بزرگنمايي:

چه خبر - پدوفيليا عامل کودک آزاري و آزار جنسي کودکان

با توجه به وظيفه جامعه در حفاظت از کودکان و بخصوص در برابر هرگونه خشونت و آزار جنسي، اولين قدم افزايش آگاهي جامعه از انحرافات جنسي است که ممکن است منجر به آزار و اذيت جنسي کودکان گردد، به همين جهت امروز که روز بين المللي کودکان بي گناه قرباني تجاوز و تعرض مي باشد، به معرفي اختلال و انحراف جنسي پدوفيليا مي پردازيم، انحراف جنسي اي که قرباني خود را از کودکان بر مي گزيند.

اختلالات جنسي بخشي از اختلالات رواني محسوب مي شوند و يکي از اختلالات مشهور جنسي، پدوفيليا است که در آن فرد از لحاظ جنسي جذب کودکان مي شود و اين نوع جذب شدن غير طبيعي و غير عادي است.

مساله عمده اي که پدوفيليا را از ديگر ناهنجاري هاي جنسي ديگر (مثلاً چشم چراني) متمايز ساخته و نيازمند توجه مخصوص کرده، اين است که در پدوفيليا، اختلال به شخص محدود نبوده بلکه سبب صدمه ي مستقيم جسمي و رواني جبران ناپذير بر افراد ديگر، بالاخص اطفال، مي گردد. آسيب غير قابل جبران به اطفال و نتايج روحي و رواني اين آسيب ها از ابعاد بسيار مهم اين اختلال است. اين آسيب ها، عمدتا در تمام طول عمر فرد اثر خود را باقي مي گزارند و همچنين کودکان قرباني پدوفبليا، در بزرگسالي، تاثيرات اجتماعي تکان دهنده اي بوجود مي آورند ( بزه کاران جنسي بخصوص در خشونت هاي جنسي عليه کودکان، معمولا خود قرباني اين رفتارها در کودکي بوده اند)، با توجه به اينکه پدوفيليا صدمات رواني و جسمي شرح داده شده را بر اطفال وارد مي سازد، بصورت واضح، يک نوع سوءاستفاده از اطفال بوده و جزو انحرافات جنسي شمرده مي شود. در پنجمين نسخه از راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني، اختلال پدوفيليا در دسته انحرافات جنسي قرار گرفت.

پدوفيليا، ميل جنسي به کودکان يا بچه‌بازي، عبارت است از ميل شديد جنسي عودکننده يا تحريک جنسي نسبت به کودکان. پدوفيلا، با خيال پردازي ها و يا فعاليت هاي جنسي با کودکان قبل از سن بلوغ، مشخص مي شود. طبقه‌بندي بين‌المللي بيماري‌ها، ميل آميزش جنسي با کودکان را به صورت «ناهنجاري شخصيتي يا رفتاري در بزرگسالان» تعريف مي‌کند که در آن از نظر جنسي، ترجيح بيمار به کودکان نابالغ يا اوايل سن بلوغ است و مشخصه هاي زير را دارند:

- فرد پدوفيل يک پارافيلي است که در آن شخص هوس‌ها و خيالپردازي‌هاي جنسي شديد و مکرر نسبت به کودکان نابالغ دارد.

- ممکن است بيمار بر اثر اين احساسات دست به عمل بزند و يا خيالات را در ذهن خود پرورش دهد.

- مبتلايان به پدوفيليا (بچه بازها) در اکثر مواقع مردان بوده و به هر دو جنس دختر و پسر جذب مي شوند.

- 95 درصد افرد پدوفيل ( بچه باز) ها، معمولا ناهمجنسگرا بوده و با افراد غير همجنس خود، به خوبي رابطه برقرار مي کند.

- اکثر موارد سوء استفاده جنسي از کودکان، به دستمالي آلت تناسلي يا رابطه جنسي دهاني مربوط مي‌شود.

- هر چند بيشتر کودکان قرباني که مورد توجه عموم قرار مي‌گيرند دختر هستند، مرتکبين گزارش مي‌کنند که اکثر قربانيان لمسي آنها 60٪ پسر هستند.

- معمولا افراد بچه‌باز به طور هم‌زمان يا قبلاً به عورت‌نمايي، تماشاگري يا تجاوز به عنف دست زده‌اند.

- زناي با محارم، با بچه‌بازي ارتباط نزديکي دارد، چرا که در آن اغلب يک بچه نابالغ به عنوان شيء محبوب انتخاب مي‌شود،

- در پدوفيليا جنبه آشکار يا پنهاني از زورگويي وجود دارد و به‌ندرت در آن رابطه جنسي بالغ-کودک ارجحيت مي‌يابد.

- در اجتماعات عوام‌گونه، سنتي و عقب‌مانده، اکثر موارد انحراف کودک آزاري به خصوص از طرف منحرفين مرد، به صورت رابطه جنسي مقعدي مرسوم است.

