بزرگنمايي:

چه خبر - عوامل خطر آفرين سرطان کولورکتال

سرطان کولورکتال يا سرطان روده بزرگ شرايطيست که در روده بزرگ يا رکتوم آغاز مي شود. اين سرطان ها مي توانند با توجه به محل آغاز سرطان روده بزرگ يا سرطان رکتوم نيز نام بگيرند. سرطان روده بزرگ و سرطان رکتوم اغلب به همراه هم گروه بندي مي شوند زيرا از ويژگي هاي مشابه بسياري برخوردار هستند.
در شرايطي که سرطان کولورکتال يکي از دلايل مرگ و مير ناشي از سرطان محسوب مي شود، در صورت آگاهي از چگونگي کاهش خطر، اين بيماري در بسياري از موارد قابل پيشگيري است.

بيشتر بدانيد : پيشگيري از سرطان روده با غلات سبوس دار

بيشتر بدانيد : تاثير سير و پياز بر پيشگيري از سرطان روده بزرگ

اضافه وزن و چاقي يکي از نگراني هاي سلامت اصلي در دنياي امروز محسوب مي شوند. در کنار بيماري قلبي و ديابت، اضافه وزن و چاقي مي توانند به صورت مستقيم با افزايش خطر سرطان روده بزرگ مرتبط باشند. مطالعات نشان داده اند در کشورهايي که رژيم غذايي غربي در آنها بيشتر دنبال مي شود با افزايش نرخ ابتلا به سرطان روده بزرگ مواجه هستند. در شرايطي که کنترل چاقي مي تواند دشوار باشد، دنبال کردن يک رژيم غذايي سالم و ورزش منظم در کنار دريافت کمک پزشکي و برخي عمل هاي جراحي مي تواند به مديريت وزن کمک کند.

سابقه خانوادگي و ژنتيک از جمله دلايل تاثيرگذار در ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند. بر همين اساس، هر فرد زير 50 سال که به سرطان روده بزرگ مبتلا شده است بايد از نظر حضور اين جهش هاي ژنتيکي مورد بررسي قرار بگيرد. بررسي ها ساده بوده و به راحتي از طريق يک آزمايش خون قابل انجام هستند. در صورت وجود ژن جهش يافته، نظارت دقيق‌تر بر اعضاي خانواده نياز است.

رژيم هاي غذايي سرشار از فيبر که از ميوه ها، سبزي ها، غلات کامل، مغزدانه ها و حبوبات تامين مي شود، مي توانند ديواري دفاعي در برابر سرطان کولورکتال ايجاد کنند. فيبر محلول، که توسط باکتري هاي روده تخمير مي شود، به توليد اسيدهاي چرب زنجيره کوتاه، مانند «بوتيرات» منتج مي شود که خواص ضد سرطان در روده بزرگ دارد. تا حد امکان، فيبر بيشتري از مواد غذايي گياهي در رژيم غذايي خود دريافت کنيد.

بيشتر بدانيد : فيبر چيست؟ شناخت انواع فيبر غذايي

يک سوم از بيماراني که سرطان کولورکتال در آنها تشخيص داده مي شود، داراي سابقه خانوادگي سرطان کولورکتال يا پوليپ هاي کولورکتال هستند. اگر پوليپ کولورکتال داشته ايد، خطر ابتلا به سرطان کولورکتال براي شما بيشتر از فردي بدون سابقه ابتلا به پوليپ است، از اين رو، نظارت منظم بر شرايط از طريق انجام کولونوسکوپي يا روش هاي غربالگري تاييد شده ديگر اهميت دارد.

پژوهش ها يک رژيم غذايي سرشار از گوشت هاي قرمز و فرآوري شده را با افزايش خطر سرطان کولورکتال پيوند داده اند. آهن هِم، نيترات ها، نيتريت ها، و ديگر مواد سرطان‌زاي بالقوه که در گوشت هاي قرمز و فرآوري شده، مانند گوشت گاو، سوسيس، و کالباس وجود دارند، از عوامل تاثيرگذار در اين زمينه هستند. بيشتر کارشناسان محدود کردن مصرف گوشت هاي قرمز و فرآوري شده به يک يا دو بار در هفته را توصيه کرده اند.

همانند بيشتر بيماري ها، خطر سرطان کولورکتال با افزايش سن بيشتر مي شود. احتمال تشخيص اين بيماري پس از 40 سالگي افزايش مي يابد و پس از 50 سالگي به طور قابل توجهي بيشتر مي شود. با اين وجود، افزايش تشخيص سرطان کولورکتال در افراد جوان‌تر نگراني ها را افزايش داده و بر همين اساس، انجمن سرطان آمريکا غربالگري سرطان کولورکتال در 45 سالگي به جاي 50 سالگي را توصيه کرده است.

سيگار کشيدن مسئول ابتلا به بيماري هاي مختلف است که بسياري از آنها، از جمله سرطان کولورکتال، مي توانند مرگبار باشند. پژوهش ها نشان داده اند که خطر سرطان روده بزرگ در مردان سيگاري 8 درصد و در زنان سيگاري 19 درصد بيشتر است. حتي يک يا دو نخ سيگار در روز نيز مي تواند خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزايش دهد، در نتيجه، پرهيز از يا ترک سيگار بهترين گزينه براي شما محسوب مي شود.

