بزرگنمايي:
چه خبر - طغيان عليه «معيارهاي زيبايي» در کره جنوبي
از مجله «ووگ» تا فروشگاههاي شيک فروش لوازم آرايش، مقاله و راهنما يا فروشندهاي جلوي چشمتان سبز خواهد شد که براي شما تبليغ «رسيدگي به پوست به شيوه کرهاي در 10 گام» را بکند. بعد هم تاکيد کند که زنان کرهجنوبي «بهتر» از باقي زنان جهان بلدند که به پوست خود رسيدگي کنند و آرايش چشمنواز داشته باشند، بنابراين لوازم آرايشي و پوست توليد اين کشور، اغلب کيفيت خوبي دارند و شما را ترغيب کنند که يک ماسک/کرم/لوسيون/نرمکننده/سرم يا لوازم آرايشي توليد اين کشور را بخريد.
ميتوانيد در «يوتيوب» هم جستوجو کنيد و صدها ويدئو «رسيدگي به پوست به شيوه کرهاي در 10 گام» را ببينيد. احتمالا شما هم بعدش متعجب با خود ميگوييد چه کسي آنقدر وقت و حوصله زيادي دارد که هر روز يکي دوساعتي را فقط صرف رسيدگي به پوست کند؟! يا چرا بايد هر ماه اين همه هزينه فقط براي پوست کرد؟ انواع و اقسام لوازم آرايش هم که هزينهي چشمگير ديگري است.
واقعيت اين است که ساليان سال است که اکثر زنان در کرهجنوبي هر روز ساعتهاي متمادي را جلوي آينه صرف آرايش و رسيدگي به پوست و مو ميکنند. کرهجنوبي از نظر رواج انواع و اقسام جراحيهاي زيبايي، سومين کشور جهان است و يک سوم زنان جوان اين کشور، دستکم يک عمل زيبايي انجام دادند. ي
کي از رايجترين عملهاي زيبايي در اين کشور، علمي است که فک زن را ميشکنند و از نو دوباره ميتراشند تا شبيه حرف V در الفبا شود. سالهاست يکي از معيارهاي «زيبايي» در جامعه کرهجنوبي براي زنان، داشتن صورت بيضي با چانهاي کمي تيز است و در جامعهاي که اکثر زنان صورت گردي دارند، شکستن و تراشيدن فک صورت زنان، تجارتي است پرسود.
فشار اجتماعي بر روي زنان براي «زيبا بودن» طاقتفرساست. براي اکثر زنان کرهجنوبي اين ديگر قاعدهاي «طبيعي» است که صبحها 3 ساعتي زودتر از ساعتي بيدار شوند که بايد براي کار و تحصيل از خانه خارج شوند. دستکم 2 ساعت از اين زمان فقط جلوي آينه صرف آرايش و رسيدگي به پوست و لايه لايه رنگ و پودر و کرم ميشود. بعضي از زنان اين کشور تا يک سوم درآمد ماهانهي خود را خرج خريد انواع لوازم آرايشي و پوستي مي کنند.
حالا اما کاسهي صبر اين زنان ديگر لبريز شده است. زنان بسياري عليه سر تا پاي لوازم آرايشي و عملهاي زيبايي به پا خاستند. اولين اعتراضها از بعضي زنان جوان کرهاي شروع شد که در توئيتر يا يوتيوب فعالاند. زنان جواني که جلوي دوربين، تلي از سايه چشم، کرم پودر، رژ لب، ريمل، جورواجور کرم و سرم را بيرون کشيده، در کيسه زباله ريخته و راهي سطل زباله کردند. زناني که رو به دوربين اعلام ميکردند که خسته شدند، از اين فشار، از اين که مدام بايد شش دانگ حواسشان باشد که آيا صورتشان «بينقص» است؟ از هراس اينکه مبادا يک جوش سرسياه کوچک از گوشهاي از پوست صورتشان بيرون بزند و …
زنان ديگري شروع کردند به بررسي محتويات اين همه کرم و لوسيون و سرم و … توليداتي که اغلب سرشار از انواعواقسام مواد شيميايي با اسامي سخت است. زنان در شبکههاي اجتماعي خود تصاوير محتويات اين لوازم آرايشي را با عکس منتشر کردند، به مقالههاي علمي لينک دادند که بعضي از اين محتويات چطور براي سلامت انسان مضر است و آن پرسش اساسي را پرسيدند: چرا؟ چرا بايد اين همه محتويات شيميايي را هر روز به صورت خود بمالند تا «زيبا» باشند؟
کارزار کوچک اين زنان اما وقتي سراسري و فراگير شد که 2 زن معروف در کره جنوبي به حمايت آنها آمدند. اول يکي از زنان مجري خبر در يکي از شبکههاي تلويزيوني معروف کره جنوبي، با عينک طبي به چشم جلوي دوربين آمد و خبر خواند. باورتان بشود يا نه، او «اولين زن» در کرهجنوبي است که با عينک طبي جلوي دوربين آمده است!
تا پيش از او هيچ زني چه در سمت مجري برنامه يا بازيگر و غيره با عينک طبي جلوي دوربين نيامده بود! معيارهاي غيرانساني «زيبايي» در اين کشور، نفس عينک طبي براي زن را «عيب» ميداند که بايد در پستو پنهان کرد!
کارزار اما وقتي اوج گرفت که معروفترين زني که در اين کشور در يوتيوب کانال آرايشي و بهداشتي دارد- مشابه «صدف بيوتي» در فضاي مجازي فارسي- در ويدئويي جنجالي تمام برس و قلمموهاي آرايشي خود را شکست، اسفنجهاي آرايشي و جورواجور کرم و سرم را دور ريخت، لاکهاي ناخن را خالي کرد و دور ريخت و رو به ميليونها کاربري که او را دنبال ميکنند گفت که خسته است، خسته است و منزجر و ديگر يادش رفته که پوست صورت طبيعي و بدون لايه لايه پودر و کرم و رنگ، چه حسي داشت. او گفت که از اينکه سالهاست يک «ابژه جنسي» است منزجر است و از نقشي که در اين اجبار «زيبايي» داشته، پشيمان است.
ويدئوي اين زن که نماد «زيبايي» و غايت «آرايش» و الگوي بسياري از زنان بود، غوغايي به پا کرد. ناگهان صدها زن ديگر ويدئو و عکس دور ريختن لوازم آرايشي و صورتهاي بدون آرايش خود را در شبکههاي اجتماعي منتشر کردند. عکسها و ويدئوهايي که نه در خلوت خانههايشان، بلکه در فضاهاي عمومي مثل باشگاه ورزشي، دانشگاه، رستوران و کافه گرفته شده بود. در جامعهي کره جنوبي با آن فشار وحشتناک بر زنان براي «زيبا و بينقص بودن» و تبليغات مزين به زنان «زيبا و کامل» که از در و ديوار شهرها بالا ميرود، بدون هيچگونه آرايشي بيرون رفتن کاري است شجاعانه و جسورانه.
زنان کرهجنوبي ديرتر از زنان بسياري ديگر از کشورهاي جهان، زير ميز و «قاعدههاي» مردسالار زدند. زناني که خسته شدند و فرسوده. اما حالا که طعم رها شدن از دام اجبارها و کليشهها را کشيدند، بعيد است که ديگر تن به قواعد کهنه و دستوپاگير قبل دهند.
منبع: tabnakbato.ir