بزرگنمايي:
چه خبر - بخت آزمايي تلويزيوني به نام مسابقه «برنده باش»
«برنده باش» مسابقه جذابي است، آن هم در تلويزيون ما که ردپاي چهره هاي محبوب در آن کم پيدا مي شود و سريال و برنامه ها رنگ و بوي تکرار به خود گرفته اند. برنده باش جذاب است چون مجري جذابي دارد و فاصله بين موفقيت و شکست در آن خيلي کم است، گاهي مقداري ريسک پذيري مي تواند ميليون ها تومان سود نصيب افراد کند و گاهي اعتماد به نفس زياد و انصراف ندادن مي تواند کلي ضرر در پي داشته باشد؛ اما «برنده باش» با همه جذابيت ها واقعاً يک مسابقه اطلاعات عمومي از جنس «مسابقه هفته» نيست که بتواند باعث رشد اطلاعات جامعه شود و بيشتر يک فعاليت تجاري است که گاهي تلاش فرد تناسبي با نتيجه اش ندارد و همين موضوع باعث ولع زياد افراد براي شرکت چند باره در اين برنامه مي شود.
مسابقه «برنده باش»
در برنامه پنج شنبه شب وقتي گلزار از شرکت کننده مسن پرسيد: با پولش چه خواهد کرد؟ او جواب داد: چون دخترش روزي حدود 16 ساعت روي اپ وقت گذاشته بخشي از پول را به او مي دهد. جالب تر اين که تلاش آن فرد براي شرکت چندباره در مسابقه به روزي 16 ساعت کار دخترش محدود نشده و خود آن فرد هم روزي حدود 8 ساعت وقت گذاشته و جمعا 168 ساعت در هفته (يعني 7 تا 24 ساعت) وقت گذاشته اند تا به مسابقه بيايند و شانس برنده شدن 200 ميليون را پيدا کنند.(ايشان درنهايت 5 ميليون برنده شد.)در اين بين چقدر هزينه کرده اند بماند و بماند که هزاران نفر ديگر هر کدام ميليون ها تومان هزينه کرده و به جمع هشت نفر هم نرسيده اند. سوال هاي اپليکيشن به مراتب از سوال هاي برنامه سخت تر است و در خود برنامه هم سوالات عجيبي مطرح مي شود اما با اين همه هنوز کسي از 100 ميليون تومان فراتر نرفته است و بيشتر افراد در نهايت بين پنج تا 15 ميليون تومان برنده مي شوند که در برابر تلاش شبانه روزي و هزينه اي که کرده اند عدد قابل توجهي نيست. با اين همه چرا هنوز هزاران نفر دنبال شرکت در اين مسابقه هستند؟ در پرونده امروز به ابعاد مختلف اين برنامه مي پردازيم.
بيشتر بدانيد : جايزه هاي ميليوني گلزار به چه کسي مي رسد؟!
محاسبه سر انگشتي هزينه لازم براي راهيابي به قسمت تلويزيوني برنامه «برنده باش»
3 تا 5 ميليون هزينه شرکت در مسابقه
کمتر فردي است که دوست نداشته باشد با پاسخ دادن به 15 سوال، هم اطلاعات عمومي اش را در يک برنامه پربيننده تلويزيوني محک بزند و هم برنده 200 ميليون تومان شود. آن چه در اين بين کمتر به آن توجه مي شود، تلاش هاي مادي و صرف زمان زياد شرکت کنندگان براي حضور در اين برنامه است. همان طور که مي دانيد، شروع اين مسابقه از نصب اپليکيشن اين برنامه روي تلفن همراه شروع مي شود. بعد از نصب اپليکيشن شما مي توانيد مسابقه را شروع کنيد و به سوالات پاسخ دهيد و امتياز بگيريد.
قيمت هر سوال بيش از 80 تومان!
