چه خبر - پورنوگرافي، باورها و عوارض آن

امروزه روابط زناشويي طبيعي و غيرطبيعي از هم غيرقابل افتراق شده و به هم ريخته شدن عرف هاي جامعه، سبب ايجاد مشکلات عديده در خانواده ها و مشکلات رواني شديد در استفاده کنندگان از فرآورده هاي پورنوگرافي شده است.

پورنوگرافي يا همان صحنه هاي بالاي 18 سال که به صورت فيلم، عکس، مطالب يا اثر هنري به نمايش در مي آيد شامل رفتارهاي جنسي تحريک آميز است. پورنوگرافي مملو از ايده هايي اشتباهي است که از نظر علمي اشتباه بودن آنها به اثبات رسيده است. اما طرفداران اشاعه محصولات پورنوگرافي، به دروغ تصوير ديگري از آن در اذهان عموم مردم به وجود مي آورند. در اين مقاله به برخي باورهاي اشتباه يا درست در رابطه با فيلم هاي پورنو و تحقيقات علمي در رابطه با مضرات آن مي پردازيم.

هشت باور درست و نادرست در رابطه با پورنوگرافي

1- با تماشاي پورنوگرافي، رابطه جنسي درست را مي آموزيد

اين باور اشتباه است. بازيگران فيلم هاي پورنو برخلاف زندگي واقعي، برگزيده شده اند. همان طور که تمامي زن هاي مانکن ميانگين قد 1.80 و وزن 45 کيلوگرم دارند تمام مردان و زناني که در فيلم هاي پورنو شرکت داده مي شوند غير معمول، جذاب و ايده آل هستند. واضح است شخصي که مبادرت به تماشاي هميشگي اين فيلم ها مي کند در نهايت دچار سردرگمي بين ايده آل هاي اين فيلم ها و دنياي واقعي مي شود.

2- پورنوگرافي محرک روابط جنسي است

اين باور اشتباه است. براساس تحقيقات انجام شده در 6 درصد زوج هايي که يکي از آنها به تماشاي فيلم هاي پورنو اعتياد دارد، روابط جنسي دچار شکست مي شود. در برخي از اين زوج ها براي چند ماه و حتي چند سال رابطه جنسي قطع مي شود و گاهي يکي از زوجين ديگر تمايلي به همسر خود نشان نمي دهد. دليل اين هم قضاوت ها و نگاه هاي منفي است که بيننده اين فيلم ها به مرور به همسر خود پيدا مي کند و به اين نتيجه مي رسد که همسرش نمي تواند به خوبي زنان يا مردان ديگر، رابطه جنسي برقرار کند.

در تحقيقي براي اثبات اين مساله محققان 2 گروه از زوج ها را با هم مقايسه کردند. يک گروه در هفته يک ساعت و گروه ديگر ساعت ها پورنوگرافي ديدند. بررسي ها نشان داد گروه اول از زندگي جنسي خود رضايت بيشتري داشتند.

3- پورنوگرافي نمايشي از رابطه جنسي کلاسيک و نوعي آموزش جنسي است

اين باور اشتباه است. هيچ يک از وضعيت هاي انتخاب شده، در واقعيت راحت و لذت بخش نيستند بلکه به نحوي انتخاب مي شوند که باعث تحريک و تهييج بيننده اين صحنه ها گردند. پورنوگرافي مملو از حرکات خشن است و تصويري اشتباه از رابطه جنسي به فرد منتقل مي کند و به نحوي باعث گرايش فرد به ايده آل طلبي يا نفرت از رابطه جنسي خواهدشد.

براي فردي که تا لحظه تماشاي اين فيلم ها رابطه جنسي نداشته است، اطلاعات مخابره شده از پورنوگرافي مسموميت زاست و تصويري نادرست از رابطه جنسي و ميل جنسي به فرد مي دهد.

4- افرادي که پورنوگرافي مي بينند، بيماران رواني اند

اين باور اشتباه است. گرايش به تماشاي پورنوگرافي عکس العملي کاملا طبيعي است. نکته مهم اينجاست که فرد بداند اين فيلم در عين تحرک آميز بودن واقعي نيست و اجازه ندهد تماشاي پورنو تعادل زندگي جنسي او را به هم بزند.

5- پورنو اعتيادآور است

اين باور درست است. 6 تا 9 درصد افرادي که پورنوگرافي نگاه مي کنند به تماشاي آن معتاد مي شوند و نمي توانند تمايل خود را به تماشاي اين فيلم ها محدود کنند.

