بزرگنمايي:

چه خبر - 17 اشتباه بزرگ در مصاحبه هاي کاري

وقتي براي يک مصاحبه‌ کاري پا به سازمان يا شرکتي مي‌گذاريد، بايد تلاش کنيد اولين ملاقات به خوبي برگزار شود.؛ زيرا برخورد اول در تصوير ذهني طرف مقابل بسيار موثر است.تنها با پاسخ دادن به سوالات مصاحبه کننده، نمي‌توانيد تاثير مطلوبي در ذهن وي بگذاريد؛ بنابراين لازم است رفتار حرفه‌اي هم از خود نشان دهيد. اشتباهات کوچک و زيادي وجود دارد که ممکن است يک مصاحبه شونده انجام دهد و هزينه‌ گزافي بابت آن اشتباه به ظاهر ناچيز بپردازد. در ادامه به معرفي فهرستي از 17 اشتباه ممکن در مصاحبه‌هاي شغلي خواهيم پرداخت:

يک کارفرما از تجربه‌ خود در استخدام افراد اين طور مي‌گويد: «اگر فردي در مصاحبه‌ کاري به من بگويد که به اين شغل احتياج شديدي دارد، فرم درخواست کارش را به سرعت در سطل زباله خواهم انداخت. زيرا افرادي که هنگام استخدام زياد التماس مي‌کنند، کارکنان پرحاشيه و مشکل داري خواهند بود.» کارفرماي ديگري در تاييد اين نظر مي‌گويد: «بعضي افراد به زور حالت گريه و زاري به خود مي‌گيرند حال آن که اين کار باعث مي‌شود که بي دست و پا جلوه کنند و شرکت تمايلي براي استخدام آن‌ها نخواهد داشت.»

يک وکيل با لحني گله‌مندانه مي‌گويد: «به عنوان کسي که از 16 سالگي سر کار رفته است، بر اين باورم کسي که تا اواخر دهه‌ 20 زندگي خود هنوز هيچ شغلي را تجربه نکرده است همچنان در عالم کودکي باقي مانده است.»

بعضي افراد، به جاي اين که خود مراجعه کنند والدين شان را مي فرستند تا برايشان تقاضاي شغل کنند. کارفرمايان در چنين شرايطي چنين پاسخ مي‌دهند: «وقتي شما حاضر نيستيد به خودتان زحمت بدهيد و در مصاحبه مستقيما شرکت کنيد، پس ما هم خودمان را براي جدي گرفتن شما اذيت نخواهيم کرد.»

کارفرماي يک شرکت مي‌گويد: «به محض ديدن يک غلط املايي، رزومه را به دورترين نقطه پرتاب خواهم کرد! طبيعتا همه ما اشتباه مي‌کنيم. اما اگر شما براي تنظيم يک رزومه‌ ساده و مهم به اندازه کافي زمان صرف نکنيد، پس به درد همکاري با ما نمي‌خوريد.»

دروغ يکي از بزرگ‌ترين اشتباهات کارجويان است. يک باور عمومي مي‌گويد : لازم نيست در 100 درصد مواقع، 100 درصد راستگو باشيد. ضمن اين که به شما توصيه مي‌شود در جلسه مصاحبه پاسخ‌هاي صادقانه بدهيد.

اين احتمال را در نظر بگيريد که کارفرمايان شما پس از مدتي بخواهند شما را از طريق شبکه‌هاي اجتماعي ارزيابي کنند. پس اگر پست نامناسبي نوشته‌ايد، ممکن است از دامنه انتخابي آن‌ ها خارج شويد. حتي اگر پرونده‌ شما در شبکه‌هاي اجتماعي تميز است و مطلب موردداري نگذاشته‌ايد، باز هم بهتر است مطالب را در حالت خصوصي قرار دهيد.

دير رسيدن به جلسه مصاحبه اين ذهنيت را در رئيس يا سازمان ايجاد مي‌کند که شما توانايي مديريت زمان را نداريد.

لباس نامناسب شخصيت شما را زير سوال مي‌برد و گاهي نوعي بي احترامي تلقي مي‌شود. از طرفي وقتي در جلسه‌ مصاحبه لباس نامناسب بپوشيد، احتمالا در زمان کار هم لباس مناسبي نخواهيد پوشيد.

