بزرگنمايي:

چه خبر - چهره هايي همچون سحر دولتشاهي, نويد محمدزاده و ... به اثر گوش دادند و جامه ها دريدند...

همه چيز از موزيک ويدئوي «چرا رفتي» براي معرفي آلبوم «نه فرشته ام نه شيطان» آغاز شد! آواز ايراني از حنجره يکي از فرزندان خلفش اين بار در حال و هواي موسيقايي کمتر شنيده شده، فضايي نه شبيه به موسيقي دستگاهي نه حتي فرم موسيقي ارکسترال ايراني بلکه تلفيقي از محتواي موسيقي ايراني و ساز بندي غربي. در اين ويدئو چهره هايي همچون سحردولتشاهي، ستاره پسياني، نويد محمدزاده، باران کوثري و... اين اثر جديد را با اغراق زياد شنيدند و هدفون ها بر زمين کوبيدند و جامه ها دريدند! اگرچه استقبال تاريخي از همان موزيک ويدئو و بعدترها آلبوم هاي «رگ خواب»، «آرايش غليظ»، «خداوندان اسرار» شد بزرگ ترين دستاويز براي برادران پورناظري که در تمامي مصاحبه هاي رسمي و غيررسمي، خود را نجات دهنده موسيقي ايراني از شر فراموشي بخوانند؛ اما چند درصد از اهالي فن، موسيقي برادران پورناظري را موسيقي اصيل ايراني مي دانند؟ و از طرفي چه اصراري بر همه گير شدن افراطي يک هنر متعالي و خاص پسند وجود دارد؟ پاسخ اين سوال را با اندکي جزم انديشي مي توان هجوم سرمايه داري به هنر ايران و اغواگري عواملي همچون شهرت بي حد و حساب و صنعتي شدن موسيقي دانست. اما حالا چند سال پس از آن ويدئو و آن آلبوم و کنسرت هايي که در واقع تصميم تاريخي همايون شجريان براي برداشتن گام هاي متفاوت است، آلبوم «امشب کنار غزل هاي من بخواب» که مدت طولاني مخاطبانش را چشم و گوش انتظار گذاشته بود، از راه رسيده است.
نويسنده به هيچ عنوان حق انتخاب شخصي همايون شجريان را نفي نمي کند و تجربه کردن در موسيقي را از مهم ترين عوامل پيشرفت آن مي داند اما اگر موسيقي ايران با همين تجربه هاي پراکنده و نامنسجم به نسل بعد منتقل شود، سردرگمي را به آيندگان منتقل خواهد کرد. همايون شجريان چندي است دقيق و موشکافانه به آثارش نگاه نمي کند و شايد کميت را به کيفيت ترجيح مي دهد. او حالا همه جا و در همه حال رصد مي شود و هواخواهان بي شماري دارد. اما سرنوشت هنرمنداني که بيش از حد در سليقه عامه اثرپذير شدند و اثر گذاري خود را بر هنر فراموش کردند، سرنوشت چندان جاودانه اي نبوده و نيست که مثال هايش در موسيقي ايران پرشمار است.

منبع: روزنامه خراسان