بزرگنمايي:

چه خبر - هنگام اشتباه کردن چشم‌ها تغيير مي‌کنند

پژوهشگران "دانشگاه آريزونا"(University of Arizona) ايالات متحد آمريکا در مطالعه اخير خود دريافته‌اند تغيير اندازه مردمک چشم افراد در زمان‌هايي که افراد اشتباهي مي‌کنند مي‌تواند سرنخ‌هايي در مورد آنچه که در مغز آنها رخ مي‌دهد، باشد.

پژوهشگران به منظور بررسي دقيق اين موضوع، آزمايشي را بر روي 108 فرد انجام دادند. هر شرکت کننده به يک سري از صداي 20 کليک که برخي از آنها در گوش چپ و برخي از آنها در گوش راست او پخش مي‌شد، در طول يک ثانيه گوش دادند. در گام بعدي، پژوهشگران از شرکت کنندگان خواستند تا بگويند که در کدام گوش آنها صداي کليک‌هاي بيشتري پخش شده است. هر شرکت کننده اين کار را 760 بار تکرار کرد.
با توجه به اينکه اين صداها بسيار سريع پخش مي‌شدند، شرکت کنندگان در 22 درصد موارد در پاسخ دچار اشتباه مي‌شدند. در طول آزمايشات، پژوهشگران چشم‌هاي شرکت کنندگان را مورد بررسي قرار داده بودند.

آنها دريافتند اندازه مردمک چشم با سطح "نور اپينفرين" مغز مرتبط است. نور اپينفرين يا نور آدرنالين(NEيا NEP) ماده‌اي با چند وظيفه است، مي‌تواند هورمون باشد(آزاد شده از غدد فوق کليوي) و مي‌تواند به عنوان پيام‌رسان عصبي در سيستم سمپاتيک عمل کند.
نور اپينفرين در بدن هم به صورت هورمون و هم به صورت انتقال دهنده عصبي داراي کارکرد است. در حالت هورمون، به عنوان هورمون استرس باعث افزايش تپش قلب، انقباض رگ‌ها، انبساط راه‌هاي هوايي، افزايش قند خون و افزايش جريان خون عضلات و مغز شده و در بروز واکنش جنگ و گريز در سامانه عصبي سمپاتيک مؤثر است. کاربرد نور اپينفرين در پزشکي درمان افت فشار خون با افزايش توان عضلات صاف عروق است و در احياي قلبي ريوي نيز بکار مي‌رود. نور اپينفرين به صورت يک انتقال دهنده سيناپسي در دستگاه عصبي مرکزي کارکردهاي بسيار دارد و به طور مثال در هسته آميگدال (بادامه) موجب افزايش تمرکز و هشياري مي‌شود.
پژوشگران اين مطالعه گفتند ما طي اين مطالعه از "حدقه پيما"(pupillometry) به عنوان يک پروکسي براي اندازه گيري سطوح نور اپينفرين در مغز استفاده کرديم تا دريابيم زمانيکه انسان‌ها مرتکب اشتباهي مي‌شوند اندازه مردمک چشم آنها چه تغييري مي‌کند.

از "حدقه پيما"(pupillometry) براي اندازه‌گيري اندازه مردمک چشم استفاده مي‌کنند.
در حالي که اندازه مردمک چشم برخي از شرکت کنندگان اين مطالعه، طي اين آزمايش تغيير مي‌کرد برخي ديگر هيچ تغييري در اندازه مردمک چشمشان ديده نمي‌شد و همه‌ي اينها با ميزان اشتباهاتي که يک فرد در طول آزمايش مرتکب مي‌شد، مرتبط بود.
"ويلسون"(Wilson) يکي از پژوهشگران اين مطالعه گفت: به نظر مي‌رسد، فرآيندهاي انگيختگي در ايجاد اين اشتباهات مي‌تواند ناشي از نور اپينفرين باشد. به بياني ديگر نور اپينفرين اشتباهاتي را که ما در حال انجام آن هستيم و برخي متغيرهاي رفتاري ما را کنترل مي‌کند.
واژه انگيختگي (Arousal) بيان يک وضعيت فيزيولوژيکي و رواني از بيدار شدن، هشياري يا به محرکي واکنش نشان دادن است. اين اتفاق مجموعه‌اي شامل دخالت دستگاه فعال کننده مشبک در ساقه مغز، سامانه عصبي خودگردان و غده درون‌ريز، که منجر به افزايش ضربان قلب و فشار خون و وضعيت هوشياري حسي، تحرک و آمادگي براي پاسخ مي‌شود، است.
دستگاه فعال‌کننده مشبک(Reticular activating system) قسمتي از دستگاه عصبي مرکزي است که ساختماني پراکنده و شبکه مانند دارد و از رشته‌هاي ريز با تعداد فراواني هسته تشکيل شده است.
يافته‌هاي اين مطالعه در مجله "Nature Human Behaviour" منتشر شد.

منبع: isna.ir