بزرگنمايي:

چه خبر - وقتي تتلو مي خواهد حقايق را افشا کند!

«در يک مصاحبه خوب، حقايق را درباره دولت جمهوري اسلامي، آقاي رئيسي و تيمش که در حق من نامردي کرده‌اند به شما مي‌گويم. من بالاخره حقيقت را مي‌گويم.» اين جملات متعلق به يک روزنامه‌نگار، سياست‌مدار يا يک استاد دانشگاه نيست. اين جملات متعلق به يک خواننده زيرزميني پرحاشيه است که در يک برهه زماني دست‌مايه تبليغات انتخاباتي براي يکي از کانديداهاي رياست ‌جمهوري شده بود اما حالا معتقد است که بازي خورده و مي‌خواهد افشاگري کند.

اميرحسين مقصودلو معروف به «امير تتلو» يکي از خوانندگان پرطرفدار بيشتر ميان نوجوانان است که هيچ‌گاه نتوانست در ايران فعاليت رسمي داشته باشد. صفحه اينستاگرام او 4 ميليون‌نفر دنبال‌کننده دارد و به نظر مي‌رسيد که او پرطرفدارترين خواننده ايران است اما معادله جايي به هم ريخت که او تصميم به برگزاري کنسرت در ترکيه گرفت و از آنجا که فقط حدود 200 بليت در اين کنسرت فروخته شد، اين کنسرت اجرا نشد.

حالا اين پرسش به ذهن متبادر مي‌شود که طرفداران او دقيقا چه گروهي از جامعه هستند که فقط ترجيح مي‌دهند او را بدون پرداخت هيچ هزينه‌اي تماشا کنند؟ تعداد دنبال‌کننده‌هاي او حتي براي يکي از کانديداهاي رياست جمهوري دوازدهم هم آنقدر وسوسه‌برانگيز بود که از تتلو براي تبليغات انتخاباتي‌اش استفاده کرد؛ موضوعي که اين روزها خيلي اين رپر جوان را آشفته کرده است.

بيشتر بدانيد : افشاگري عجيب تتلو از وقايع انتخابات 96+ فيلم

اما تتلو و طرفدارانش چه کساني هستند؟ از دکتر مرجان علي‌قارداشي - روانشناس - خواستيم که يک تحليل روان‌شناختي از تتلو و تتلوها برايمان ارائه دهد.

«ما اغلب آدم‌هايي را در دنياي مجازي دنبال مي‌کنيم که برايمان جالب هستند و اين دنبال کردن هميشه به آن معنا نيست که ما طرفدار آن شخص هستيم چرا که طرفدار بودن به معناي الگو قراردادن و پيروي کردن است. ما نبايد با ديدن افرادي که داراي دنبال‌کنندگان زيادي در فضاي مجازي هستند به اين باور برسيم که آنها پرطرفدارند. حالا اگر بخواهم مشخصا درباره اميرحسين مقصودلو براي شما صحبت کنم، آنچه را که بايد درباره دنبال‌کنندگان او در نظر قرار داد، مقوله طيف سني است. اگر نگاهي به ليست دنبال‌کنندگان او بيندازيد، متوجه مي‌شويد آنها اغلب بچه‌ها و نوجواناني هستند که در بحران پيدا کردن هويت و نقش اجتماعي‌شان به سر مي‌برند. در واقع بچه‌هايي که توانايي اين را هم که به تنهايي به کنسرت خواننده محبوبشان به ترکيه بروند را ندارند.»
او ادامه مي‌دهد:
«مردم به طور کلي از ادا و اطوارهاي عجيب استقبال مي‌کنند و از هر چيز غير معقولي لذت مي‌برند. مثلا شما الان بگوييد يک فيل را به پارک ارم آورده‌اند که سه خرطوم دارد يا مثلا خرگوشي که هزارتا پا دارد. چون اين موضوع برايشان غير معقول و جالب است، دنبالش مي‌روند. اساسا ذهن به دنبال چيزهاي تازه است. اما اگر بخواهيم زاويه ديد را تغيير دهيم و درباره عدم استقبال از کنسرت اميرحسين مقصودلو صحبت کنيم بايد نوسانات ارز و ريزش مخاطب ساير خوانندگان مطرح در کشورهاي اطراف را در نظر داشته باشيم. قطعا تعداد زيادي از پدر و مادرها توان خريد بليت اين اجرا براي فرزندانشان و سفر به ترکيه را نداشتند. مي‌خواهم بگويم بايد همه فاکتورها در نظر گرفت و نبايد خيلي بدبينانه بگوييم او دنبال‌کننده ساختگي دارد. اتفاقا او دنبال‌کنندگان زيادي دارد اما شايد دليل اصلي بد آوردن او در کنسرت ترکيه کم‌سن بودن مخاطبش و پايين بودن ارزش موسيقايي آثارش براي اقشار مختلف بود.»
اين روانشناس تاکيد مي‌کند:
«ما زماني مي‌توانيم اظهارنظر قطعي درباره اين خواننده داشته باشيم که او بيايد و يک کنسرت رايگان در ايران برگزار کند و بعد ببينيم آيا در اين شرايط هم کسي حاضر نيست او را ببيند؟»