افراد پدوفيل معمولا خودشان را اينطور توجيه مي کنند که کارشان در راستاي کمک به کودکان قرباني بوده است و در همين راستا ممکن است به خود بگويند که به پروسه رشد کودک کمک کرده اند و يا کودک قرباني از عمل آنها لذت برده است. با اين حال، افراد پدوفيل، دائما به قربانيان شان تاکيد مي کنند که چيزي به والدين و نزديکان خود نگويند.

آمار 20 درصدي آزار جنسي کودکان در آمريکا، پدوفيليا را تبديل به شايع ترين انحرافات جنسي کرده است. متجاوزان در اکثر موارد فاميل، خويشاوندان و کساني بوده اند که با خانواده کودک ارتباط نسبتا نزديکي داشته اند. اشکال مختلف رفتارهاي مرتبط با پدوفيليا مي تواند از صرفا نگاه کردن به کودک تا درآوردن لباس و لمس وي را شامل شوند. مطالعات نشان داده اند که کودکاني که مورد غفلت والدين شان قرار مي گيرند و يا تنها هستند بيشتر در معرض خطر آزار يک فرد پدوفيلي قرار دارند.

زيربخش هاي اين اختلال عبارت اند از:

- تمايل جنسي به پسرها

- تمايل جنسي به دخترها

- تمايل جنسي به هر دو

- محدود به اعضاي خانواده

- منحصر به اطفال (درين گونه شخص تنها به کودکان علاقمند است)

- غيرمنحصر به اطفال (درين گونه شخص هم به اطفال و هم به کلانسالان علاقمند است)

کتاب تشخيصي و آماري اختلالات رواني، که يکي از معتبرترين کتابهاي مرجع در دسته بندي اختلالات رواني است، چند ويژگي کلي براي پدوفيليا را بر مي شمارد، از آن جمله:

– تمايلات مکرر و شديد جنسي يا رفتار جنسي با اطفال نابالغ يا اطفالي که بطور عموم 13 ساله يا کمتر از آن باشند. اين وضعيت حداقل براي شش ماه دوام داشته باشد.

– شخص بر اساس اين تمايلات جنسي دست به رفتار جنسي زده باشد و يا اين تمايل بشدت سبب نگراني و تشويش وي گردد.

– شخص حداقل 16 ساله بوده و حداقل 5 سال از طفلي که مورد سواستفاده قرار گرفته بزرگتر باشد.

پدوفيليا ممکن است هم پوشاني زيادي با اضطراب، افسردگي اساسي يا اختلالات خلقي و اختلالات سوءمصرف مواد داشته باشد. در آمارها نشان داده شده است که نيمي از اين افراد در حين ارتکاب جرم الکل مصرف کرده بودند.

دلايل پدوفيليا و ساير انحرافات جنسي هنوز مشخص نشده است، اما شواهدي مبني بر وجود ريشه هاي آن در خانواده وجود دارد، بدين معنا که هم ژنتيک و هم رفتار آموخته شده در بروز آن موثرند.

با آنکه بسياري از کارشناسان بر اين باورند که افراد پدوفيلي قابل درمان نيستند اما روان درماني مي تواند به آنها در کنترل احساسات و رفتار انحرافي شان کمک کند.

بدون شک محيط جامعه، بي بندوباري هاي اخلاقي، بي توجهي به آموزه هاي شريعت و عدم التفات به تربيت صحيح، نقش بسزايي در بوجود آمدن چنين پديده هايي خواهد داشت.

آزار جنسي کودکان شامل هر گونه فعاليت جنسي بر روي کودک است. کودک آزاري الزاما شامل فعاليت فيزيکي روي کودک نيست و مي تواند شامل موارد زير باشد:

- عريان شدن فرد در معرض کودک

- استمنا در حضور کودک

- بازي با اندام جنسي کودک

- نوازش کودک

- برقراري ارتباط جنسي با کودک

- نشان دادن پورنوگرافي به کودک

- قاچاق جنسي

- معمولا مجرمان افرادي هستند که با خانواده و کودک آشنا هستند.

- 93 درصد قربانيان آزار جنسي با فرد مجرم آشنايي داشته اند.

- مجرم مي تواند هر فردي اعم از افراد خانواده، مربي، فاميل، پرستار کودک و پدر و مادر کودک ديگري باشد.

- مجرم معمولا سعي مي کند اين امر را براي کودک عادي جلوه دهد و در صورت مخالفت کودک از خشونت و زور استفاده مي کند.

- پس از ارتکاب جرم نيز کودک را تهديد کرده و از او مي خواهد اين اتفاق را براي کسي بازگو نکند.