بازي موبايلي «برنده باش» با پرداخت درون برنامه اي به اين صورت است که به ازاي پاسخ درست، 100 امتياز مي گيريد و در صورتي که پاسخ اشتباه بدهيد يا سوالي را رد کنيد، براي به دست آوردن سوال جديد و کسب امتياز مي توانيد از بسته هاي تشويقي و پولي استفاده کنيد. به طور مثال با خريد بسته 2500 توماني تعداد 30 سوال به شما تعلق مي گيرد. طبق اين تعرفه، قيمت هر سوال 80 تومان است. همچنين شما مي توانيد با بسته 5 هزار توماني تعداد 75 سوال، 10 هزار توماني 200 سوال و 20 هزارتوماني 500 سوال بخريد.
امتياز لازم براي قرار گرفتن بين 8 نفر برتر
همان طور که گفته شد به ازاي هر سوال صحيح 100 امتياز به کاربر اپليکيشن برنده باش اعطا مي‌شود. در هر هفته هشت نفر اول که بيشترين امتياز را کسب کرده باشند، يعني به تعداد بيشتري سوال پاسخ داده باشند در دو شب به مسابقه اصلي دعوت خواهند شد. طبق آمار برخي هفته ها، يک شرکت کننده براي قرار گرفتن بين هشت نفر برتر بايد حداقل سه و نيم ميليون امتياز کسب کند. البته بعضي هفته ها اين عدد به چهار ميليون و بيشتر هم مي رسد. همان طور که مي دانيد امتيازات تمامي کاربران به صورت هفتگي صفر مي‌شود تا امکان رقابت به صورت يکسان بين تمامي کاربران فراهم شود و صد البته همه مجبور باشند دوباره سوال بخرند.
هزينه حضور در برنامه
با توجه به اين که هشت نفر برتر اپليکيشن بايد حداقل سه و نيم ميليون امتياز کسب کنند و هر پاسخ درست 100 امتياز دارد، نفرات برتر بايد در مدت يک هفته به 35 هزار سوال پاسخ صحيح بدهند تا شانس حضور در برنامه را داشته باشند. باتوجه به اين که امکان پاسخ دادن صحيح به 35 هزار سوال بدون هيچ خطايي وجود ندارد، يک کاربر در خوش بينانه ترين حالت به ازاي هر سه سوال ، موفق مي شود به يک سوال، پاسخ صحيح بدهد.
شرکت در مسابقه «برنده باش»
بنابراين بايد حدود 100 هزار سوال بخرد تا خيالش براي قرار گرفتن بين هشت نفر برتر اپليکيشن و حضور در برنامه راحت شود. براي دريافت 100 هزار سوال بايد 200 بسته 500 تايي خريد که هر کدام 20 هزار تومان قيمت دارد. با يک حساب سرانگشتي، هر شرکت کننده در مرحله تلويزيوني بايد حداقل چهار ميليون تومان براي خريد سوال ها هزينه کند.
هر 6 ثانيه يک پاسخ!
نکته جالب ديگر درباره زمان پاسخ دادن به سوالات است. همان طور که مي دانيد، يک هفته 604هزار و 800 ثانيه است. بنابراين کاربري که بايد به 100 هزار سوال در يک هفته پاسخ دهد، تنها شش ثانيه براي هر پاسخ فرصت دارد وگرنه از قافله نفرات برتر عقب مي افتد و شانسي براي نشستن در مقابل گلزار نخواهد داشت.
نگاهي به تاثير سوالات مسابقه «برنده باش» بر ميزان مطالعه شرکت کنندگان
«شرکت کننده مسابقه، در هفته گذشته چند ساعت مطالعه داشته است؟» اين سوالي است که محمدرضا گلزار، مجري مسابقه «برنده باش» از خود شرکت کنندگان يا همراهان آنها مي‌پرسد. البته اصل اين سوال که درباره ميزان مطالعه شرکت کنندگان مطرح مي شود خيلي هم اتفاق خوبي است و مي‌تواند آن ها را به مطالعه تشويق کند اما در همين زمينه چند پرسش تامل برانگيز پيش مي‌آيد.
