بزرگنمايي:

چه خبر - 10 نکته شخصيت شناسي در مورد زبان بدن

درباره زبان بدن بارها شنيده و خوانده ايم اما شايد همچنان از قدرت تاثيرگذاري به مراتب بيشتر زبان بدن نسبت به اداي کلمات مطلع نباشيم. شما با آگاهي از واقعيت هاي زبان بدن در برخي موارد ضروري مي توانيد مچ دروغگوها را بگيريد، راستگوها را تشخيص بدهيد، آسيب پذيرها را شناسايي و به آنها کمک کنيد، بر گفت و گوي خود با ديگران مديريت داشته باشيد، تاثيرگذاري کلمات را با قدرت زبان بدن بيشتر کنيد و خلاصه اينکه معاشرت هاي اجتماعي تان را با دانش کافي تحت کنترل داشته باشيد. در مطلب پيش رو شما را با برخي نکات جالب درباره زبان بدن آشنا مي کنيم...

اين نکته يادتان باشد که يکي از اولين نشانه هايي که در فرد دروغگو ظاهر مي شود سرخ شدن گونه هاي اوست. البته اين مورد بيشتر مختص کساني است که در دروغگويي به مرحله تبحر و عادت نرسيده باشند. از آنجا که فرد دروغگو کمي عصبي است احتمال بالارفتن فشار خون و سرخ شدن گونه هايش وجود دارد. گاز گرفتن لب ها، پلک زدن هاي پياپي و نفس هاي عميق، همزمان با گشاد شدن سوراخ هاي بيني، از ديگر علايمي است که نشان مي دهد فرد مقابلتان در حال دروغ گفتن است!
البته ماجرا همين جا تمام نمي شود. حالا بايد درباره کليت زبان بدن يک دروغگو بدانيد؛ چيزي که به شدت سعي در کنترل آن دارد چون در حال دروغ گفتن است و ترجيح مي دهد کمترين واکنش ها را در رفتار فيزيکي خود بروز بدهد. وقتي فردي دروغ مي گويد ممکن است دست ها و پاها را داخل بدن خود جمع کند تا کمترين حرکت ممکن را داشته باشد. هرچند اين تنها واکشن زبان بدن از طرف فرد دروغگو نيست چون در عين حال اين احتمال هم وجود دارد که وي دست هايش را پشت بدن خود رها کنيد و مرتب آنها را حرکت بدهد. هرکدام از اين رفتارها يکي از نشانه هاي عصبي بودن بابت دروغ گفتن است.

دريافتن اين موضوع، بسيار راحت است. بدن افراد راستگو عاري از هرگونه گارد و حالت تدافعي است. آنها درست مانند دلشان، زبان بدنشان را هم باز مي گذارند. به اين ترتيب که وقتي فردي در حال گفت و گوست و درواقع درباره همه چيز راستش را مي گويد از دست هايش استفاده مي کند به طوري که مرتب کف دست هايش را به حالت باز رو به طرف مقابل مي گيرد و ماجرا را براي او شرح مي دهد. اين نشانه يعني اينکه طرف مقابل شما چيزي راي پنهان کردن ندارد و به همان وضوحي که مي توانيد کف دست وي را ببينيد مي توانيد راستگويي اش مطمئن باشيد.

يکي از سيگنال هاي جهاني زبان بدن، شانه بالاانداختن است؛ حرکتي که تقريبا در همه افراد وجود دارد و بارها ديده شده است. زماني که فردي چنين حرکتي را انجام مي دهد بدين معناست که او متوجه نمي شود و نمي داند چه خبر است، چه اتفاقي افتاده يا اينکه طرف مقابلش چه چيزي مي گويد کارشناسان از اين حرکت خاص در زبان بدن به عنوان يک واکنش بدني مشترک در تمام دنيا ياد مي کنند که از مفهوم مشابهي پيروي مي کند.

وقتي فردي کف دستش را جمع مي کند (به حالت مشت) و انگشت اشاره اش را بالا مي گيرد به معناي نشان دادن تسلطش بر موضوع و اتفاقي است که پيرامون وي واقع شده؛ هر چند اين حرکت هميشه هم مصداق چنين موضوعي نيست. اما در اکثر مواقع فرد با چنين حرکتي قصد دارد نشان دهد که شنونده و طرف مقابل خود را شکست داده و بر اوضاع مسلط است.

