بزرگنمايي:

چه خبر - پيوستن بهاره رهنما به کمپين هنر+ايدز

بهاره رهنما بازيگر زن ايراني که از سينما گرفته تا تلويزيون و تئاتر صاحب تجربيات مفيد بوده است اعتقاد دارد نپرداختن به مقوله اي چون ايدز در سينما و تلويزيون ناشي از يک پنهان‌کاري ناگفته در سطوح کلان مديريت فرهنگي است.

اين بازيگر در گفتگو با کمپين `هنر+ايدز` در پاسخ به اين پرسش که به چه دليل دراين سالها درسينما و تلويزيون کمتر فيلم و يا سريال درباره بيماران مبتلا به ايدز ساخته شده است گفت: متاسفانه يک عزم جدي در سطوح بالاي مديريت فرهنگي در کشورمان وجود دارد که درباره برخي از واقعيت هاي موجود در جامعه پنهان کاري انجام شود.
وي ادامه داد: در اين سالها شاهد بوديم درباره همين بيماري ايدز و برخي اختلالات جنسيتي به شکل گسترده اي نوعي پنهان کاري در بدنه مديريت فرهنگي ما وجود داشته است و همين باعث شده است که سينما و تلويزيون سراغ تصويرسازي در اين باره نروند.

بازيگر سريالهايي چون `پژمان` با تسري دادن اين تلاش براي پنهان کاري به مديريت کلان در کشورعنوان کرد: وقتي در سالهاي گذشته بزرگترين مقامات دولتي برخي از بديهي ترين اختلالات را در جامعه کتمان مي کردند تکليف درباره بقيه هم روشن است و ديگر نمي شود گفت چرا فلان کارگردان درباره ايدز فيلم و سريال نمي سازد.

وي ادامه داد: تاکنون اين طور به نظر مي رسيده که ترجيح در سياست گذاري کلان چنين است که آسيب هاي اجتماعي و بيماري هايي چون ايدز پنهان بمانند اما ديگر پنهان کاري بس است و به زماني رسيده ايم که بايد به شهروندان در اين باره اطلاعات دهيم.


بازيگر `ورود آقايان ممنوع` با اشاره به اين مسئله که با پنهان کاري نمي شود تا ابد صورت مسئله را پاک کرد و بايد به شهروندان آگاهي داد گفت: نسل جواني را در جامعه داريم که نسبت به معضلاتي مثل بيماري ايدز ناآگاه هستند و نمي دانند با چه خطراتي روبه رو هستند. در حالي که همه ما وظيفه داريم تا آنها را آگاه کنيم.
به نظرم اگر به جوانان و نوجوانان درباره اين بيماري آگاهي درستي دهيم و شرايطي را فراهم آوريم که جوانان هم در باره چگونگي ابتلا به ايدز بدانند و هم درباره راههاي پيشگيري از آن، يقين بدانيد که رفته رفته هم کاهش ابتلا به ايدز را شاهد خواهيم بود و هم رفتار منطقي تر با بيماران مبتلا به اچ.آي.وي.


اين بازيگر خاطرنشان ساخت: بهترين راه براي ايجاد آگاهي هم از طريق رسانه هاي پرمخاطب مانند سينما و تلويزيون است. کارکردي که يک سريال تلويزيوني پرمخاطب دارد به مراتب فراگيرتر است از ده ها صفحه اطلاعات متني است که در رسانه هاي کاغذي در اختيار مخاطب قرار مي گيرد.
رهنما در پايان گفتگوي خود با ابراز اميدواري نسبت به حرکت فعالانه تر سينما و تلويزيون در اين باره بيان داشت: فقط مي توانم بگويم پنهان کاري درباره ايدز بس است. سينما و تلويزيون از موضع انفعالي خارج شوند و فعالانه به توليد اثر نمايشي آگاهي بخش در اين باره دست زنند.




منبع : salamcinema.ir