بزرگنمايي:
چه خبر -
زندگي فرايند پيوسته اي از بازي قايم موشک با حقيقت است. زندگي کردن در دنيايي کاملاً صادقانه بسيار دشوار است؛ دنيايي بدون توجيه، دروغ مصلحتي، و حقيقت نصفه و نيمه. ما نمي توانيم در چنين دنيايي زندگي کنيم چرا که بسيار دردناک خواهد بود. هيچ کس نمي تواند با ديگري کنار بيايد و بيشتر افراد حتي نمي توانند با زندگي خودشان هم کنار بيايند.
3 دروغ بزرگ که در مورد زندگي، شادي و موفقيت به خود مي‌گوييم
«نقاب توجيه» چيزي است که ما را نسبت به آينده اي بهتر کور مي کند، چرا که آينده بهتر نيازمند رنجش است. بدون توجه به اينکه تعريف شما از موفقيت چه باشد، موفقيت براي شما پيش نخواهد آمد مگر اينکه با خودتان روراست باشيد. شما هرگز صد در صد اوقات با خودتان روراست نخواهيد بود چرا که بيش از اندازه دردناک است. ولي اگر به اندازه کافي صداقت داشته باشيد، به هر چيزي که به دنبالش هستيد نزديک تر خواهيد شد.
کساني که به خواسته خود مي رسند و موفقيت را پيدا مي کنند، مکالمه اي دشوار در ذهن خود دارند، و توجيه، دروغ، و حقايق نصفه و نيمه را در مقابل خود آشکار مي سازند.
ما نمي دانيم که آينده بهتر چه معنايي براي شما دارد، ولي اگر در حال حاضر براي رسيدن به آن دچار مشکل شده ايد، به احتمال بسيار زياد از حقيقت به نوعي دوري مي کنيد. شما زندگي خود را بررسي نکرده ايد و آن مکالمه دشوار را با خود نداشته ايد.
من به X نياز دارم تا احساس Y را داشته باشم
سخت است که باور کنيد شما هر چيزي که براي خوشحال بودن احتياج داريد را در اختيار داريد. آسان است که در دام اين تفکر بيفتيد که موفقيت يا دستاورد بعدي باعث خواهد که احساس بهتري داشته باشيد. ولي اينطور نيست. وقتي نويسنده اي اولين کتاب خود را نوشته است، تصور مي کند که براي هميشه خوشحال خواهد بود چرا که اين کاري بود که هميشه مي خواست انجام دهد و حالا به آن رسيده است. ولي اين حس رضايت تنها يک ساعت طول مي کشد. سپس، او نگران اين مي شود که چند نسخه از کتابش به فروش خواهد رفت. هر چه بيشتر به موفقيت برسيد، کمتر احساس رضايت خواهيد داشت. و به همين خاطر است که بايد مرتباً به ياد خود بيندازيد که در حال حاضر چه کسي هستيد و کاري که در اين لحظه انجام مي دهيد، تمام کاري است که از دستتان بر مي آيد.
وقتي که به جاي نياز و ضرورت، کار خود را از روي لذت انجام دهيد نتيجه کارتان نيز خوب از آب در خواهد آمد. هر بار که سعي کنيد کارتان «محبوبيت» پيدا کند، با ناکامي مواجه خواهيد شد.
موفقيت محصول فرعي احساس رضايت داشتن و انجام کاري است که از آن لذت مي بريد. موفقيت تقريباً هيچ وقت به صورت ديگري حاصل نمي شود. اين يکي از بزرگترين پارادوکس هاي زندگي است.
وقتي زندگي خود را در نظر بگيريد، احتمالاً پيش خود فکر مي کنيد که وضعيت زندگي تان لازم است که درست شود. فکر مي کنيد چيزي خارج از نيازهايتان بايد اتفاق بيفتد تا احساسي خاص داشته باشيد. حتي اگر اين اتفاق هم بيفتد، تغيير اصلي درون شما رخ داده است.
