بزرگنمايي:

چه خبر - جدا کردن اتاق خواب کودک از چه سني بايد باشد ؟

برخي روانشناسان معتقدند پيش از شکل گيري ترس هاي خيالي کودک بايستي اينکار صورت گيرد و برخي بهترين زمان جدا کردن اتاق خواب کودک را بين ، 12 تا 18 ماهگي مي دانند زيرا در اين سنين کودک ، هنوز به والدين وابسته نشده و مهمتر اينکه ، ترس از تاريکي برايش مفهومي ندارد. بعضي ديگر پيشنهاد مي دهند که کودک تا دوسالگي در اتاق پدر و مادر و در تختي جداگانه خوابانده شود هيچ ايرادي ندارد و حتي مي گويند براي کودکاني که مادر شاغل دارند اين مساله مي تواند تا سه سالگي ادامه داشته باشد .

زيرا کودک سن زير 6 ماهگي احتياج مداوم به تغذيه از شير مادر حتي در طول شب دارد و بدين وسيله احساس امنيت مي کند و همچنين آسيب پذير بودن نوزاد در ماه هاي ابتدايي پس از تولد، بهترين دليل براي بودن او در کنار پدر و مادر است.
پس از شش ماهگي بهتر است جدا کردن تخت کودک از تختخواب پدر و مادر صورت گيرد و تختخواب کودک با فاصله اي مناسب نسبت به تختخواب پدرو مادر قرار گيرد.
جدا خوابيدن کودکان به تولد اجتماعي کودک کمک شاياني مي نمايد و اگر اين اتفاق در زمان مناسب نيفتد باعث ايجاد وابستگي بيمارگونه اي به کودک مي گردد .

بهتر است براي جدا کردن اتاق خواب کودک سه ساله تان صبوري بخرج دهيد و با صحبت کردن و توضيح دادن شرايط او را قانع کنيد در اتاق خواب خودش بخوابد. چنانچه نصف شب به اتاق شما آمد دوباره او را به اتاق خواب خودش برده و کنار تخت او بنشينيد تا بخوابد. اگر اين کار را هر شب چند بار انجام داد، هر بار با تاخير به اتاقش برويد. در کنار اين قانون که اتاق کودک بايد جدا باشد، مي توانيد هفته اي يکبار به او اجازه دهيد به اتاق خواب شما بيايد.

اين کار بايستي به تدريج صورت گيرد، ابتدا فاصله او را از تخت خودتان بيشتر نماييد و سپس او را به اتاقش منتقل کنيد. کودک را براي اينکار تشويق کنيد و با هر بار خوابيدن در اتاقش به او جايزه بدهيد. در مقابل اصرار کودکان به خوابيدن در اتاق خودتان بايستي مقاومت کرده و سعي کنيد با سرگرمي‌هاي مختلف او را به اتاقش ببريد.
اگر قانوني وضع مي شود بايد در خانه اجرا شود اما پيش از هر چيز دقت کنيد که اين قانون چه تاثير رواني روي کودک دارد. در بعضي خانواده ها سابقه مشکلات رواني وجود دارد و بنابراين احتمال بروز اين مشکل در کودک هم هست و با جدا کردن او اين حالت در او تشديد مي شود.

جدا کردن اتاق خواب کودکان در سنين تا چهار سالگي دو تاثير مهم را بر روي کودک خواهد گذاشت :
تاثير اول : اعتماد کودک به والدين محکمتر مي گردد . به اينصورت که پدر و مادر حتي در زماني که کنار کودک نيستند اما هميشه دردسترس هستند و امنيت مناسبي را براي او برقرار مي کنند و به خواسته هايش اهميت خواهند داد .
تاثير دوم تفويت حس استقلال و اعتماد به نفس در کودک : با اين روش کودک احساس ميکند فضاي شخصي و مخصوص به خود را دارد. و ميتواند خود مستقلا در اتاق خود بخوابد .

_ شرايط روحي کودک خود را در نظر بگيريد. جدا کردن اتاق خواب براي کودکاني که دچار اضطراب جدايي شديد مي باشند بهتر است تحت نظات يک مشاور صورت گيرد و کودک بخاطر اين مساله تحت فشار قرار نگيرد. برخي والدين تصور مي کنند اضطراب جدايي با جدا کردن اتاق خواب کودک ممکن است بهبود يابد در صورتي که در بيشتر موارد اينکار باعث تشديد اضطراب جدايي در کودکان مي گردد .
_ مادر از لحاظ روحي آماده باشد. اولين چيزي که براي جدا کردن اتاق کودک نياز است، همراهي والدين بخصوص مادر است. آرامش داشتن مادر در اين زمينه بدون شک به حل هرچه سريعتر اين مشکل کمک خواهد کرد.
_ برخي والدين مي گويند با کودک 5-6 ساله خود در يک اتاق مي خوابند و با اين قضيه مشکلي ندارند اما اتفاقا اين يک اشکال بزرگ است که بايد بررسي شود.
_ در خواباندن کودکان به هيچ وجه مو يا دست خود را در اختيار کودک نگذاريد و اجازه دهيد راه اينکه خودشان به خواب فرو روند را بياموزند.
_ هنگام خوابيدن کودک در اتاق خواب به هيچ وجه کنارش يا در تختخوابش دراز نکشيد، بلکه کنار تختش بنشينيد و با قصه گويي و هر کاري که فکر مي کنيد علاقه دارد، به او کمک کنيد تا بخوابد.

منبع : koodakonline.com