«اين موضوع را بايد از دو جهت بررسي کرد. اميرتتلويي که به صورت واقعي حضور دارد و آنچه که هست و دوم اميرتتلويي که مردم ساخته‌اند. او يک خواننده تقريبا خوش‌صدايي بود که با پشتيباني طرفداران نوجوانش کارش را جلو مي‌برد. من از او چند مصاحبه خوانده‌ام. در يکي از مصاحبه‌هايش گفته است که من در يک خانواده مَشتي متولد شدم. منظورش از کلمه مشتي يک خانواده خوب و شاد است اما چند وقت بعد در يک مصاحبه ديگر اظهار کرده است که من بچه طلاق بودم و با مادرم زندگي مي‌کردم و کميته امداد به ما کمک مي‌کرد! بنابراين از گذشته اين شخص پيشينه درست و صحيحي نيست که بتوانم او را خيلي دقيق تحليل کنم چون ما او را قبل از شهرتش نمي‌شناسيم. او يک جاي ديگر گفته که در گذشته کارگري مي‌کرده است. از اين جمله مي‌توان فهميد که به خاطر شرايط فرهنگي و اجتماعي جامعه، او در شرايطي بوده که عزت و احترام دريافت نمي‌کرده و ديده نمي‌شده است.»

بيشتر بدانيد : گفتگويي جنجالي با امير تتلو از خانواده و زندگي شخصي‎اش!

او معتقد است:
«اساسا جامعه ما تتلوساز است. چنين افرادي ساده‌ترين راه را براي ديده‌شدن، رفتار ضد اجتماعي مي‌دانند. مردم آنها را در فضاي مجازي مي‌بينند و اين ديده‌شدن به مرور برايشان جذاب مي‌شود. اما از يک جايي به بعد ديگر اختيارشان از دست خودشان خارج مي‌شود و دست مردم مي‌افتد. به طور کلي ما يک گونه شخصيتي ـ نمايشي داريم که دوست دارند ديده شوند و براي شهرت همه کار مي‌کنند. حتي خودشان را با سلبريتي‌هاي خيلي مشهور مقايسه مي‌کنند. اين ويژگي شخصيتي ممکن است که در همه ما وجود داشته باشد اما اگر اين ويژگي بخواهد خيلي زياد در وجود ما سرکشي کند ديگر تبديل به اختلال شخصيت مي‌شود.»

«خير. تتلو فرياد مي‌زند که مرا نگاه کنيد! او هميشه بدنش را اپيلاسيون مي‌کند، برنزه مي‌کند و فرياد «مرا تماشا کن» سر مي‌دهد. او برايند جامعه‌اي است که جايي براي ديده‌شدن نداشته است. آدم‌ها با هم يکي نيستند. يکي براي ديده‌شدن تلاش مي‌کند که يک متخصص حرفه‌اي شود، يکي ديگر رَپر! آنچه درباره تتلو مشخص است، فرياد مرا ديدن است.»
اين روانشناس ادامه مي‌دهد:
«به طور کلي من او را شخصي مي‌بينم که داراي شخصيت دوقطبي است. يعني آدم‌هايي که زياد حرف مي‌زنند و کارهاي عجيب و غريب مي‌کنند. تتلو يک بار گفت که مي‌خواهم فوتباليست شوم و مگر من چه چيزي از ديويد بکام کمتر دارم؟ يک‌بار خطاب به هوادارانش گفت که اصلا شما لياقت من را نداريد و از همه شما بدم مي‌آيد. يک‌بار از لشگر سايبري امام زمان (عج) حرف مي‌زند و ... به اين رفتارها دوره‌هاي شيدايي مي‌گويند که فرد حرف‌هاي عجيب مي‌زند و حتي گاهي خودش را از دنيا منفک مي‌کند. او حتي راجع به سياست هم حرف مي‌زند؛ از يک کانديدا طرفداري مي‌کند؛ ‌ مي‌خواهد افشاگري سياسي کند. خودش را درگير مسئله حجاب مي‌کند. يک روز مسلمان دوآتيشه مي‌شود؛ يک روز فارغ مي‌شود و ... او هيچ خط فکري مشخصي ندارد.»

بيشتر بدانيد : پيغام ويژه تتلو به زنان و دختران

دکتر مرجان علي‌قارداشي همچنين معتقد است:
«آدم‌هايي که تحت عنوان «تتليتي‌ها» هوادار امير تتلو هستند در واقع پشت او قايم شده‌اند تا خشم خود را نسبت به جامعه خالي کنند. اما در نهايت دوست دارم بگويم که گاهي ما آدم‌ها به بيماري ديگران دامن مي‌زنيم. جوانان ما ياد گرفته‌اند که براي ديده‌شدن ديوانگي کنند. تتلوها را مردم ديوانه‌تر مي‌کنند.»

منبع : isna.ir