بزرگنمايي:

چه خبر - عاشق شدن در نوجوانان رو چطور مديريت کنيم؟

نوجواني فصل تراوش احساسات غليظ و بروز فوران عواطف است. بچه ها در اين سن از نظر عواطف بسيار اشباع مي شوند به طوري که روي همه ي زندگي شان تاثير مي گذارد. نوع رفتارشان با خانواده، محل تحصيل و البته گاهي با جنس مخالف. ناگهان شور عجيبي درونشان شکل مي گيرد و عاشق شدن در نوجواني را تجربه مي کنند و ديگر نمي توانند به چيز ديگري فکر کنند.
در همه حال حتي درس خوندن و خوابيدن در فکر اين موضوع هستند. اينجاست که نقش اطرافيان به خصوص خانواده بايد پررنگ تر باشد تا نوجوان اشتباه بزرگي را مرتکب نشود. در مطلب امروز هم درباره ي عشق در نوجواني با هم حرف خواهيم زد.

خوب است بدانيد عشق ترکيبي از يک موضوع است.
اول جذابيت ظاهري، هيچ وقت نمي شود بدون توجه به ظاهر کسي به او نزديک شد. شايد فکر کنيد که فرزندتان هنوز کوچک است و اين مسائل را نمي فهمد اما، آنها مي دانند و ممکن است به لحاظ فيزيکي به شخصي جذب شوند.
دومين مطلب صميميت بين دو نفر است، نوجوان ها به دليل ارتباط که ممکن است خانوادگي باشد و يا هر نوع برخورد ديگري، احساسات عاطفي نسبت به شخص ديگري را مي توانند تجربه کنند، حتي در نگاه اول.
سومين موضوع در روابط عاشقانه تعهد طرفين است که بعيد است در نوجواني اين اتفاق بيفتد. در اين سنين به دليل عدم ثبات احساس در افراد ممکن است اين حس بارها براي فرد نسبت به افراد مختلف پيش بيايد پس زياد قابل اطمينان نيست.

والدين بايد بروز احساسات در فرزندشان را ببينند و به آن احترام بگذارند. حتي اگر مطمئن هستيد که نوجوان شما اشتباه مي کند سعي کنيد به روش و شيوه درستي اين موضوع را به او بگوييد. “تو اشتباه ميکني اين احساسات واقعي نيستن” و يا “هنوز براي عاشق شدن تو خيلي زوده تا بزرگ نشي عشق معنايي براي تو نداره” اينها سخنان درست و به جايي نيستند. اينکه مستقيما به او بگوييد که دارد اشتباه مي کند هيچ تاثير مثبتي روي او ندارد هر چند که در بيش از 90 درصد مواقع حق با شماست اما بايد سنجيده رفتار کنيد.

يکي از موضوعاتي که يک نوجوان به آن توجه ندارد اين است که چه هدفي از عاشق شدن اش دارد. مي خواهد فقط به بقيه نشان بدهد بزرگ شده، کاري را بکند که هم سن هاش انجام مي دهند و يا مي خواهد پاسخ احساس اش داده بشود و بس؟ اگر بعد از مدتي حسي که دارد از بين رفت چه؟ اگر ديگر مثل روز اول دوست داشتني وجود نداشت چه؟ براي زندگي چه برنامه و هدفي دارد؟ اين سوالات و هزاران سوال ديگر را مي توانيد با فرزندتان مطرح کنيد تا متوجه بشود همه چيز در يک حس خلاصه نمي شود و بايد به خيلي چيزا فکر کرد.

يک نوجوان به دليل بروز حس هاي شديد ممکن است خيلي اذيت شود. با خودش خلوت کند، از جمع دور بشود، کم حرف بزند و يا به کسي علاقه پيدا کند که حتي آن فرد اطلاع نداشته باشد و نتواند احساسش را بيان کند. اين موضوع آزارش بدهد و به جايي برسد که به خودش صدمه بزند. با خودش فکر کند که ضعيف است و قدرت گفتن حرف دلش را ندارد. نبايد نوجوان را در اين شرايط تنها گذاشت و بهتر است براي همه ي سوالات ذهنش جواب منطقي داد که کمي آرام تر شود، براي چنين کاري شخصي بهتر از پدر و مادر وجود ندارد.
شايد بعضي وقتها پدر و مادرها از نوجوانها کلافه شوند اما مي دانند که چقدر در اين سن رسيدگي ضرورت دارد و اگر نباشد ممکن است فرزندشان راه اشتباه برود. يکي از اين موارد عدم توجه به عواطف در نوجواني ات که مي تواند باعث بعضي موضوعات و مشکلات بشود.

در اين سن يکي از اتفاقاتي که براي خيلي از بچه ها مي افتد اين است که نه تنها پيشرفت درسي ندارند بلکه پسرفت هم مي کنند. زمان درس خواندن مدام فکرشان همه جا هست غير از درس و مشق شان و اين باعث مي شود به نتيجه اي غير از لغزش در درس ها نرسند. وقتي فرزندتان احساس مي کند علاقه اي درونش شکل گرفته و آخر اين حس نافرجام باشد، شما مي توانيد اين روز ها را ببينيد و نگذاريد که اتفاق بيفتد تا فرزندتان براي کسب تجربه مجبور نشود عزت نفسش را از دست بدهد و به افسردگي دچار بشود.

ممکن است به دليل همين احساسات اشتباه فرزندتان در جمع دوستانه به خاطر اينکه مثل بقيه باشد کارهايي را انجام دهد که ميداند اشتباه است اما به خاطر اينکه مورد تمسخر بقيه قرار نگيرد انجام شان بدهد. بايد يک نکته را به او ياد بديد و آن نه گفتن است.
شايد شما فقط به فکر تحصيل فرزندتان باشيد اما آنها اين طرز فکر را ندارند. نوجوانها فکر مي کنند اگر در جمع دوستان و يا جامعه تنها باشند و کسي را در کنارشان نداشته باشند داراي سطح اجتماعي پاييني هستند. در سنين نوجواني موقعيت اجتماعي يعني همه چيز و براي داشتن جايگاه مناسب هر کاري مي کنند.

منبع : 2nafare.com