بزرگنمايي:

چه خبر - دوست ندارم رايان شجريان روي ابر‌هاي پدرش پرواز کند

براي اولين مرتبه صداي رايان شجريان در کارگاه‌هاي آواز محمدرضا شجريان که در مجموعه فرهنگي هنري آسمان فرهنگستان هنر برگزار مي‌شد، شنيده شد. کلاس‌هاي کارگاهي استاد از سال 1386 آغاز شده بود و حدود يکسال بعد نمونه‌اي از صداي رايان براي شاگردان محمدرضا شجريان پخش شد. نحوه‌ي پخش صداي رايان نيز جالب توجه بود. سال‌ها قبل‌تر از اين اتفاق محمدرضا شجريان تصنيف بهار دلکش را با تار زنده‌ياد محمدرضا لطفي اجرا کرده بود. رايان روي همين فايل صوتي و همراه با صداي پدرش، خوانده بود. آن روزها رايان حدود 11 سال سن داشت و صدايش مانند بسياري از کودکان، اصطلاحا چپ کوک و زنانه بود.
از آن زمان حدود ده سال گذشته و طي ماه‌هاي اخير رايان شجريان استوري‌هايي را از خودش که نشان مي‌دهد در استوديو ضبط صدا پشت ميکروفن قرار دارد و مشغول ضبط اثر است. او احتمالا حاصل همين ضبط‌هاي استوديويي را در آينده‌اي دور يا نزديک راهي بازار موسيقي خواهد کرد.
همايون شجريان نيز سال 1382 براي اولين مرتبه آلبوم مستقل «نسيم وصل» را در مقام خواننده در سن 28 سالگي با آهنگسازي محمدجواد ضرابيان منتشر کرد که در آن زمان مورد استقبال جالب توجهي قرار گرفت و همچنان بسياري از مردم، همايون را با برخي از قطعات همان آلبوم به ياد مي‌آورند. البته همايون اين شانس را داشت که از سال 1373 يعني درست زماني که 19 سال داشت، به عنوان نوازنده تنبک با پدرش روي صحنه برود و نوازندگي کند. همايون بعدها يعني در سال 1378 در آلبوم آهنگ وفا براي اولين مرتبه به همراه پدرش روي سن؛ خوانندگي کرد و آرام آرام صدايش را به مردم شناساند.
هرچند به دليل بيماري محمدرضا شجريان چنين شانسي نصيب رايان شجريان نشده که در کنار پدرش روي صحنه برود اما نام خانوادگي بلندآوازه خاندان شجريان، راه او را همچون همايون بسيار هموارتر از هر خواننده‌ ديگري کرده است. رايانِ بيست ساله همچون پدرش، برادرش، خواهرانش و دو عمويش، صداي مناسبي براي اجراي موسيقي ايراني دارد. حال بايد ديد اولين حضور حرفه‌اي رايان شجريان در عرصه عمومي چگونه خواهد بود و آيا همچون پدرش براي ارتقاي سطح آواز ايراني و احياي مجدد اين هنر تلاش خواهد کرد؟

رايان شجريان سال 1386 در ونکوور کانادا به دنيا آمده و قطعا از هنر محمدرضا شجريان بي‌نصيب نخواهد ماند. رايان نقاشي را خيلي دوست دارد. هميشه مي‌گويد؛ «بوم» بده تا نقاشي کنم. خب، همه بچه‌ها نقاشي را دوست دارند، اما رايان خيلي شبيه به پدرش است. کاراکتر پدرش را دارد. بچه بسيار با استعدادي است و شکوفايي او بستگي به اين دارد که ما چقدر بتوانيم او را پرورش دهيم، اما اصلا دوست ندارم روي ابر‌هاي پدرش پرواز کند. مي‌خواهم او فقط روي پاي خودش بايستد. چون بچه‌هايي که پدر و مادر معروف دارند کمتر کار و تلاش مي‌کنند. نمي‌خواهم رايان اينطور باشد. چون نام خانوادگي شجريان خيلي سنگين است، به همين خاطر بايد خيلي تلاش کند.
رايان همچنين مانند پدرش و برادرش عاشق فوتبال است و براي ديدن برخي بازهاي حساس تيم ملي به استاديوم مي‌رود. اين نشان مي‌دهد که علايق مشترکي ميان آنها وجود دارد. حال بايد منتظر ماند و ديد آيا خاندان شجريان دوباره مي‌تواند قله‌اي را که محمدرضا شجريان در آواز بر آن گام نهاده، يک‌مرتبه ديگر فتح کند؟

پروه فرهنگ و هنر سيمرغ
منبع: ilnanews.com