بزرگنمايي:

چه خبر - بررسي پرونده پزشکي آقاي دونالد ترامپ

آنچه با يقين درباره دونالد ترامپ مي‌توان گفت، اين است که او با هر چهره بين‌المللي ديگري که داعيه رهبري دارد و تابه‌حال ديده‌ايم، متفاوت است. اما مشکل اين است که اين تفاوت در جهت مثبت نيست. به تازگي بحث‌ درباره اختلالات رواني ترامپ بالا گرفته است. او در گفت‌وگو با 2 شبکه تلويزيوني، علايم مشهودي از پارانويا و خودبزرگ‌بيني نشان داده و حرف‌هاي بي‌پايه‌اش درباره راي دادن غيرقانوني ميليون‌ها نفر به رقيبش، هيلاري کلينتون، را تکرار کرده است. کارشناسان معتقدند که جنگ تجاري بهانه‌گيرانه او با مکزيک نيز نشان مي‌دهد او خودانگاره‌اش را بر منافع ملي کشورش ترجيح مي‌دهد. صحبت‌هاي مکرر او درباره شمار افراد حاضر در مراسم تحليفش نيز به نياز بچگانه او به جلب‌توجه تعبير شده است.

دکتر جان دي گارتنر، روان‌درمانگر، مشکل اساسي را در خود ترامپ مي‌بيند. او که استاد دانشگاه جانزهاپکينز است، تصميم گرفته ضابطه اخلاقي مشهوري به نام قاعده گلدواتر را ناديده بگيرد تا به آمريکايي‌ها درباره وضعيت رواني خطرناک فرمانده کل قوا هشدار دهد. قاعده گلدواتر، اصطلاحي غيررسمي براي بخشي از ضوابط اخلاقي انجمن روان‌پزشکي آمريکاست که مي‌گويد اظهارنظر حرفه‌اي درباره يک شخصيت عمومي بدون معاينه آن شخص و گرفتن رضايت از او براي بحث درباره ارزيابي رواني او نادرست است.

سابقه اين ضابطه به سال 1964 ميلادي بازمي‌گردد که بري گلدواتر، نامزد رياست‌جمهوري آمريکا، مطرح شد. در آن زمان هم بسياري از روان‌شناسان و روان‌پزشکان اعتقاد داشتند او اختلالات جدي روان‌شناختي دارد. 1189 روان‌پزشک در آن زمان در يک نظرخواهي که در مجله فکت منتشر شد، او را از لحاظ روان‌شناختي براي رئيس‌جمهور شدن بي‌کفايت خواندند. گلدواتر در واکنش به اين مقاله به دادگاه شکايت کرد و دادگاه به نفع او راي داد و 75 هزار دلار خسارت تعيين کرد. پس از اين ماجرا بود که انجمن روان‌پزشکي آمريکا اين ضابطه را در مقررات اخلاقي‌اش گنجاند.

براي نخستين بار هيلاري کلينتون، رقيب انتخاباتي ترامپ، بود که به مشکلات رواني او اشاره کرد. او پس از اظهارات متعدد ضد زن ترامپ، مسخره کردن يک خبرنگار معلول به‌وسيله او و گفته‌هاي کاملا نژادپرستانه وي تقريبا درباره هر فردي که سفيدپوست نبود، او را ازلحاظ رواني براي رئيس‌جمهور شدن بي‌کفايت خواند.

گارتنر که نويسنده کتاب در جستجوي بيل کلينتون، يک زندگي‌نامه روان‌شناختي است، مي‌گويد:دونالد ترامپ به‌ شکل خطرناکي ازلحاظ رواني بيمار است و از لحاظ مزاجي کفايت رئيس‌جمهور بودن را ندارد. او ترامپ را دچار خودشيفتگي بدخيم مي‌داند. گرچه گارتنر خودش به‌طور شخصي ترامپ را معاينه نکرده، اما مدعي است تماشاي اندکي از رفتارهاي ترامپ آشکار مي‌کند که او با معيارهاي تشخيصي اين اختلال تطبيق مي‌کند: رفتار ضداجتماعي، ديگرآزاري، پرخاشگري، سوءظن بيمارگونه (پارانويا)، خودبزرگ‌پنداري، فريبکاري، تخريبگري، فرافکني و خودشيفتگي.