6- با تماشاي فيلم پورنو مردان مي آموزند که زنان چگونه از رابطه جنسي لذت مي برند

اين باور اشتباه است. زناني که در اين فيلم ها حضور دارند هيچ يک مقابل دوربين لذتي از رابطه جنسي نمي برند. در حالت طبيعي زنان حاضر نيستند در هر زمان از روز و با هر مردي رابطه جنسي برقرار کنند. برخلاف آنچه در فيلم ها نمايش داده مي شود هيچ زني دوست ندارد در يک زمان با چند مرد رابطه جنسي داشته باشد و حتي حضور زن ديگري حين برقراري رابطه با يک مرد خوشايند نيست.

پورنوگرافي درواقع بر گرفته از تخيلات مردانه است و فانتزي زنانه محسوب نمي شود. هيچ احساسي طي آن وجود ندارد و عشق کاملا ناديده گرفته شده است. اين در حالي است که قلب و مغز نيز به اندازه آلت تناسلي در برقراري رابطه جنسي دخالت دارند. نگاه کردن به فيلم هاي پورنو هرگز باعث افزايش توانايي و مهارت هاي جنسي نمي شود بلکه برعکس اعتماد به نفس بينندگانش را کاهش مي دهد.

7- مدت زمان رابطه جنسي در اين فيلم ها طبيعي است

اين باور اشتباه است. بازيگران اين فيلم ها يا دارو مصرف مي کنند يا صحنه ها ويرايش شده و ساختگي است. براي داشتن نعوظي طولاني و برقراري يک رابطه جنسي کامل به بازيگران مرد در فيلم پورنو هزينه پرداخت مي شود. به همين دليل اين مردان داروهاي تقويت کننده جنسي از جمله وياگرا مصرف مي کنند. اين بازيگران با دادن آگهي و پس از بررسي هاي مختلف انتخاب مي شوند.

8- زنان بيش از مردان به تماشاي اين فيلم ها تمايل نشان مي دهد.

اين باور نيز اشتباه است. آمار نشان مي دهد مردان تمايل بيشتري به تماشاي پورنو دارند. برخلاف مردان که با چشم تحريک مي شوند زنان تمايل چنداني به تماشاي اين فيلم ها ندارند و در اکثر زنان تماشاي فيلم پورنو باعث تحريک جنسي نمي شود.

پورنوگرافي به مغز آسيب مي زند

تاکنون بيش از 20 تحقيق در رابطه با تاثير پورنوگرافي بر مغز انجام شده است. همگي اين تحقيقات ثابت کرده تماشاي فيلم هاي پورنو آسيبي معادل مصرف مواد مخدر يا الکل بر مغز دارند. نتايج تحقيق جديدي که محققان دانشگاه کمبريج انجام دادند نشان مي دهد مغز افرادي که گرايش مکرر به تماشاي فيلم هاي پورنو دارند همانند مغز افراد الکليک است. در اين تحقيق به کمک تکنيک تصويربرداري mri مشخص شد تماشاي پورنو بخشي از مغز را هدف مي گيرد که مسئول خلاقيت و احساس خوشبختي است.

آمار نشان مي دهد در هر ثانيه در اينترنت 38 هزار نفر فيلم پورنو جستجو مي کنند و يک سوم اين افراد را خانم ها تشکيل مي دهند. با هر بار تماشاي فيلم پورنو در بدن ترشح تستوسترون، دوپامين و اکسي توکسين افزايش مي يابد و اين موضوع باعث خستگي مغز مي شود و به حافظه و تمرکز فرد آسيب مي زند.

ترشح دوپامين به ميزان بالا در هنگام تماشاي فيلم پورنو، باعث خستگي مناطق جلويي مغز مي شود که در تصميم گيري و کنترل رفتار دخالت دارد. دوپامين براي حس خوشبختي حياتي است اما وقتي فردي به تماشاي اين نوع فيلم ها وابسته مي شود ترشح دوپامين افزايش مي يابد و اين موضوع سلول هاي توليدکننده را خسته مي کنند. در نتيجه ترشح به مرور کم مي شود و رسيدن به حس خوشبختي در فرد به تدريج کمرنگ خواهدشد و فرد ناچار براي رسيدن به آن راه هاي ديگري از جمله اعتياد يا مصرف الکل را انتخاب مي کند که اين موضوع خود به مغز آسيب مي زند.

اکسي توسين نيز هورموني است که باعث ايجاد اعتماد بين افراد مي شود. افرادي که به تماشاي اين نوع فيلم ها اعتياد دارند ابتدا اعتماد زيادي به همسرشان پيدا مي کنند اما ترشح بيش از حد اين هورمون به مرور زمان باعث تاثير منفي بر زندگي اجتماعي، احساسي و زناشويي شان مي شود و تحقيقات نشان مي دهد مي تواند باعث بروز مشکلاتي در زندگي زناشويي و حتي خشونت هاي خانگي شود.