ممکن است مجرم در همين نزديکي شما و يا فردي که سال ها مي شناسيد باشد، اما بعلت ترس، کودک شما جرات بازگو کردن اتفاقات را نداشته باشد. علائم زير مي تواند هشدارهايي مبني بر آزار جنسي کودک شما باشد. نشانه هاي هشدار دهنده به شرح زير است:

- خونريزي، کبودي، يا تورم در ناحيه تناسلي

- لباس زير پاره شده و خونين

- مشکل در راه رفتن يا نشستن

- عفونت هاي ادراري مکرر

- درد، خارش يا سوزش در ناحيه تناسلي

- تغييرات در مسائل بهداشتي، مانند عدم تمايل به حمام رفتن يا حمام کردن بيش از حد

- بروز فوبيا (ترس)

- نشانه هاي افسردگي يا اختلال استرس

- افکار خودکشي گرايانه، به خصوص در نوجوانان

- بروز مشکل در مدرسه، مانند غيبت و يا افت تحصيلي

- رفتار غيرعادي جنسي

- کابوس و يا شب ادراري

- احساس ترس از فرد خاص(پرستار و مربي و…)

- بازگشت به رفتارهاي واپسين مانند مکيدن انگشت شست

- فرار از خانه و يا مدرسه

- آسيب به خود

- ترس از هر گونه تماس فيزيکي

معمولا در افراد مبتلا به اختلال پدوفيليا، ترس جذب شدن به کودکان وجود دارد و در نتيجه قادر به زندگي عادي نخواهند بود. اگر اختلال پدوفيليا به مقاربت ختم شود در مدت کوتاهي خاتمه مي يابد. البته معمولا بيماران مبتلا به پدوفيليا فقط کودک را نوازش مي کنند و به اندام جنسي وي دست مي زنند. عکس العمل کودک ممکن است فرد را به خشونت و زور وادار کند. کودکان قرباني ممکن است از ترس والدين سکوت کنند و در نتيجه در آينده دچار مشکلات فراواني شوند. کودکاني که در محيط هاي خلوت تنها مي مانند، بيشتر در معرض خطر هستند.

علت بروز اختلال پدوفيليا معمولا نامشخص است. اگر چه اختلالات بيولوژيکي مانند عدم تعادل هورموني مي تواند در برخي افراد به عنوان علت شناخته شود اما به طور علمي عوامل بيولوژيکي به عنوان علت شناخته نمي شوند. در بسياري از موراد افراد مبتلا به اختلال پدوفيليا در کودکي مورد آزار و سو استفاده جنسي قرار گرفته اند.

در تحقيقات نشان داده شده است، پسراني که مورد آزار جنسي قرار مي گيرند بيشتر در بزرگسالي به سو استفاده و آزار جنسي کودکان روي مي آورند. اما دختراني که در کودکي مورد آزار جنسي قرار مي گيرند بيشتر به رفتارهاي خود مخرب مانند سومصرف مواد و خود فروشي روي مي آورند. پدوفيليا بيشتر در مردان ديده مي شود و در زنان نادر است. اين بيماري ممکن است در تمام طول عمر فرد با او همراه باشد اما شايد علائم اين بيماري در دوره هاي زماني مختلف تغيير کند.

تشخيص و درمان افراد داراي اختلال پدوفيليا معمولا سخت است زيرا آن ها به بيماري خود اقرار نمي کنند. به همين دليل معمولا بعد از مجازات فرد در دادگاه درخواست مشاوره و درمان داده مي شود. استفاده گسترده فرد از پورنوگرافي يکي از شاخص هاي تشخيص فرد مبتلا به اختلال پدوفيليا است. انحراف جنسي معمولا با اضطراب، افسردگي يا اختلالات خلق و خو و سوء مصرف مواد همراه هستند. قبل از اينکه درمانگر کار خود را آغاز کند ابتدا بيمار بايد وجود اين بيماري را در خود بپذيرد و تمايل به تغيير در وجود وي مشخص باشد.

پس از تشخيص فرد بيمار، مراحل درماني بايد آغاز گردد. انواع روش هاي درماني شناختي و رفتاري براي درمان اين مشکل وجود دارد که به آموزش همدلي و بازسازي الگوهاي فکري منحرف مي پردازند. در آموزش همدلي به بيمار گفته مي شود تا خود را به جاي فرد قرباني قرار دهد و احساس او را درک کند. در درمان هاي شناخت الگوهاي فکري منحرف، اشتباه بودن رفتار جنسي با کودکان آموزش داده مي شود و به بازسازي الگوهاي فکري وي پرداخته مي شود.

در برخي موارد نيز درمان هاي دارويي مانند داروي سيپروترون، براي سرکوب فعاليت هورمون تستوسترون در مردان تجويز مي شود تا رفتار پرخاشگرانه و ميل جنسي آن ها کاهش يابد. داروهاي ديگري نيز براي درمان اين بيماري استفاده مي شود که عبارت اند از: داروهاي ضدآندروژن براي کاهش ميل جنسي، داروي مدروکسي پروژسترون استات و لوپرلايداستات (Lupron) و مهارکننده هاي باز جذب سروتونين (SSRI ها). اين داروها عوارض جانبي مانند کاهش ميل جنسي دارند که براي درمان اين بيماري موثر است .

منبع: nabzema.ir, wikipedia.org