اشخاص داراي خودشيفتگي بدخيم، توانايي کنترل اميال آني و همدلي با ديگران را ندارند. بسياري از افراد دچار اين اختلال معتقدند که افراد اطرافشان عظمتشان را درک نمي‌کنند. آنها براي رسيدن به هدفشان به‌شدت تلاش مي کنند. آنها ممکن است کارايي بالايي داشته باشند، مثلا شغل مهمي را عهده‌دار باشند، نرم سخن بگويند، فريبنده باشند، عاطفي و احساسي به نظر برسند، ظاهري متين، مودب و مهربان داشته باشند و بتوانند با ديگران رابطه برقرار کنند، اما درعين‌حال ممکن است براي رسيدن به آنچه مي‌خواهند، دروغ بگويند، اتهام دروغين بزنند، غلو کنند، تهمت بزنند، فريب دهند، پنهان‌کاري کنند، ديگران را مقصر جلوه دهند يا حقايق را وارونه جلوه دهند و خود را محق به انجام اين کارها بدانند. آنها مي‌خواهند آرزوهايشان برآورده شود و در صورت ناکامي به شدت خشمگين مي‌شوند.

اين تمايلشان آنقدر شديد است که ديگران را درک نمي‌کنند و برايشان احترام قائل نيستند و توانايي همدلي با آنها را ندارند. متاسفانه هيچ علاجي هم براي خودشيفتگي وجود ندارد، اما روش‌هايي براي کنترل آنها وجود دارد. هدف درمانگران اين است که عزت‌نفس ضعيف اين بيماران را افزايش دهند و کاري کنند که انتظارات واقع‌بينانه‌اي نسبت به ديگران داشته باشند.

دکتر جولي فوترل، روان‌شناس باليني، دراين‌باره مي‌گويد:‌ شما نمي‌توانيد براي متقاعد کردن چنين شخصي از منطق استفاده کنيد. براي مثال، اينکه بگوييد 3 ميليون زن بر ضد حرف‌هاي تو تظاهرات کرده‌اند، هيچ تاثيري بر او ندارد. چنين شخصيت نامطمئني اکنون به کدهاي هسته‌اي دولت آمريکا دسترسي دارد. اگر اين وضعيت هولناک نيست، چه نامي مي‌توان بر آن گذاشت؟!.

دکتر هارولدان بورنستين، پزشک شخصي ترامپ، نيز اخيرا در مصاحبه‌‌اي اظهار داشته که او داروهايي براي 3 بيماري مصرف مي‌کند، از جمله يک داروي مربوط به پروستات به نام فيناسترايد براي تحريک رشد مو. ساير داروهايي که ترامپ 70 ساله مصرف مي‌کند، شامل آنتي‌بيوتيک (تتراسايکلين) براي کنترل روزاسه (يک مشکل پوستي شايع که موجب قرمزي مي‌شود) و قرص رزوواستاتين (براي کاهش کلسترول خون) است.به گفته بورنستين، ترامپ همچنين براي کاهش خطر حمله قلبي، روزي يک آسپيرين هم مي‌خورد. بورنستين مي‌گويد: ترامپ سالم است و درمان‌هايي که دريافت مي‌کند، کاملا روزآمد هستند. وي که متخصص بيماري‌هاي گوارشي است، قبلا در طول کارزارهاي انتخاباتي، سلامت کامل ترامپ را گواهي کرده و نتايج برخي از آزمايش‌هاي انجام‌شده روي او را اعلام کرده بود.

افشاي اين موضوع که ترامپ براي تحريک رشد موي سرش از فيناسترايد استفاده مي‌کند، مي‌تواند معماي پايين بودن ميزان آنتي‌ژن اختصاصي پروستات (psa) - يک شاخص سرطان پروستات- را در نتايج اعلام‌شده قبلي در آزمايش‌هاي پزشکي حل کند. اين دارو ميزان psa را پايين مي‌آورد. بورنستين مي‌افزايد: موهاي ترامپ موهاي خودش هستند و او دچار طاسي نيست.

