بزرگنمايي:

چه خبر - اصول پاک کردن يک کلمه زشت از ذهن کودک تازه به حرف آمده

گاهي هم هرچه بيشتر تلاش مي کنند، نتيجه عکس مي گيرند و کودک شان آن کلمه را بيشتر تکرار مي کند. در بدترين حالت، ممکن است پدر و مادري مجبور شوند در جمع هاي فاميلي و دوستانه کمتر شرکت کنند چراکه آبرويشان را در خطر مي بينند. در ادامه نکاتي قابل تامل در اين باره مطرح و خواندن شان به همه والدين توصيه مي شود.

کلمات، ابزارهاي قدرتمندي هستند و کودکاني که تازه حرف زدن را آموخته اند، براي رفع نياز و برقراري ارتباط، با اين قدرت به خوبي آشنايي دارند. معمولا کودک 2 يا 4 ساله شما، چند کلمه نيرومند آموخته که طبيعي است بخواهد با گفتن آن ها عرض اندامي کند، به خصوص وقتي کلماتش قدرت ايجاد عکس العمل هاي جالب و متفاوت را در اطرافيانش داشته باشد.

ناديده گرفتن، راهکاري است که بيشتر متخصصان حوزه کودک به والدين در اين مواقع پيشنهاد مي کنند يعني همان قدرت ندادن به کلمات نامناسبي که کودک به زبان مي آورد. اما کودکان باهوش هستند و همين عکس العمل نشان ندادن شما را هم تفسير مي کنند ، پس با يک راهکار تازه، آن را در حضور دوست و آشنا تکرار مي کنند! ناديده گرفتن در مراحل اوليه واقعاً جواب دهنده است اما بايد والدين خيلي خوش شانس و فرهيخته اي باشيم که هم خودمان عکس العمل درست را در همان بار اولي که کودک يک فحش يا حرف زشت را استفاده مي کند، بدانيم و البته بتوانيم اعمال کنيم و هم اطرافيان، کودک مان را درک کنند و بي محلي نشان دهند! گفتن و توضيح دادن براي يک کودک سه ساله که اين کلمه بد و زشت است و تو نبايد آن را بگويي، فقط جذابيت کلمه را بيشتر مي کند. همچنين اعصاب فولادين مي خواهد که صبر کنيم تا آن کلمات بعد از چند ماه از دهان کودک بيفتد، کما اين که عکس العمل هاي ما و اطرافيان در همين مواقع است که ويژگي هاي رفتاري کودک مان را پي ريزي مي کند.

در اولين فرصتي که با هم تنها بوديد و کودک تان حرف زشتي را تکرار کرد، خونسرد باشيد و از او بپرسيد: «مي دوني اين کلمه چه جاهايي به کار ميره؟». به جواب هاي کودکانه اش گوش کنيد يا حتي اگر گفت نمي دانم، کمکش کنيد تا بداند که به اين حرف هاي زشت، فحش و ناسزا مي گوييم و وقتي يک نفر خيلي عصباني و ناراحت است و بلد نيست از راه درست احساسش را نشان دهد، از فحش استفاده مي کند و کسي هم که مي شنود، احساس بدي خواهد داشت و اين بسياري از مواقع باعث شروع يک دعوا خواهد شد. مي توانيد به او بگوييد: «متاسفم، شنيدنش من رو هم عصباني کرده و باعث شده بعضي وقت ها حسابي دعوات کنم» و بعد با هم چند عبارتي را که موقع عصبانيت مي توان گفت، پيدا کنيد و البته خودتان هم واقعاً در ادامه آن ها را به کار بگيريد! به طور مثال: «من عصباني ام»، «آتيشي شده ام» يا حتي عبارت هاي بامزه با هم بسازيد يا صداي خودروي آتش نشاني را دربياوريد. مي توانيد بيشتر وارد بازي و گفت و گو شويد، به طور مثال نقاشي يک نفر را که عصباني است و مي خواهد فحش بدهد ، بکشيد و از او بخواهيد تصوير فردي که فحش را مي شنود، بکشد. جبهه نگرفتن در واقع ناديده گرفتن حرف زشتي است که کودک مي گويد. اين قدم، پررنگ تر خواهد بود اگر کودک تنها هنگام عصبانيت و ناکامي حرف زشت را استفاده مي کند. در واقع او را متوجه احساسش کنيد و کمک کنيد آن را بيان کند، به جاي اين که از رفتارش ايراد بگيريد و عصبانيت او را بيشتر کنيد.

به نظر شما کدام يک منطقي تر است، جلوي يک قدرت را گرفتن يا جهتِ مناسب دادن به آن؟ کودک مي خواهد با کلمات جديدش ما را تحت تاثير قرار دهد، شوکه و عصباني کند يا بخنداند، پس اجازه اين کار را به او بدهيد! اما در يک راه بهتر وکم دردسرتر. زماني را براي بازي با فحش ها در نظر بگيريد! به کودک خود بگوييد ما يک ربع (از روي ساعت مي توانيد عقربه ها را نشان دهيد) وقت داريم که فحش بازي کنيم و او هر کلمه اي که دوست دارد مي تواند بگويد، خود را آماده شنيدن هر کلمه زشتي کنيد و به خودتان يادآور شويد اين جا محلي است که او تخليه مي شود و من به جاي ديگران به او مي خندم و از شنيدن ناسزا به هم نمي ريزم؛ بازي بسازيد تا بهانه اي باشد که او همه فحش هايي را که ياد گرفته، بيرون بريزد و بارها تکرار کند. وقتي بارها و بارها در خلوت اين کلمات را تکرار کند، برايش بي معني مي شود و شما در مقابل، فرصت داريد فحش جديد بسازيد و از آن استفاده کنيد. چند نمونه از اين فحش هاي جديد مي تواند اين ها باشد: «کله کدوي»، «مورچه سياه»، «جزغاله»، «بوق بوقي»، «قارچ مخملي»، «دم بريده» و ...؛ به اين ها هم بخنديد و نيز از خاله بازي و نقاشي و ابزارهاي ديگر براي قوام بخشيدن به خنده هايتان استفاده کنيد. وقتي که بازي تمام شد به او اعلام کنيد. بغلش کنيد و او را ببوسيد. يادآوري کنيد اين يک بازي بين خودم و خودت هست و ما اين حرف هاي زشت را جلوي فرد ديگري نمي گوييم و رازي است بين من و تو و براي فردا باهم قرار بگذاريد. اين بازي همچنين کمک مي کند ارتباط والد و کودک قوي تر و بهتر شود، در نتيجه شاهد احترام و حرف شنوي بيشتر از سمت او در هر زمينه ديگر خواهيد بود.

والدين آگاه امروزي مي دانند فحش دادن جلوي بچه ها ممنوع است. گاهي مهم نيست از کجا ياد گرفته اند اما آگاه باشيم کنترل کردن زياد، امر و نهي و تحت فشار قرار دادن کودکان باعث مي شود او حس قدرت خود را از کلمات زشت و حتي کتک کاري با ديگران به دست آورد. پس بايد در کنار اين راهکارها، به آن ها کمک کنيم قدرت دروني خود را حس کنند.

منبع : khorasannews.com