بزرگنمايي:

چه خبر -

بر اساس اعلام پلتفرم کاريابي TalentWorks، تصدي يک شغل به‌ طور متوسط حدود سه ماه به طول مي‌انجامد. اين زماني طولاني براي متمرکز کردن ذهن براي مصاحبه، آماده‌سازي و بهترين تاثيرگذاري براي استخدام است. بنابراين جاي تعجب نيست که بسياري از کساني که به دنبال شغل هستند، نشانه‌هاي خطر را ناديده مي‌گيرند.
به گفته کاريسا ميکلوساک، مدير عامل شرکت پلتفرم اتوماسيون استخدام Tilr، اين مهم است که افراد بدانند اين يک مصاحبه دوطرفه است؛ چرا که اگر اين شغل متناسب آن‌ها باشد برايشان به يک تجربه عالي بدل مي‌شود. اگر شما بدانيد که به دنبال چه چيزي مي‌گرديد، گاهي اوقات نيز سرنخ‌هايي در مورد شغل، فرهنگ شرکت و رهبري وجود دارد.

شما ممکن است که عصبي باشيد، اما به دور و اطراف خود نگاه کنيد. چيزهايي که مي‌بينيد ممکن است نکات زيادي در مورد شرکت و افراد شاغل در آن به شما بياموزد. به گفته تونيا سالرنو، مديرکل کارکنان WinterWyman، از همان لحظه‌اي که شما پا در شرکت مي‌گذاريد، با پذيرش مواجه مي‌شويد. همان‌طور که در دفتر قدم مي‌زنيد، آيا افراد دوستانه برخورد مي‌کنند؟ آيا سعي در برقراري تعامل با شما دارند؟ آيا به شما خوش‌آمد مي‌گويند؟ آيا تماس چشمي با شما برقرار مي‌کنند؟ افرادي که از کار خود راضي و خوشحال هستند معمولا در مورد افراد جديد و تازه واردها بسيار کنجکاوي مي‌کنند و برخورد دوستانه‌اي نيز با آن‌ها دارند.
همچنين نگاهي به دفتر کار داشته باشيد. اين دفتر لازم نيست که يک دفتر بسيار گران قيمت باشد، اما آيا نشانه‌هايي از غرور در چهره افرادي که در آن محل کار مي‌کنند ديده مي‌شود؟ اين دفتر مرتب يا به هم ريخته است؟ آيا اين محل تميز است؟ آيا افراد تاثيرات شخصي در محل کار دارند؟ تونيا سالرنو در اين باره مي‌گويد: «به عقيده من دفتر مانند خانه دوم است، بنابراين من بايد به محل کار و افرادي که با آن‌ها کار مي‌کنم افتخار کنم.»

وقتي‌ که روي صندلي مصاحبه مي‌نشينيد، آيا اين حس را داريد که آن‌ها مي‌دانند شما چه کسي هستيد؟ آيا شخص مصاحبه‌ کننده رزومه شما را خوانده و با پس زمينه‌هاي شغلي شما آشنايي دارد؟ اگر چنين نيست، آن‌ها احتمالا جستجوي شغلي را به اندازه شما جدي نگرفته‌اند و يا مي‌تواند نشانه‌اي از اين باشد که شرکت درآمد بالايي دارد و روي جايگزيني افراد زمان زيادي را صرف نمي‌کند. مصاحبه‌کننده بايد کاملا با شغلي که شما براي آن درخواست مصاحبه داده‌ايد آشنا باشد و حداقل پس زمينه‌هاي شغلي شما را بداند.

به گفته کاريسا ميکلوساک، يکي از بهترين ترفندهاي مصاحبه او، گوش کردن به سوالات فرضي و موقعيتي است. اگر يک کارفرما بپرسد: «شما در چنين شرايطي چه واکنشي از خود نشان مي‌دهيد؟» شما بايد به اين سوال خوب گوش کنيد. زيرا که هدف مصاحبه‌کننده از پرسيدن اين سوال اين است که شما به‌احتمال‌زياد در موقعيتي مشابه و يا نوع خاصي از موقعيت که مي‌تواند موازي بين مسئله و وضعيت باشد قرار خواهيد گرفت.
بنابراين اگر مصاحبه‌کننده از شما بپرسد که در ‌يک موقعيت پر هرج‌ و مرج و چه واکنشي از خود نشان مي‌دهيد، اين سوال ممکن است آزموني براي سنجش اين موضوع باشد که شما چگونه نابساماني‌ها را کنترل مي‌کنيد. اما ممکن است هدف ديگري در پشت اين سوال نهفته باشد و آن اين است که مصاحبه‌کننده مي‌خواهد بداند که آيا شما توانايي مديريت کردن نحوه عملکرد سازمان را داريد يا خير.

