشناسي دانشگاه نيومکزيکو، به همراه همکاران خود، اخيرا يافته هاي خويش را در مجله ” هورمون و رفتار” گزارش کرده اند.

پروفسور گرب ميگويد: ” اکسي توسين هورموني است که از غده هيپوفيز ترشح ميشود؛ غده اي با ساختاري نخود شکل که در مغز و درست زير هيپوتالاموس قرار دارد. نقش اکسي توسين گسترده است؛ اين هورمون نه تنها در القاي انقباضات در طي زايمان نقش دارد، بلکه نقش پيوند مادر- فرزندي و نيز انگيختگي جنسي را نيز به عهده دارد، گرچه هنوز ممکن است وظايف خود را به پايان نرسانده باشد”.

پروفسور گرب و همکارانش در يک مطالعه نشان دادند که مغز ، احتمالا براي تلاش در ثابت نگه داشتن رابطه، باعث انتشار اکسي توسين در هنگام بروز بحران در رابطه ميشود.

يافته هاي اين محققان به وسيله ثبت نام از دوگروه بزرگسال انجام پذيرفت. يک گروه شامل 75 زوج از امريکا و گروه ديگر عبارت بودند از 148 زوج از نروژ که رابطه احساسي عميقي داشتند.

از شرکت کنندگان خواسته شده بود تا بطور عميق، درباره شريک رابطه خود فکر کرده و سپس بگويند دوست دارند شريک متقابلشان، چگونه در رابطه، با آنها برخورد کند؟

ميزان سطح اکسي توسين ، قبل و بعد از تفکر درباره اين سوال اندازه گيري شد. يافته ها حاکي ازآن بود که شرکت کنندگاني که در رابطه ، بيشتر از خودگذشتگي کرده بودند و نيز داراي احساس قويتري بودند، سطح اکسي توسين در آنها افزايش پيدا کرده بود؛ که البته نشان دهنده نقش حمايتي بيشتر اکسي توسين در پيوند اجتماعي بود. درعين حال محققان به نتايج جالبي درباره ارزيابي سطوح اکسي توسين درجفتها بطور همزمان، رسيده بودند.

در ميان زوجهايي که يکي بيشتر از ديگري براي رابطه، ازخودگذشتگي کرده بود، اين از خودگذشتگي و سرمايه گذاري براي رابطه ، نشان دهنده افزايش سطح اکسي توسين در فرد نسبت به زوج خود بود.

محققان فکر ميکنند که اين افزايش بسط اکسي توسين، ممکن است تلاشي باشد براي بازسازي يک رابطه مطمئن و ضمانت آن رابطه. يک حالت ضمني نيز درباره کار اکسي توسين وجود دارد و آن اين است که: شايد نقش اکسي توسين، پرورش توجه و انگيزه براي مراقبت و محافظت از رابطه باشد. پروفسور محقق در اين تحقيق ميگويد: ” اکسي توسين ممکن است در مورد رابطه هاي محکوم به فنا، توانا نباشد” .

با اين حال، تيم تحقيق دريافته است که يک محدوده براي تلاشهاي تثبيت رابطه، در اکسي توسين وجود دارد؛ بطور مثال در ميان زوجهايي که رابطه اي در حال جدايي دارند، حتي در فردي که براي رابطه، بيشتر از خود گذشتگي کرده است، افزايش سطح اکسي توسين ديده نشد.

بطورکلي نويسندگان اين تحقيق اعتقاد دارند که يافته هايشان از نظريه ” شناسايي و سرمايه گذاري شخصي در رابطه” به منظور ايجاد يک رابطه پراحساس، حمايت ميکند؛ به موجب اين يافته ها، مغز روابط آسيب پذير را شناسايي و تلاش به تقويت آن خواهد کرد.

منبع: hidoctor.ir