بزرگنمايي:

چه خبر - قوانيني که براي محافظت از کودک بايد بدانيد

گفت‌وگوي صريح و مستقيم از سنين کودکي درباره‌ جنسيت و «قسمت‌هاي خصوصي بدن»، استفاده از اسامي صحيح براي اندام تناسلي و ديگر قسمت‌هاي بدن، به درک کودکان از آنچه مجاز نيست، کمک مي‌کند. در زيرمجموعه‌اي از قوانيني که بايد به کودکان آموزش دهيد، آمده‌اند.

قانون لباس زير از جمله قوانين کليدي است که والدين بايد به کودکانشان آموزش دهند. به کودکانتان ياد دهيد که کسي نبايد به اندام‌هاي خصوصي‌شان در لباس زير دست بزند يا نگاه کند. از مثال‌ها و شرايطي استفاده کنيد که اين واقعيت را به‌ طور واضح نشان دهد. براي مثال: «اگر در خانه يکي از دوستانت هستي و برادر بزرگ او مي‌خواهد با تو بازي کند، اما اين بازي به‌نظر تو عجيب مي‌آيد يا باعث مي‌شود تو احساس بدي داشته باشي، يا اينکه شامل لمس کردن يا درآوردن لباس‌هايت مي‌شود» يا «بعضي وقت‌ها اعضاي فاميل، مثل پدربزرگ‌ها يا عموها يا دايي‌ها و پسرخاله، قوانين را به درستي متوجه نمي‌شوند و بچه‌ها را طوري که نبايد، لمس مي‌کنند، حتما به مامان يا بابا يا يک بزرگ‌تر ديگر که به او اطمينان داري خبر بده تا ما بتوانيم به آن کسي که قوانين را بلد نيست، کمک کنيم که ياد بگيرد.»
حرف‌ زدن در مورد آزار جنسي و حريم بدن کودک شايد براي بزرگ‌تر‌ها سخت باشد، حرف زدن در مورد قانون لباس زير مي‌تواند شروع آسان‌تري باشد. کودک هيچ‌وقت براي آموختن قانون لباس زير کم سن وسال نيست چرا که سوءاستفاده در هر سني ممکن است رخ دهد. اگر معذب هستيد که در مورد اين موضوع با فرزندتان صحبت کنيد، لطفا به ياد داشته باشيد که اين موضوع احتمالا براي شما به‌عنوان يک بزرگسال مشکل‌تر است تا براي يک کودک. کودکان بايد درباره بزرگسالاني که مي‌توانند بخشي از شبکه ايمني آنها باشند، آموزش ببينند. تنها يک عضو از شبکه امن بايد با کودک زندگي کند؛ عضو ديگر بايد خارج از حلقه خانواده درجه اول باشد.

کودکان بايد آموزش ببينند که بدنشان متعلق به آنهاست و هيچ‌کس بدون اجازه‌شان، نمي‌تواند آن را لمس کند. کودکان حق دارند که از بوسيدن و يا لمس‌شدن، حتي توسط کسي که دوستش‌ دارند، خودداري کنند. کودکان بايد آموزش ببينند که براي گريختن از موقعيت‌هاي خطرناک، به تماس فيزيکي نامناسب، بلافاصله و قاطعانه، «نه» بگويند و به بزرگسالي قابل اعتماد اطلاع دهند. مهم است به کودکان تأکيد شود که تا وقتي کسي موضوع را جدي بگيرد، بايد پافشاري کنند.

پيشگيري و مراقبت، مسئوليت يک بزرگسال است. کودکان وقتي مورد سوءاستفاده قرار مي‌گيرند، احساس شرم، گناه و ترس مي‌کنند. بزرگسالان بايد از شکل‌گيري تابو، حول موضوعات مربوط به جنسيت جلوگيري و اطمينان حاصل کنند که کودکان مي‌دانند وقتي نگران، مضطرب و غمگين هستند، از چه‌کسي کمک بخواهند. کودکان ممکن است حس کنند چيزي نامناسب است. بزرگسالان بايد متوجه و پذيراي احساسات و رفتار آنها باشند. ممکن است دلايل بسياري براي خودداري کودک از تماس با بزرگسال و يا کودک ديگري وجود داشته باشد. اين بايد محترم شمرده شود. کودکان بايد هميشه حس کنند که مي‌توانند درباره اين موضوع با والدينشان صحبت کنند.

منبع : khorasannews.com