بزرگنمايي:

چه خبر - پول تو جيبي بچه‌ها، از مواردي است که اغلب در خانواده مشکل‌آفرين مي‌شود. ريشه اصلي اين مشکلات نگرش اشتباه ما نسبت به آن است. ما گمان مي‌کنيم «پول تو جيبي»، پاداشي براي رفتار خوب يا حق‌الزحمه‌اي براي کارهاي روزانه بچه‌هاست. به همين خاطر، از آن به عنوان وسيله‌اي براي فشار آوردن بر کودک و واداشتن او به اطاعت استفاده مي‌کنيم. آنچه که بايد به آن توجه کرد اين است که «پول تو جيبي» يک وسيله آموزشي و تربيتي است که هدف و غايتي مشخص دارد: ما مي‌خواهيم از طريق «حق انتخاب» و «مسئوليت»، به فرزند خود ياد بدهيم که چگونه از پولش استفاده کند و او را در اندوختن تجربه در اين راه ياري کنيم. به همين جهت نظارت و تجسس بيش از اندازه بر «پول تو جيبي» و طريقه خرج کردن آن و نيز استفاده از آن به عنوان وسيله‌اي براي تنظيم پاداش و تنبيه کودک، هدف اصلي اين وسيله تربيتي را خنثي مي‌کند. يکي از نکات مهم در تربيت اقتصادي فرزندان، درست خرج کردن وفراگيري آينده‌نگري اقتصادي فرزندان است. عده زيادي از کودکان و نوجوانان از ميزان پولي که به عنوان پول تو جيبي از والدين خود دريافت مي‌کنند، ناراضي هستند و معتقدند اين مبلغ فقط براي مخارجشان کافي است. در مقابل، والدين نيز معتقدند که ميزان پول دريافتي فرزندانشان زياد است. البته مبلغ و ميزان پول تو جيبي بچه‌ها ارتباط مستقيم با شناخت والدين از نيازهاي فرزندانشان و شناخت مناسب فرزندان از وضع مالي والدينشاندارد. اينکه پول تو جيبي چه‌قدر باشد، خيلي مهم نيست؛ مهم اين است که بچه‌ها استفاده درست را بلد باشند. مطالعات نشان داده که پول هفتگي يا ماهيانه بستگي به سن اطفال دارد. کودکاني که سن کمتري دارند ظرفيت و توانايي نگهداري پول خود را تا آخر ماه نداشته و تمام پول را يکجا خرج مي‌کنند. بنابراين بهتر است کودکان 7 تا 9 ساله به‌طور هفتگي و کودکان بالاي 10 سال به‌طور ماهيانه پول تو جيبي‌شان را دريافت کنند. همچنين روان‌شناسان معتقدند پرداخت پول تو جيبي بايد از قاعده منظم و خاصي برخوردار باشدکه مي‌توان در زمان‌هاي مختلفي چون روزانه، هفتگي و يا ماهيانه باشد تا کودک يا نوجوان بتواند براساس آن نظم، براي پول ثابتي که به او پرداخته مي‌شود، برنامه‌ريزي کند. اطلاعات موجود نشان مي‌دهد خانواده‌هاي با درآمد متوسط به مستمري هفتگي يا ماهانه کودکان خود اهميت بيشتري مي‌دهند. عامل ديگر، جنسيت فرزندان است. گاهي خانواده‌ها به دلايل فرهنگي نيازهاي فرزندان دختر را ناديده مي‌گيرند و به فرزندان پسر پول بيشتري مي‌دهند. تحقيقات به عمل آمده نشان مي‌دهد که پسرها بيشتر از دخترها پول دريافت مي‌کنند. به‌طور کلي پول دريافتي بچه‌ها نبايد آنقدر زياد باشد که ارزش خود را از دست بدهد و نه آن‌قدر کم که کودک يا نوجوان براي رفع خواسته‌هاي خود به اعمال نادرست دست بزنند. آنان پي‌بردند که آموزش والدين درباره پول به فرزندان، با توانايي آتيکودکان در استفاده سودمند از منابع مالي در اوايل بزرگسالي (سال‌هاي اوليه دبيرستان) ارتباط مثبتي دارد. رفتارهاي پولي اين نوجوانان در آينده، آشکارا با تجربه‌اي مرتبط بود که از والدين خود در تشويق به کسب درآمد، و گفت‌وگو درباره مسائل مالي خانواده و يا هزينه‌ها به دست مي‌آورند. در مجموع، رابطه بين تجربه‌هاي دوران کودکي در نحوه استفاده از پول و توانايي بعدي آنان در مديريت پول، بر اهميت برنامه‌ريزي والدين به عنوان تجربه‌هايي بسيار ارزشمند براي کودکان مي‌افزايد. آشنا کردن نوجوانان دبيرستاني با تجربه کسب درآمد و در کل با مسائل مالي خانواده، اهميت بسياري دارد. رفتارهاي پولي اين نوجوانان در آينده، آشکارا با تجربه‌اي مرتبط بود که از والدين خود در تشويق به کسب درآمد، و گفت‌وگو درباره مسائل مالي خانواده و يا هزينه‌ها به دست مي‌آورند. مؤلفين معتقدند والدين با دو مسئله دشوار روبرو هستند: نخست چگونه وضعيت مالي خانواده را اداره کنند و فرزندان را در امور مربوط به آن شرکت بدهند و به آنان آگاهي دهند تا منطقي و عادلانه بينديشند ؛ دوم، چگونه تضمين کنند که کودکان نگرش و مهارت‌هاي اصلي در امور پولي را کسب مي‌کنند که براي تبديل شدن به انساني مولد و مسئول به آن نيازمندند. آنان معتقدند همه کودکان نيازمند درک واقعيت‌هاي اقتصادي هستند. منبع : hamshahrionline.ir مطالب پيشنهادي :5 راهكار براي پس‌انداز کردن 5 راهکار براي کاهش استرس مالي20 نکته براي جلوگيري از جعل چک !ميلياردرهاي شكم پرست !!با اين روش ديگر سر قبوض با همسايه‌ها دعوا نخواهيد کرد!