بزرگنمايي:

چه خبر -

دنياي آزاد اطلاعات، امکان دسترسي بيشتر مردم را به دانش در تخصصي‌ترين حالت فراهم کرده، اما حقيقت اين است که صرف دسترسي به داده‌هاي تخصصي بدون وجود ديدگاه لازم يا قدرت تفسير اين داده‌ها به تنهايي کمک زيادي به فهم علم نمي‌کند و حتي ممکن است به برداشت اشتباه از علم در دنياي عمل منجر شود.

اين روزها در فضاهاي مجازي مطالب زيادي در مورد خطرات درمان‌هاي دندان‌پزشکي، به‌خصوص ايمپلنت منتشر مي‌شود. در مورد سرطان‌زا بودن درمان‌هاي دندان‌پزشکي با تاکيد روي ايمپلنت‌هاي دنداني مدام مطالبي در قالب ادعا، مقاله يا خبر منتشر مي‌شود. همچنين بحث‌هاي زيادي در مورد حساسيت به ايمپلنت‌هاي دنداني (حساسيت به تيتانيوم) وجود دارد. آيا اين شايعات صحت دارند؟

هيچ يافته‌اي در مورد سرطان‌زا بودن ايمپلنت‌ها به دست نيامده است. تمام مطالبي که در مورد ارتباط ايمپلنت‌ها و سرطان وجود دارد در حد شايعه است و هيچ مطالعه علمي‌اي ارتباط اين دو را نشان نداده است. يک نفر ممکن است بين اطرافيان يا دوستان خود فردي را مشاهده کند که درمان ايمپلنت انجام داده و بعدها به سرطان مبتلا شده است. اين قضيه به معناي ارتباط علت و معلولي نيست.

ايمپلنت يک درمان براي بي‌دنداني است. اغلب افراد مسن به اين درمان‌ها نياز پيدا مي‌کنند. طبيعي است که بيشتر اين افراد در معرض بيماري‌هاي مختلف از جمله سرطان، ناراحتي قلبي و... باشند و لزوما 1 يا 2 مورد مشاهده به معناي ارتباط حقيقي بين اين موارد نيست. ارتباط واقعي علت و معلولي زماني است که مطالعه طراحي‌شده نشان دهد بروز سرطان ميان افرادي که ايمپلنت دنداني دارند، بيشتر از افرادي است که ايمپلنت دنداني ندارند. تاکنون هيچ مطالعه‌اي نتوانسته کوچک‌ترين ارتباطي بين کاشت ايمپلنت دنداني و سرطان نشان دهد بنابراين در حال حاضر نتيجه مي‌گيريم نگراني بابت سرطان‌زا بودن ايمپلنت‌هاي دنداني وجود ندارد.

امروزه به کمک درمان‌هاي دندان‌پزشکي علاوه بر اينکه مي‌توانيم دندان‌هاي خود را حفظ کنيم و از دست ندهيم، به سلامت کلي بدنمان هم کمک مي‌کنيم. بهداشت پايين دهان، دندان‌ها و لثه مي‌تواند باعث بروز و تشديد بسياري از بيماري‌ها شود. درمان‌هاي دندان‌پزشکي به سلامت کلي ما کمک مي‌کنند. پس نبايد به شايعاتي که ممکن است از روي ناآگاهي در مورد خطرات درمان‌ها رد و بدل مي‌شود، اعتنا کرد.

برخي از مواد دندان‌پزشکي ممکن است به‌ندرت براي برخي افراد حساسيت‌زا باشند، اما شيوع اين حساسيت‌ها آنقدر زياد نيست که نگراني زيادي در مورد آنها داشته باشيم.

نيکل موجود در پروتزهاي دنداني، اوژنول، کامپوزيت رزين، آکريل، مواد قالبگيري و... موادي هستند که مي‌توانند براي برخي از افراد به‌ندرت حساسيت‌زا باشند، اما در مورد حساسيت‌زا بودن ايمپلنت‌ها يافته قابل‌استنادي وجود ندارد. در مجله‌‌هاي پوست، مطالعاتي در مورد حساسيت‌زا بودن تيتانيوم منتشر شده، اما تاکنون شواهدي دال بر حساسيت‌زا بودن ايمپلنت‌هاي دنداني وجود نداشته است.

نگراني در مورد حساسيت به مواد دندان‌پزشکي محدود نيست. حتي حساسيت به دستکش‌هاي دندان‌پزشکان از نوع لاتکس در موارد بسيار نادري به واکنش‌هاي حساسيتي حتي خطرناک منجر شده است. واکنش‌هاي حساسيتي به مواد و درمان‌هاي دندان‌پزشکي شايع نيستند و در موارد بروز هم بيشتر حساسيت‌ها ممکن است در حد يک واکنش مخاطي يا پوستي ساده باشند و خود به خود بدون درمان برطرف شوند. پس نبايد در مورد آنها نگراني داشته‌باشيم.

علم يک‌روزه به دست نيامده است. سال‌هاي‌سال تلاش محققان آجر به آجر بر بناي ساختمان دانش بشري افزوده است. علم دچار تغيير و تحول مي‌شود ولي اين تغيير و تحول يک‌شبه با چاپ نتيجه يک مطالعه در يک مجله به دست نمي‌آيد، بلکه تاييد يا رد يک روش درماني بارها و بارها به مطالعه و اثبات نياز دارد. بنابراين نمي‌توان فقط به شنيده‌ها و شايعات اتکا کرد و آنها را در زندگي روزمره به کار بست.

دکتر علي مرسلي، متخصص درمان ريشه




منبع:salamat.ir