به گفته، سارا کانورز، مديرکل کارکنان و رهبر تيم WinterWyman، اگر مصاحبه‌ کننده از شما در مورد چگونگي آماده‌سازي شرکت براي تغيير و يا تغييرات مورد نياز سوالي پرسيد، شما نيز در پاسخ بايد سوالاتي را بپرسيد. شما بايد اطلاعات بيشتري در مورد مواردي که نياز به تغيير دارند، مدت زمان تغيير و از همه مهم‌تر، ميزان آمادگي سازمان براي اين تغيير به دست آوريد.
سارا کانورز در اين باره مي‌گويد: «من کانديداهايي را ديده‌ام که واقعا مي‌خواستند روي تغيير در شرکت تاثيرگذار باشند، تا بعدها متوجه شوند که تيم مديريتي براي تغيير آماده نيست. بنابراين مطمئن شويد که صحبت‌هاي آن‌ها پوچ نيست و آن‌ها واقعا مي‌خواهند که به شما در ايجاد تغيير کمک کنند». گاهي اوقات نيز شرکت ممکن است که مسئوليت تغيير را بر عهده شخص بگذارد، ولي منابع لازم براي موفقيت را در اختيارش قرار ندهد.

بر اساس قانون، شخص مصاحبه‌ کننده نمي‌تواند بسياري از سوالات را در مصاحبه بپرسد. بر اساس مطالعه صورت گرفته در سال 2017 توسط پايگاه اسوشيتد پرس و CNBC، 51 درصد از کساني که حداقل در يک مصاحبه شغلي شرکت داشته‌اند اعلام کردند که سوالات نامناسب و يا شخصي از آن‌ها پرسيده شده است. سوالاتي در مورد وضعيت زناشويي، مسائل پزشکي و ناتواني‌هاي جسمي در صدر اين ليست قرار دارند. اگر شخص مصاحبه‌کننده از قوانين مصاحبه اطلاع نداشته باشد، اين نشانه‌اي از اين است که آن‌ها در ساير بخش‌ها نيز دچار اختلال هستند.
کاريسا ميکلوساک در اين زمينه مي‌گويد: «اگر افراد در مورد تعداد فرزندان از شما سوال مي‌پرسند، اين مي‌تواند يک نشانه فرهنگي واقعي باشد. يا اين محيط کار بسيار فضايي دوستانه دارد يا آن‌ها مي‌خواهند 100 درصد بار مسئوليت را روي دوش شما قرار دهند و نگران فرزندان شما هستند.»

اگر مصاحبه‌ کننده در مورد سطح راحتي شما با فاکتورهاي خاص سوال پرسيد، اين مي‌تواند براي شما يک زنگ خطر باشد. اگر سوالاتي نظير «فکر مي‌کني اينجا راحت‌تر باشي چون...» مطرح شد و پاسخ چون مواردي مانند «بيشتر افراد حاضر در اينجا از من جوان‌تر هستند» يا «تيم فروش بسيار مردانه است» بود، بايد بدانيد که چيزي در حال رخ دادن است. به دنبال اين نکته باشيد که مصاحبه‌کننده سعي دارد چه چيزهايي را در مورد فرهنگ شرکت به شما بفهماند. چنين سوالاتي ممکن است نمايانگر نقص، عدم تنوع و يا مشکلاتي باشد که در گذشته ايجاد شده است.
با در نظر داشتن اين موارد، مي‌توانيد تمرکز خود را روي پيدا کردن شغلي قرار دهيد که کاملا با معيارهاي شما متناسب بوده و خالي از هرگونه شگفتي‌هاي ناخوشايند باشد.

اگر مي خواهيد بيشتر بدانيد : 10 قدم براي انتخاب شغل!

اگر مي خواهيد بيشتر بدانيد : 12 شغلي که مي توانيد در خانه انجام دهيد

اگر مي خواهيد بيشتر بدانيد : چند نکته براي پيدا کردن شغل مورد علاقه تان

اگر مي خواهيد بيشتر بدانيد : شغل مورد علاقه ام را چجوري پيدا و انتخاب کنم؟

منبع : زندگي ايده آل