بزرگنمايي:

چه خبر - رکورددار طولاني‌ترين زمان اقامت در فضا کيست؟

دکتر والري پولياکف را مي‌توان يکي از استثناهاي مهم تاريخ فضانوردي به شمار آورد. او رکورددار طولاني‌ترين مدت زندگي پيوسته در فضا است. والري پولياکف در 27 آوريل 1942 در شهر تولا در روسيه به دنيا آمد. در سال 1965 از انستيتوي پزشکي سچنف با درجه دکترا فارغ التحصيل شد اما کار تحصيل را در انستيتوي بررسي مشکلات زيست پزشکي ادامه داد تا سرانجام در ژانويه سال 1976 فوق تخصص در پزشکي هوا- فضا را به دست آورد.

دکتر پولياکف از سال 1966 به عنوان کارشناس دانشکده علمي-پژوهشي بهداشت به نام "سيماشکو" فعاليت خود را آغاز کرد. از ژوئيه 1967 به سمت کارشناس ارشد اداره سوم پزشکي فضايي منصوب گرديد. همين امر او را به کيهان نوردي علاقمند کرد بطوريکه در 22 مارس 1972 وارد جرگه فضانوردان شد.
اما سال‌ها براي سفر به فضا بايد در انتظار بسر مي‌برد. نخستين مأموريت فضايي او در 31 اوت 1988 آغاز گرديد وپولياکف به همراه ولاديمير لياخف کيهان‌نورد روس و عبدالاحد مومند شهروند افغانستان با ناو کيهاني سايوز تي. ام-6 به فضا پرتاب شد.
به اين ترتيب صبر 16 ساله او براي سفر به فضا پايان يافت. ناو آنها به ايستگاه مداري مير پيوست. در آنجا موسيمانارف و ولاديمير تيتف انتظارشان را مي‌کشيدند. لياخف و مومند حدود يک هفته در مجتمع فضايي بسر بردند و سپس با ناو سايوز تي. ام -5 به زمين برگشتند. اما پولياکف سفر فضايي خود را ادامه داد. اين مأموريت در 28 آوريل 1989 پس از 240 روز و 22 ساعت و 34 دقيقه پايان يافت و وي به زمين بازگشت. البته چنين مدت پروازي در آن زمان چيز جالبي محسوب نمي‌شد، زيرا فضانورداني بودند که قبل از پولياکف، مدت‌هاي طولاني‌تري هم در فضا فعاليت داشتند.

اما سفر بعدي او به فضا پروازي است که تصور نمي‌شود ديگر تکراري داشته باشد. در دومين سفر پولياکف در 8 ژانويه 1994 با ناو کيهاني سايوز تي ام -19 به همراه طلحت موسي بايف و يوري مالنچنکو به فضا پرتاب شد و يک روز بعد به مير پيوست. موسي بايف و مالنچنکو مدتي بعد به زمين برگشتند و گروه ديگري پولياکف را در مجتمع مداري مير همراهي کردند.
پرواز بي سابقه پولياکف که 437 روز و 17 ساعت و 58 دقيقه طول کشيد سرانجام با فرود ناو سايوز تي ام- 20 در 22 مارس 1995 پايان يافت. او طي اين مدت 7075 دور به گرد زمين چرخيد و در مجموع 300765000 کيلومتر را پيمود. تصور نمي‌شود تا قبل از سفر به مريخ، شخص ديگري چنين پرواز درازمدتي در فضا داشته باشد. اين پرواز ثابت کرد انسان از نظر بدني و رواني، توانايي انجام پروازهاي طولاني و بين‌سياره‌اي را دارد.
در جريان پرواز طولاني والري پولياکف، کيهان‌پيماي آمريکايي "ديسکاوري" در چارچوب برنامه شاتل-مير به مجتمع مداري مير پيوست. در جريان مرحله نزديک شدن اين کيهان پيما لحظه بسيار نادري بوجود آمد، پولياکف در پشت دريچه ايستگاه فضايي ظاهر شد تا بر عمليات اتصال نگاهي بيندازد و به عبارتي نظارت کند و يکي از سرنشينان ديسکاوري از اين فرصت استفاده کرد و از او عکس گرفت. اين عکس بعدها به عنوان يکي از تصاوير استثنايي تاريخ فضانوردي و نمادي از استقامت تحمل شرايط نامطلوب بي وزني به ثبت رسيد.

منبع: isna.ir