خيلي از کارفرمايان از مصاحبه‌شونده‌ ترسو و خجالتي بيزار هستند. آن‌ ها ترجيح مي‌دهند که مصاحبه‌شونده به راحتي صحبت کند و اگر سوالي دارد، آن را با صدايي رسا و واضح مطرح کند. به بياني روشن‌تر، يک مصاحبه‌شونده‌ حرفه‌اي به طرز فکر طرف مقابل درباره صحبت‌هاي خود اهميت نمي‌دهد و خود را به هيچ عنوان نمي‌بازد. يکي از کارفرمايان بر اين باور است: «براي من اهميت چنداني ندارد که پاسخ‌هاي مصاحبه شونده 100 درصد راست و درست باشند. آنچه بيشتر براي من مهم است، تسلط او در صحبت کردن و کنترل شرايط است.»

هيچ‌گاه در تنظيم رزومه خود اغراق و زياده‌گويي نکنيد؛ زيرا يک سرپرست يا مدير ارشد حرفه‌اي در 90 ثانيه‌ نخست مصاحبه به صحت و سقم ادعاهاي شما پي خواهد برد.

بعضي افراد اسم‌هاي عجيب و غريبي روي آي‌دي مربوط به ايميل خود مي‌گذارند. بعضي ديگر هم هنوز از سرويس‌هايي چون AOL يا Hotmail استفاده مي‌کنند که سرويس‌هايي منقضي محسوب مي‌شوند. بهترين ايميل براي ارائه به شرکت، ايميلي است که در آن از نام خود استفاده کرده باشيد و متعلق به سرويس Gmail باشد.

شکي نيست که «هر سخن جايي و هر نکته مکاني دارد.» اگر شما مدير يک مجموعه‌ مذهبي در دوران دانشگاه خود بوده‌ايد، خوب است که آن را در رزومه خود قيد کنيد اما نيازي نيست که روي اين مسئله تاکيد مداوم داشته باشيد.

چند نمونه از نظرات منفي که کارجويان درباره‌ مدير سابق خود گفته‌اند، عبارت هستند از «رئيس قبلي من بي‌عرضه بود»،«رئيس من هميشه بين کارمندانش تبعيض قائل مي‌شد»، «رئيس من هيچ وقت به من مرخصي نمي‌داد» يا «بين همکاران شرکت قبلي ماجراها و درگيري‌هاي زيادي بود.» اين گونه گله و شکايت‌ها ممکن است در وهله‌ اول خودماني به نظر برسد اما بدگويي پشت سر مدير و همکاران قديمي ‌نوعي بي ملاحظگي محسوب مي‌شود.

اين اقدام کارفرمايان را گيج مي‌کند؛ زيرا آن‌ها با خود مي‌گويند که اگر اين فرد تعهد کاري داشت، در ساعت کاري خود به جاي رسيدگي به وظايفش، درخواست کاري جديد ارسال نمي‌کرد. حتي اگر براي مصاحبه هم دعوت شويد، براي بار دوم با شما تماسي گرفته نخواهد شد.

در جلسه‌ مصاحبه، حتما و حتما بايد گوشي شما خاموش باشد. مگر اين که يک تماس ضروري در رابطه با مسئله‌ مرگ و زندگي داشته باشيد. در اين حالت هم بايد مصاحبه را به وقتي موکول کنيد که ذهن‌تان درگير و آشفته نباشد. اگر در حين مصاحبه منتظر يک تماس نسبتا اضطراري هستيد، مصاحبه کننده را در جريان بگذاريد.

شما دوست نداريد که اولين احساس ديگران بعد از برخورد با شما اين جمله باشد: «واي! چه بوي گندي مي‌داد.» لازم نيست قبل از مصاحبه يک شيشه عطر را روي خود خالي کنيد. سعي کنيد دهان‌تان رايحه‌ نعناع داشته باشد و از خوردن غذاهاي بودار پرهيز کنيد.

اگر آن‌قدر وقت‌ شناس هستيد که زودتر از موعد به قرار کاري رسيده‌ايد، در زمان انتظار از گرفتن عکس سلفي در لابي شرکت خودداري کنيد. بازي کردن با تلفن همراه در زمان انتظار، برداشت ذهني خوبي از شما ايجاد نخواهد کرد. در اين مدت، بهتر است رزومه‌ خود را بررسي کنيد، با منشي صحبت کوتاه و مودبانه‌اي داشته باشيد و بي سر و صدا رفت و آمد افراد را تماشا کنيد.

منبع : migna.ir