محققان در بررسي هاي خود روي موش ها، منطقه مربوط به حس خوشبختي را تحريک کردند و ترشح زياد ترکيبات شيميايي در مغز در نهايت به مرگ موش ها انجاميد. در انسان ترشح زياد اين ترکيبات باعث خستگي شديد مغز مي شود و اين مساله، حافظه، تمرکز، توجه و قدرت تصميم گيري را تحت تاثير قرار مي دهد. مغز افرادي که به تماشاي فيلم هاي پورنو اعتياد دارند صرفا تحريک مي شود و اين موضوع روي کارکرد مغزي و ضعيت رواني اين افراد اثر منفي مي گذارد.

در سال 2002 تحقيقي روي افراد معتاد به کوکايين انجام و مشخص شد مناطقي از لوب پيشاني در اين افراد آسيب ديده است. در سال 2004 تحقيق ديگري به اثبات رساند اعتياد باعث افزايش وزن بخشي از مغز مي شود. تماشاي پورنوگرافي نيز آثار مشابهي بر مغز دارد. بررسي هاي جديد تر نشان داده وابستگي به تماشاي تصاوير جنسي و فيلم هاي پورنو باعث تغيير خود به خود و شديد ساختار مغز مي شود.

محققان در بررسي هاي خود به اين نتيجه رسيده اند که تماشاي پورنوگرافي در کودکان زير 14 سال به شدت به مغز آنها آسيب مي زند و مي تواند باعث تغييرات شديد رفتاري شود. يک سوم کودکاني که اين نوع فيلم ها را تماشا مي کنند تنها چند روز بعد، رابطه جنسي را آغاز مي کنند و متاسفانه احتمال تمايل به تجاوزات جنسي و رفتارهاي خشن جنسي در اين افراد بيشتر است.

استمنا از عوارض ديگر تماشاي پورنوگرافي است

بسياري از جوانان با تماشاي فيلم پورنو به استمنا روي مي آورند. اين کار باعث مي شود فرد به مرور وارد دنياي تخيلي خود شده و از واقعيت و زندگي جنسي واقعي دور شود و ديگر از رابطه عادي زناشويي احساس لذت نکند.

چگونه خود را از اعتياد به پورنو برهانيم

دانشمندان براي اعتياد به پورنوگرافي 5 مرحله ذکر کرده اند که به آنها مراحل اعتياد به پورنوگرافي گفته مي شود:

• مرحله مواجهه با مواد پورنوگرافي: بسياري از افرادي که به پورنوگرافي اعتياد دارند، تماشاي مواد پورنوگرافي را از سنين پايين شروع کرده اند.

• مرحله اعتياد: در اين مرحله، فرد مبتلا به مواد پورنوگرافي رجوع مي کند و يک حالت اجبار در وي است که نمي تواند از رجوع به آن اجتناب کند.

• مرحله افزايش: در اين مرحله روز به روز ميزان استفاده از مواد پورنوگرافي بيشتر مي شود و بيمار نمي تواند دست از آنها بکشد.

• مرحله حساسيت زدايي: در اين مرحله مواد پورنوگرافي حساسيت اوليه خود را براي بيمار از دست مي دهند و فرد ديگر مثل اوايل با مواد پورنوگرافي تحريک نمي شود. بيمار سعي مي کند با استفاده بيشتر و متنوع تر از مواد پورنوگرافي به حساسيت اوليه دست پيدا کند، ولي اين اتفاق نمي افتد.

• مرحله عمل: در اين مرحله بيمار از دنياي پورنوگرافي خارج و وارد اعمال پورنوگرافيک مي شود.

راه هاي مقابله با اعتياد به مواد پورنوگرافي

بيمار مي تواند با اقداماتي به شرح زير به خودش کمک کند تا از دام اعتياد به پورنوگرافي خلاصي پيدا کند:

• محيط خود را عوض کند و کارهايي را که هر روز انجام مي داده تغيير دهد.

• از موقعيت هاي پرخطر (موقعيت هايي که سبب مي شود فرد از مواد پورنوگرافي استفاده کند، مثل تنها بودن) اجتناب کند.

• فهرستي از نتايج منفي و مثبت استفاده از مواد پورنوگرافي تهيه و با خود مرور کند.

• سعي کند کمتر در موقعيت تنهايي قرار گيرد. بهتر است هميشه يک يا چند نفر در اطراف فرد باشند.

• دوستان و روابط خود را مرور کند. هر عاملي را که سبب کشيده شدن فرد به طرف استفاده از مواد پورنوگرافي مي شود، کنار بگذارد.

• راه هايي پيدا کند که بتواند به اضطراب، خشم و افسردگي خود غلبه کند.

• سعي کند فعاليت هايي را پيدا کند که سبب آرامش مي شود و مي تواند از آنها لذت ببرد.

دکتر محمدرضا صفري نژاد

منبع: salamaneh.com