دنيا به من چيزي بدهکار است
وقتي از خود بپرسيد که چرا لياقت چيزي را داريد، بعضي وقت ها سخت است که پاسخ مناسبي پيدا کنيد.
شما فکر مي کنيد که لياقت موفقيت و ثروت را داريد. چرا؟ چه کار کرده ايد که شايسته هر يک از اين دو باشيد؟ چه مدت براي رسيدن به آن ها تلاش کرده ايد؟ آيا اصلاً براي رسيدن بهشان تلاش کرده ايد؟
شما فکر مي کنيد که لياقت رابطه هايي عالي را داريد. چرا؟ با مردم چقدر خوب رفتار کرده ايد؟ چقدر روي خودتان کار کرده ايد، به جاي اينکه آرزو کنيد تا مردم در تعريف شما از شخص خوب قرار بگيرند؟
همه ما خودخواه هستيم. ما موفقيت، شادي، پول، آزادي، عشق و سلامتي را مي خواهيم. همه اين ها را مي خواهيم. خواستن اين چيزها هيچ عيبي ندارد، اين موضوع غير قابل احتناب است. ولي اينکه فکر کنيد اين چيزها به شما بدهکار هستند، موجب غم و غصه مي شود اگر به آن ها نرسيد.
چرا بدون اينکه سرمايه گذاري قابل توجهي انجام دهيد، انتظار بازگشت سرمايه فوق العاده اي در مورد خواسته هايتان داريد؟ چون که شما انسان هستيد؛ ناکامل، اميدوار، و هميشه پر از عيب. بهتر است که از دست از مبارزه با انسانيت خود و عيب هايتان برداريد. در عوض، بيشتر از قبل نسبت به آن ها آگاه باشيد.
وقتي که موفقيت اتفاق نمي افتد در حالي که مي خواهيد اتفاق بيفتد، از خود بپرسيد:
«آيا تمام کاري که مي توانم را انجام داده ام؟ آيا از راه ميانبر استفاده کردم؟ آيا بايد صبور باشم و اجازه دهم اتفاقات پيش بروند؟»
اين آگاهي به مدت 5 ثانيه، يک دقيقه، يک ساعت، يا يک روز شما را در بر مي گيرد و به شما آرامش مي دهد. و بعد چرخه اضطراب مجدداً آغاز مي شود. اين موضوع ايرادي ندارد. سعي نکنيد که خود را درمان کنيد. سعي کنيد که خودتان را درک کنيد. تغيير، فرايندي از خودآگاهي است. اگر واقعاً مي خواهيد که آگاهي خود را افزايش دهيد، به اين فکر کنيد که آيا واقعاً لياقت چيزي که فکر مي کنيد نوعي بدهکاري به شما است را داريد يا نه.
هيچ کاري نيست که بتوانم انجام دهم
فکر مي کنيد که آيا مثلاً در سن 49 سالگي، تغيير هنوز هم ممکن است؟ پرسش قابل قبولي است. وقتي براي مدت زيادي از عمر خود به شيوه معيني زندگي کرده باشيد، شواهد زيادي در مقابلتان وجود دارد که نمي توانيد تغيير کنيد.
وقتي بارها و بارها به شيوه هاي غير ملموس به شما گفته شده که سقفي براي توانايي هاي شما وجود دارد، باور کردن اين موضوع سخت است که مي توانيد کار بيشتري انجام دهيد.
نمي دانيم که در زندگي شما چه اتفاقاتي افتاده و يا به چه سمتي حرکت مي کنيد، ولي اين را مي دانيم که گذشته شما قرار نيست آينده تان را تعيين کند.
شما مي توانيد کاري در مورد شرايط خود انجام دهيد. اگر فقط يک درصد افراد واقعاً به «موفقيت» مي رسند، پس مي توان گفت که حداقل يک نفر از کساني که اين مطلب را مي خوانند وجود دارد که پيش خود تصميم مي گيرد، «من آماده ام. من ديگر نمي توانم به اين شکل زندگي کنم.»
اميدواريم که آن يک نفر شما باشيد.
منبع : زندگي ايده آل