مي دانيد وقتي عميقا و از ته دل مي خنديد چه اتفاقي در صورت تان مي افتد؟ در چنين حالتي معمولا دور چشم هاي افراد خط و چين مي خورد؛ چيزي که در بيشتر عکس هاي خانوادگي به چشم مي آيد و آنها را جالب توجه و ويژه مي کند. وقتي خنده اي واقعي نباشد از اين چين و خطوط کنار چشم، خبري نخواهدبود.

وقتي کسي در يک ديالوگ دوطرفه خنده هاي شما را با خنده پاسخ مي دهد يعني شما براي او آدم جالبي هستيد و از معاشرت با شما لذت مي برد. رواشناسان تکاملي مي گويند خوش خلقي نقشي محوري در مسير تکامل انسان ايجاد مي کند. اين نوع از رفتارها در زبان بدن به عنوان روش سيگناليست شناخته مي شود که ميل به يک ارتباط را نشان مي دهد؛ ارتباطي که مي توان آن را افلاطوني يا عاشقانه ناميد.

توناژ صداي افراد هم مي تواند در جمع حرکت هاي بامفهوم زبان بدن بررسي مي شود؛ يعني فارغ از جملاتي که در قالب کلمات، رد و بدل مي شود تن صدا هم يکي از نشانه هاي زبان بدن است. به اين ترتيب اگر حين گفت و گو با فردي متوجه شديد صداي او مرتب اوج مي گيرد و دوباره پايين مي آيد به اين معناست که فرد مقابل شما به موضوع گفت و گو علاقه مند است و با لذت آن را دنبال مي کند.

زماني که همراه يک دوست در کافي شاپي نشسته ايد و زبان بدن يکديگر را ناخودآگاه تقليد مي کنيد يعني اوضاع، حسابي خوب است و اين ديدار با رضايت طرفين پيش مي رود. به عنوان مثال اگر شما يک پاي خود را روي پاي ديگر مي اندازيد و طرف مقابلتان هم همين کار را مي کند همين اينکه همه چيز به خوبي پيش مي رود و هيچ دليلي براي نگراني وجود ندارد.

به سرنخ هاي زبان بدن حسابي دقت کنيد. البته در همين خصوص بايد شرايطي که فرد آن قرار دارد هم مورد بررسي قرار گيرد تا سپس بتوان براي زبان بدنش مصداق عيني پيدا کرد. وقتي فردي دست به سينه مي نشيند مي تواند به اين معنا باشد که او خودش را بسته است چون در حالت دفاعي قرار دارد و چه بسا احساس خطر مي کند. با اين حال بايد اين نکته را هم در نظر گرفت که گاهي سرماي هوا يا راحت نبودن صندلي اي که فرد روي آن نشسته مي تواند سبب شود که وي دست به سينه بنشيند؛ پس ابتدا زمينه را بررسي و سپس زبان بدن را تعبير کنيد.

تا به حال حين يک مکالمه، فرد رو به روي شما ابروهايش را بالا برده است؟ آيا مي دانيد اين حرکت يکي از سيگنال هاي معنادار زبان بدن است؟ وقتي فردي ابروهاي خود را بالا مي برد به اين معناست که احساس راحتي نمي کند. حال اين ناراحتي مي تواند حسي توأم با غافلگيري ناخوشايند، ترس يا نگراني باشد. با اين وصف اگر از فردي درباره مدل جديد موهايتان پرسيديد و او در حالي که با کلامش از شما تعريف کرد اما ابروهايش را بالا برد يعني اينکه خيلي هم مدل جديد موهايتان باب طبعش نبوده است.

پاهاي يک فرد، مشخص ترين اعضا در زبان بدن هستند؛ بنابراين بايد خيلي مراقب حرکات آنها بود. اگر فردي مرتب پاهايش را تکان مي دهد به اين معناست که از درون، بي قرار و عصبي است و خب اين رفتاري نيست که به چشم ديگران نبايد؛ حتي اگر آن فرد در ظاهر لبخند بزند.

منبع : ماهنامه آويشن