افراد مبتلا به بيماري التهابي روده (IBD)، از جمله بيماري کرون يا کوليت اولسراتيو، با التهاب مزمن در روده هاي خود مواجه هستند که مي تواند خطر سرطان کولورکتال را افزايش دهد. خطر سرطان روده بزرگ چند سال پس از تشخيص اوليه بيماري التهابي روده افزايش مي يابد و در بيماراني که بخش بزرگي از روده بزرگ تحت تاثير قرار گرفته، مدت زمان بيشتري از بيماري مي گذرد و يا در افرادي که با التهاب فعال مواجه هستند، چشمگيرتر است. بر همين اساس، تمام افراد مبتلا به بيماري التهابي روده بايد با پزشک متخصص گوارش خود درباره زمان آغاز غربالگري براي سرطان روده بزرگ صحبت کنند.

مصرف الکل يکي ديگر از مواردي است که مي تواند پيامدهاي سلامت جدي، از جمله ابتلا به سرطان کولورکتال را موجب شود. طي يک تجزيه و تحليل چندين مطالعات مشخص شد خطر ابتلا به سرطان کولورکتال در افرادي که بيش از حد الکل مصرف مي کنند، نسبت به افرادي که الکل مصرف نمي کنند، 37 درصد بيشتر بود و افرادي که به ميزان کم الکل مصرف مي کردند نيز با افزايش خطر 7 درصدي مواجه بودند. به طور خاص، مصرف الکل با ظهور سرطان کولورکتال در سنين پايين‌تر مرتبط بود.

آليسين، ماده اي که در سير، پياز، پيازچه، پياز کوهي، و موسير يافت مي شود، احتمالا با نابودي مواد سرطان‌زا و اختلال در جريان خون به تومورها، به نظر مي رسد خطر سرطان کولورکتال را کاهش مي دهد. پژوهشي که در نشريه Asia-Pacific Journal of Clinical Oncology منتشر شد، نشان داد خطر ابتلا به سرطان کولورکتال در افرادي که به ميزان فراوان از اين قبيل سبزي ها مصرف مي کردند، در مقايسه با افرادي که رژيم هاي غذايي آنها تا حد زيادي فاقد اين مواد غذايي بود، 79 درصد کمتر بود.

وزارت بهداشت و خدمات انساني آمريکا حداقل 150 دقيقه فعاليت جسماني با شدت متوسط در هفته را براي بزرگسالان توصيه کرده است. افرادي که از نظر جسماني فعال‌تر هستند با کاهش خطر ابتلا به سرطان کولورکتال مواجه بوده و همچنين احتمال ابتلا به سرطان پستان، حملات قلبي، ديابت و سکته مغزي در آنها کمتر است. افزايش فعاليت جسماني مي تواند به کاهش وزن و چاقي نيز کمک کند که اين شرايط نيز خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را کاهش مي دهد.

بيماراني که عمل پيوند عضو، مانند کليه داشته اند، به واسطه خطرات ناشي از مصرف بلند مدت داروهايي که براي سرکوب سيستم ايمني استفاده مي شوند، مي توانند در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به سرطان کولورکتال قرار داشته باشند. بر همين اساس، اين بيماران بايد با پزشک متخصص گوارش خود درباره غربالگري با تکرر بيشتر صحبت کنند.

برخي مطالعات نشان داده اند که مصرف روزانه آسپرين مي تواند خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را در بيماراني با ريسک بالا 40 درصد کاهش دهد. با اين وجود، مصرف آسپرين مي تواند خطر خونريزي گوارشي را نيز افزايش دهد. پيش از آغاز استفاده منظم از آسپرين با پزشک خود درباره خطر سرطان کولورکتال و عوارض جانبي بالقوه مصرف اين دارو صحبت کنيد.

بيشتر بدانيد : قرص آسپرين چيست و چطور عمل مي کند؟

کودکاني که براي درمان سرطان، پرتو درماني را پشت سر گذاشته اند مي توانند در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به سرطان کولورکتال قرار داشته باشند. افزايش خطر در بيماراني که براي درمان سرطان پروستات يا سرطان دهانه رحمپرتو درماني داشته اند نيز افزايش مي يابد. در همين راستا، براي اين بيماران آغاز غربالگري براي سرطان کولورکتال در سنين پايين‌تر (10 سال پس از پرتوردماني يا در سن 35 سالگي) توصيه شده است.

کارشناسان بر اين باورند که غربالگري يکي از مهم‌ترين کارهاييست که مردم مي توانند براي کاهش خطر سرطان کولورکتال انجام دهند. آزمايش هاي غربالگري مختلفي از جمله کولونوسکوپي، و آزمايش هاي مبتني بر مدفوع وجود دارند. غربالگري منظم براي افرادي که در معرض خطر متوسط قرار دارند از 45 سالگي و براي افرادي با ميزان خطر بالا پيش از 45 سالگي توصيه شده است. شما مي توانيد در اين زمينه با پزشک خود صحبت کنيد.

پژوهش ها نشان داده اند که آفريقايي‌آمريکايي تبارها در معرض خطر بيشتري براي ابتلا و مرگ ناشي از سرطان کولورکتال قرار دارند.

بيشتر بدانيد : هشدار به آقاياني که زياد تلويزيون مي بينند، مراقب سرطان کولورکتال باشيد!

بيشتر بدانيد : درمان سرطان روده بزرگ با بره موم عسل

seemorgh.com/ealth
منبع : asriran.com