بزرگنمايي:

چه خبر - آنچه فاجعه "آتنا" به جامعه مي آموزد

سرنوشت تلخ ستايش، آن دختر افغان يادتان مي آيد؟ بله، هنوز آن چهره معصوم از خاطرمان محو نشده که امروز مي شنويم ستايشي ديگر سرتيتر اخبار رسانه ها مي شود؛ دخترکي معصوم به نام آتنا اصلاني.
حدود 20 روز پيش اطلاعيه گم شدنش را در شبکه هاي اجتماعي ديديم و امروز اعلام کردند آتنا به دست جنايتکاري سنگدل که همسايه محل کار پدرش بوده ربوده شده، مورد تعرض جنسي قرارگرفته و به شکل وحشيانه اي به قتل رسيده است.
ديروز ستايش ها و امروز آتناها با مرگ خود جامعه ما را غمزده کردند، اما براستي چرا هنوز هم سخن گفتن از آموزش جنسي به فرزندانمان تابو است و کسي که از اين ضرورت سخن بگويد، تابو شکني کرده است.‌
نمي خواهم بپرسم چگونه مي شود فردي جتايتکار که سابقه قتل، اعتياد و ... داشته، آزادانه در شهري کوچک زندگي مي کند.‌
نمي خواهم بگويم چرا جنايتکاران سابقه دار در همسايگي ما به زندگي نکبت بار خود ادامه مي دهند ، آزاد و رها، بدون هيچ نگراني .
اين ها را نمي خواهم بگويم، مي خواهم بگويم چرا براي يادگيري و آموزش جنسي به فرزندانمان تلاش نمي کنيم و وقت نمي گذاريم؟
چرا نمي دانيم ‌با چه زباني بايد به فرزند دختر و پسرمان بگوييم نبايد به جاي غريبه پا بگذارد، با غربيه ها همکلام شود و چرا بچه ها نمي دانند در برخورد با گرگ صفتان دور و برشان چگونه رفتار کنند؟
چرا باور نمي کنيم بيماران جنسي نه در کشور ما که در همه دنيا رها و آزاد مي چرخند و در کمين بچه هاي معصوم ما هستند.‌ چرا نمي خواهيم درک کنيم آموزش جنسي هم مانند همه آموزش هاي ديگر نياز زندگي است؛ آن هم نيازي مبرم، نيازي براي سلامت جسم و روح.
اگرنمي دانيم بپرسيم، بخوانيم ، بياموزيم و بيشتر و بيشتر بدانيم.
فقط و فقط با آگاهي مي توانيم از اتفاق هاي تلخي مانند سرنوشت ستايش و آتنا جلوگيري کنيم.
بايد اين تلنگر را به خودمان بزنيم که آتناهاي ديگر در تهديدند، اگرنياموزيم، ندانيم و نخواهيم بدانيم.

اگر مي خواهيد بيشتر بدانيد : کودک آزاري و انحراف جنسي پدوفيليا، مراقبت از کودکان را جدي بگيريم

منبع: jamejamonline.ir