بورنستين 69 ساله در نيويورک طبابت خصوصي دارد. او در دانشکده پزشکي دانشگاه تافتس تحصيل کرده و تخصص گوارشش را در دانشگاه ييل گذرانده و از سال 1980 ميلادي پزشک ترامپ بوده است. البته به گفته بورنستين، او از هنگامي که ترامپ رئيس‌جمهور شده،‌ ديگر با او تماسي نداشته و هيچ‌يک از کارکنان کاخ سفيد تقاضاي کپي سوابق پزشکي 36 ساله ترامپ را که نزد اوست، نکرده‌اند و براي گرفتن آنها به او تلفن هم نشده است. بورنستين مي‌گويد: ترامپ براي بررسي‌هاي سالانه، کولونوسکوپي و ساير آزمايش‌هاي روتين هر سال از 1980 ميلادي به بعد به مطب من در نيويورک مراجعه مي‌کرده است. قبل از اين تاريخ، ترامپ بيمار پدرم دکتر جيکوب بورنستين بوده است.

ترامپ در سن 70 سالگي، مسن‌ترين رئيس‌جمهور تاريخ ايالات متحده است. قد او 191 سانتي‌متر و وزنش 107 کيلوگرم است. ترامپ فشار خون طبيعي برابر با 116/70 دارد. پزشک وي اعلام نکرده که قبل از مصرف استاتين، ميزان چربي‌هاي خون ترامپ چقدر بوده، اما گزارش داده که در آزمايش‌هاي اخير در سطح طبيعي قرار داشته‌اند؛ کلسترول 169، کلسترول hdl 63، کلسترول ldl 94 و تري‌گليسريد 61. همچنين ميزان psa او 15/0 بوده است.

به گفته پزشک شخصي ترامپ، يکي از داروهاي مصرفي او، فيناسترايد است که براي جلوگيري از ريزش مو با الگوي مردانه مصرف مي‌شود، اما اين دارو آثار جانبي نيز دارد: کاهش ميل جنسي، اختلال نعوظ و انزال، درد بيضه‌ها و افسردگي.
تابه‌حال در آمريکا حدود 1370 مورد شکايت و ادعاي خسارت عليه شرکت مرک که اين دارو را وارد بازار کرده، ثبت شده است. در اين شکايت‌ها شرکت مرک متهم شده که درباره آثار جانبي جنسي و شناختي اين دارو به مصرف‌کنندگان هشدار نداده است. ازجمله يک ادعاي خسارت گروهي بر ضد اين شرکت، مقصر بودن آن در مجموعه‌اي از آثار جانبي بالقوه مربوط به اين دارو در دادگاه بررسي خواهد شد. شرکت مرک تابه‌حال دراين‌باره اظهارنظري نکرده است. ازجمله آثار جانبي اين دارو که بيش از همه مورد بررسي قرار گرفته، اختلالات کارکرد جنسي است.

اين اختلالات که اکنون بنا به دستور سازمان غذا و داروي آمريکا بايد روي برچسب آن قيد شود، شامل اختلالات ميل جنسي، اختلالات انزال و اختلالات ارگاسم است که امکان دارد پس از قطع مصرف دارو ادامه يابد. يک بازبيني تازه روي 17 کارآزمايي کنترل‌شده تصادفي (که شامل بيش از 17 هزار بيمار مي‌شد) نشان‌دهنده 2 برابر شدن آمار اختلالات کارکرد جنسي، اختلالات انزالي و ارگاسمي در مردان جواني بوده که از پروپشيا براي درمان طاسي با الگوي مردانه استفاده مي‌کرده‌اند.

درعين‌حال، يک بررسي اخير ديگر نشان داد تغييراتي در ميزان برخي از استروييدها در مايع مغزي- نخاعي مرداني که فيناسترايد براي جلوگيري از ريزش مو مصرف مي‌کنند، ايجاد مي‌شود. معلوم شده اين استروييدها بر کارکرد مغز تاثير مي‌گذارند و وجود آنها در مايع مغزي-نخاعي به توضيح آثار روان‌شناختي عميق ماندن افسردگي و ميل به خودکشي کمک مي‌کند که در برخي از بيماران هنگام مصرف فيناسترايد مشاهده مي‌شود. همچنين بيماران ممکن است دچار اختلالات خلقي و شناختي از جمله نقص در حافظه و تصميم‌گيري شوند. براي پاسخ به اين سوال که آيا اين دارو براي افرادي که در مقام‌هاي سياسي هستند، بي‌خطر است يا نه، بايد منتظر آينده ماند.




منبع:salamat.ir