بزرگنمايي:

چه خبر - جاده اي که به جاده مرگ معروف است

جاده يونگاس (La Carretera de los Yungas) به دو بخش شمالي و جنوبي تقسيم مي شود که به بخش شمالي آن لقب جاده مرگ را داده اند اما حقيقتا قسمت جنوبي آن هم دست کمي از شمالي آن ندارد.

طول اين جاده حدودا 69 کيلومتر است و ميان شهر کورويکو و شهر لاپاز، پايتخت کشور بوليوي کشيده شده و افرادي که قصد طي اين مسير را دارند بايد از رشته کوه چين (chain) و کوه کورديلرا عبور نمايند، کوهي بلند و سراسر صخره اي.

بنابر سرشماري سال 2006 ميلادي هر سال حدود 200 الي 300 تَن در هنگام عبور از اين جاده به دليل سقوط يا برخورد وسايل نقليه با يکديگر جان خود را از دست مي دهند.

جاده يونگاس که نامش جاده مرگ است 1

جاده يونگاس از سال 1995 ميلادي تا به امروز لقب جاده مرگ و جاده سرنوشت (Road of fate) را از آن خود کرده که اين القاب را براي اولين بار بانک توسعه کشورهاي آمريکاي لاتين (IADB) به يونگاس داد.

اين جاده از معدود راه هايي است که منطقه يونگاس را به پايتخت متصل مي کند و در مقايسه با ديگر مسير ها بسيار کوتاه تر است اما افرادي که اين جاده را براي عبور و مرور انتخاب مي کنند مي دانند که بايد 4650 متر را صعود و 1200 متر را نيز نزولي طي کنند تا به مقصد برسند اما اين همه ي داستان نيست؛ جاده يونگاس کاملا بر روي کوه و صخره هاي غول آسا ساخته شده و اطرافش هيچ حفاظي براي جلوگيري از سقوط اتومبيل ها به قعر دره ها ندارد.

اين جاده علاوه بر وحشتناک و مرگبار بودنش رکورد طولاني ترين مسير سراشيبي دنيا را هم از آن خود کرده است.

جاده يونگاس که نامش جاده مرگ است 2

جاده مرگ تنها گنجايش عبور يک اتومبيل را دارد و به بياني خودماني تر بايد يک طرفه باشد اما دو طرفه استفاده مي شود و اين موضوع زماني بيشتر خودنمايي مي کند که بارش باران در منطقه شروع شود و جاده لغزنده شود… در محدوده يونگاس اغلب بين نوامبر تا مارس (آبان تا فروردين) باران شروع به بارش مي کند و درست در بين همين ماه هاست که شاهد بيشترين حوادث هم هستيم.

در اين مواقع جاده گل آلود مي شود و عبور و مرور سخت و دشوار، کل عرض اين جاده 3.2 متر است و عبور يک ماشين از آن هم سخت مي باشد حال تصور کنيد که رانندگان بايد در اين مسير باريک و طولاني در ميان مه و باران رانندگي کنند و جان سالم هم به در برند!

منطقه جاده يونگاس درست در مسير بادهاي گرم و مرطوبي قرار دارد که از سوي آمازون مي وزند و با خود باران هاي سيل آسا و مه هاي غليظ را به همراه مي آورند. اين مه ها گاهي آن قدر سنگين و خيس هستند که راننده ها بايد کاملا در جاده توقف کرده و منتظر پايان آن بمانند.

مردمان محلي براي عبور و مرور از اين مسير، قانوني وضع کرده اند، بنابراين قانون راننده اي که مسير سراشيبي را طي مي کند بايد بر لبه بيروني براند در اين صورت اگر اتومبيلي از روبه رو ظاهر شود کنترل ماشين راحت تر است و دو راننده مي توانند با هم صحبت کرده و تدبيري براي وضعيتشان بينديشند.

جاده يونگاس که نامش جاده مرگ است 3

مشکلات و خطرات جاده يونگاس تنها به فصل هاي پر باران محدود نمي شود؛ اين جاده حتي در تابستان ها هم از پر خطرترين مسيرهاي دنياست.
در تابستان ها خطر ريزش سنگ وجود دارد و هر لحظه ممکن است سنگي بر روي اتومبيل ها فرود آيد و باعث خسارات مالي و جاني گردد.

جالب اينجاست که هر سنگي يا فردي که از اين جاده سقوط کند حداقل حدودا 600 متر به پايين مي افتد و اين جاده در پر ارتفاع ترين مکانش 4.69 کيلومتر از سطح دريا بالاتر است اما يونگاس به دوچرخه سواران هم رحم نمي کند؛ بنابر آماري که در سال 1998 ميلادي گرفته شد سالانه در کمترين حالت 18 دوچرخه سوار در اين مسير مي ميرند.

دولت بوليوي مهم ترين علت رها شدن جاده يونگاس به اين شکل را پر هزينه بودن پروژه ساخت و ساز و نوسازي اين مسير اعلام کرده است، ولي راهداري اين کشور 2 مسير مدرن و جديد ساخته که جايگزيني براي رسيدن اهالي از کورويکو و شهر لاپاز باشد ولي به دليل طولاني بودن مسيرها و شهرت اين جاده هنوز هم جاده مرگ بوليوي فعال مي باشد.




منبع: karnaval.ir