بزرگنمايي:

چه خبر - جملات ممنوع در محل کار

مسلما حذف چنين عبارت هايي که تاثيرات خوبي روي اطرافيان مان نمي گذارند، نتايج مثبتي در بر خواهد داشت. در ادامه اين مطلب با چند عبارتي که نبايد آن ها را در محل کار استفاده کنيد، آشنا خواهيد شد.

به جاي استفاده از اين عبارت آبکي و حاکي از اراده اي سست، اعتماد همکاران تان به خودتان را با مشخص ساختن شفاف انتظارات تان افزايش دهيد. بگذاريد براي تان مثالي کاربردي بزنم. به جاي عبارت نامناسب «سعي مي کنم انجامش بدهم» از عبارت مناسب «نمي توانم گزارش را امروز بنويسم اما تا فردا بعدازظهر تحويلش مي دهم» استفاده کنيد.

حتي اگر واقعا اين طور باشد، بايد بدانيم که هيچ فردي دوست ندارد نسبت به چيز يا فرد ديگري کم اهميت تر ديده شود. براي تقويت روابط مثبت و انتقال همدلي بهتر است بگوييم، «خوشحال مي شوم درباره اين موضوع بعد از جلسه صبح من صحبت کنيم. مي توانم ساعت 2 بعدازظهر براي اين منظور در خدمت تان باشم». در مجموع بايد تلاش کنيد تا ذهن همکاران تان نسبت به شما منفي نشود.

اضافه کردن اين جمله در انتهاي يک پيامک، ايميل کاري يا حتي تماس تلفني با همکار ديگرتان کار آساني است اما اين عبارت بيشتر از آن که فعالانه باشد، منفعلانه است. اگر مي خواهيد نتيجه خوبي بگيريد، بايد سعي کنيد که سر رشته کار را خودتان به دست داشته باشيد. به طور مثال به جاي عبارت نامناسب «چه ساعتي مي توانيد بياييد؟ منتظر خبرتان هستم»، از اين عبارت مناسب کمک بگيريد، «چهارشنبه ساعت يک تا 3 بعدازظهر وقت دارم. احتراما کدام ساعت براي شما مناسب تر است؟»

اين که هر زمان اشتباهي در محل کارمان رخ مي دهد، انگشت اتهام را به سمت ديگران بگيريم تا خودمان را تبرئه کنيم به طور قطع کار درستي نيست. به جاي اين کار، درباره چيزهايي که خارج از حيطه کنترل شما بوده است بايد صادق باشيد. حقايق را به شکلي حرفه اي مطرح و تصميم نهايي را به رئيس تان واگذار کنيد اما اين تصور که هيچ وقت اشتباهي از شما سر نمي زند، غير معقول است. رئيس و ديگر همکاران تان بايد مهارت پذيرش اشتباه را در رفتارهاي شما ببينند.

رعايت نشدن عدالت در محيط هاي کاري، کم و بيش اتفاق مي افتد و تا حدودي هم اجتناب ناپذير است. با اين حال به جاي تندي و اخم و تخم کردن، ناراحتي تان را به يک اقدام مفيد تبديل کنيد. از حقايق به جاي احساسات براي استدلال درباره مورد اين که حق با شماست، استفاده کنيد. به طور مثال به جاي عبارت نامناسب «اين منصفانه نيست که او به جاي من به کنفرانس برود»، از عبارت مناسب «من 20 ساعت روي اين سخنراني کار کرده ام و تسلط خوبي براي صحبت کردن در اين زمينه دارم بنابراين رفتنم به کنفرانس منطقي تر است» استفاه کنيد.

همه ما در جلسات کاري زيادي شرکت مي کنيم و گاهي بايد درباره يک موضوع، نظرمان را صريحا اعلام کنيم. استفاده از عبارت هايي همچون «شايد به نظر احمقانه بيايد اما ...» قبل از اين که شنوندگان خودشان نظرات شما را ارزيابي کنند، عينک منفي روي چشم آن ها مي گذارد. به جاي اين که خودتان را تخريب کنيد، تمرين کنيد تا با اطمينان بيشتري درباره ايده هايتان سخن بگوييد. عبارت مناسب «ايده اي که من براي جلسه بعدي مان دارم با کارهايي که معمولا انجام مي دهيم کمي متفاوت است اما فکر مي کنم بتوانيم از اين طريق به نتايج تازه اي برسيم» يک شروع خيلي خوب براي دادن نظري متفاوت است که توجه بقيه را هم جلب خواهد کرد.

حتي اگر به کار بردن اين عبارت بي ضرر باشد، ممکن است اين تصور را در همکارانتان ايجاد کند که کاري که انجام مي دهيد کمي مشکل ساز است. عبارت هايي مانند «با کمال ميل» يا «خوشحال مي شوم اين کار را انجام بدهم»، گزينه هاي بهتري براي قبول انجام يک کار هستند. حالا که شما لطف مي کنيد و کاري را براي ديگران انجام مي دهيد، چرا حس خوبي هم به آن ها هديه نمي دهيد؟

اين سوال باعث مي شود به نظر برسد که زياد از خودتان مطمئن نيستيد. مي توانيد از عبارت هايي مثل «اگر نکته اي در اين باره به ذهن تان مي رسد، مطرح کنيد» يا «شما چه نظري در اين باره داريد؟» که همان معني را مي دهند و اعتماد به نفس بيشتري را هم مي رسانند، استفاده کنيد.

منبع : khorasannews.com