بزرگنمايي:

چه خبر - مي خواهم ازدواج کنم ولي خانواده ام مخالف هستند

سوال کاربر :
پسري 21 ساله ام. پدرم نظامي است. مي خواهم ازدواج کنم. خانواده ام اجازه نمي دهند و مي گويند بيکاري و زن خرج دارد. من تا سوم راهنمايي درس خوانده ام و سربازي هم نرفته ام. خانواده ام مي گويند سربازي برو. من هوس ازدواج دارم، به هر دختري نگاه مي کنم، به من توجهي نمي کند. نمي دانم چه کار کنم؟

پاسخ کارشناس :
ميل طبيعي و انرژي جواني شما براي تشکيل خانواده و ازدواج بسيار عالي و نشانه سلامت شما به عنوان يک مرد است، همان تمايل غريزي و نياز روان شناختي که تقريبا در بيشتر مردان و زنان، آن ها را به سمت ازدواج مي کشاند و البته بسته به شرايط سني و جسمي افراد، با هم متفاوت است. البته براي حصول اين امر، نياز به پيش نيازهاي جدي و گاه حتمي است.

گفته ايد هنوز به خدمت مقدس سربازي نرفته ايد و طبيعتا نمي توانيد شغل ثابت و پر درآمدي داشته باشيد. همين موضوع، موجب رد شما از طرف خيلي از خانواده ها خواهد شد و بي شک خانواده خودتان نيز با ازدواج فعلي شما مخالف هستند چرا که اگر بر فرض محال، خانواده عروس با شرايط فعلي شما کنار بيايند، پدر شما خود را موظف به پرداخت هزينه هاي معمول ازدواج شما تا زماني که شما درآمدزايي داشته باشيد و از پس مخارج خود برآييد، مي داند. بنابراين مخالفت آن ها بيشتر ريشه اقتصادي دارد تا نداشتن آمادگي جسمي و رواني شما براي ازدواج. در واقع همين نقطه، محل اختلاف فکري بيشتر دو نسل قديم و جديد است، يکي به شدت محافظه کار و مقيد به بنيان اقتصادي ازدواج است و ديگري به شدت عاشق مسلک و معتقد به بنيان صرفا عاشقي در ازدواج.
اگر بخواهيم واقع بينانه به موضوع بنگريم، هر دو درست مي گوييد. شکل گيري رابطه صميمانه و عاشقانه، به صورت جدي و محترمانه امکان ندارد مگر با برآورده کردن نيازهاي معقول زن و مرد در ازدواج و اين موضوع در دوره کنوني و به ويژه در شهرهاي بزرگ، به شدت وابسته به ميزان درآمد داماد است. شرطي که درباره شما فعلا امکان ندارد و بي شک اگر ازدواجي رخ دهد، موجب وقوع چالش هاي ذهني و عيني جدي در شما خواهد شد. نداشتن توانايي واقعي براي برآورده کردن خواسته هاي عروس و حتي برخي آرزوهاي خرد وکلان، خود موجب شکل گيري کدورت هاي رنگ به رنگ بين شما وعروس خانم خواهد شد. بنابراين اگر خوب دقت کنيد، شما و خانواده گرامي تان درست مي گوييد البته شرط آن ها، مقدم برشرط شماست بنابراين توصيه اکيد مي کنيم تا به اقتصاد حداقلي براي زندگي مشترک نرسيده ايد، ازدواج نکنيد.

آن چه از خودتان گفتيد، بخشي از لايه هاي پنهان از ديد شماست. جواني پر از هوس ازدواج و مشتاق به پيوستن هرچه زودتر به عروس روياهايش که موضوعي کاملا طبيعي و هنجار است و البته مانند شرايط فرد خربزه خورده اي است که ميل عسل دارد، ميل به عسل، کاملا طبيعي و هنجار است اما نه الان و در اين شرايط.

پدر و مادر و بزرگ ترهاي با تجربه شما که بي شک با ازدواج شما مخالفت مي کنند، ممکن است براي شما اين گونه تعبير شود که آن ها شرايط شما را درک نمي کنند و تمايلي به خوشحالي شما نيز ندارند و در مجموع مانع خوشبختي شما هستند چون نمي گذارند با دختر مورد علاقه تان ازدواج کنيد. در صورتي که آن ها برعکس تمام اين موارد، آرزويشان نيک بختي شماست اما نمي دانند با چه زباني اين را به شما بگويند که متاسفانه در بيشتر مواقع، کار به جر و بحث، کدورت، لج و لجبازي کشيده مي شود. پس قدري تامل کنيد و به کرده خود و پند و اندرزهاي والدين خود بيشتر فکر کنيد.

قدري صبر کنيد تا پس از سربازي با يافتن شغل و درآمدزايي مکفي، با اقتدار بيشتري به خواستگاري برويد تا هم به درهاي بسته برخورد نکنيد و هم اقتدار مالي تان موجب بقاي اقتدار عاطفي تان نسبت به عروس خانم شود. خاطر نشان مي کنم بنده يکي از طرفداران ازدواج در سن مناسب و پايين هستم البته به شرطي که زوج آمادگي کافي و گاه حداقلي مالي و شخصيتي براي شکل دادن زندگي مشترک داشته باشند و والدين نيز با تدبير خود به زوج کمک کنند تا زندگي شان آرام آرام شکل بگيرد.

منبع : khorasannews.com