سوال اول اين است که:
«با توجه به سازوکار موجود، آيا کسي که موفق به شرکت در مسابقه مي‌شود اصلا فرصتي براي مطالعه به معناي واقعي پيدا مي‌کند؟» چون رويه اين گونه است که براي رسيدن به رتبه يک تا 8 و امکان حضور در برنامه، يک فرد به اتفاق حداقل يکي دو نفر از اطرافيانش بايد يک هفته خواب و خوراک و کار خودشان را کنار بگذارند و پاي اپليکيشن برنامه بنشينند. يک هفته‌اي که بايد مدام بسته سوال بخرند و به حدود 100 هزار سوال داخل اپليکيشن پاسخ بدهند. طبيعتا کسي که بايد به اين تعداد سوال جواب دهد اصلا امکان فکر کردن به سوالات را پيدا نمي‌کند و بايد به صورت رويه‌اي ماشيني فقط پشت سر هم، صفحه را لمس کند.
سوال دوم اين است که:
«عمده سوالاتي که در اپ برنامه يا در خود مسابقه مطرح مي‌شود اصلا چه ربطي به مطالعه دارد؟» مثلا اين که شرکت کننده بداند «رنگ مورد علاقه خانم سحر قريشي چيست؟»، «واحد پول کشور ميانمار کيان است، کيار است يا کيات؟»، «روده توي شکم گراز چند تا پيچ مي‌‌خورد و چند متر است؟» يا «عروس دريايي توي زندگي‌اش، تصميمات عاقلانه‌تري مي‌گيرد يا فيل؟» اساسا چه کمکي به کتاب خوان‌تر شدن شرکت کننده‌ها مي‌کند و چه کاربردي در زندگي دارد؟
در اين شرايط وقتي برنامه‌اي ادعا مي‌کند مي‌خواهد ميزان مطالعه و اطلاعات مردم را بالا ببرد آيا نبايد سازوکار درستي وجود داشته باشد که بتواند افراد را به معناي واقعي به مطالعه دعوت کند؟ در اين برنامه سوالات کمي درباره تاريخ ادبيات، معماري، روان شناسي، تاريخ، جغرافيا، ورزش، جامعه شناسي، سينما و... مطرح مي شود و زيست شناسي و پزشکي بيشترين سهم از سوالات را دارد. در حالي که اطلاعات عمومي غير از جنبه هاي کاربردي بايد متنوع هم باشد. شما اگر بهترين کتاب هاي چندسال اخير را هم خوانده باشيد بدون محفوظات و بدون کاربرد نمي توانيد در «برنده باش» تا پنج ميليون تومان برسيد.
چرا داوطلبهاي شرکت در «برنده باش» براي ورود به اين برنامه، پول و زمان زيادي صرف ميکنند؟
چيزي شبيه قمار در تلويزيون
ديده شدن، ارتباط نزديک با سلبريتي دور از دسترسي که گذشتن از سد محافظانش کار راحتي نيست و احتمالِ برنده شدن مقدار قابل توجهي پول، دلايلي است که ميتوانيم به کمک آنها شرکت مردم در مسابقه «برنده باش» را توضيح بدهيم. اما سازوکار ورود به اين برنامه به شکلي است که دلايل بالا را ناقص و نارسا مي‌کند؛ قرعهکشي و سنجش اطلاعات عمومي، مسيرهاي معمول شرکت در مسابقههاي تلويزيوني است اما برندهباش مسير متفاوتي را براي خودش انتخاب کرده؛ روشي که ظاهرا اطلاعات عمومي داوطلبها را ميسنجد ولي درواقع تکيهاش روي زمان و پول است.
حضور در مسابقه «برنده باش»
آزمون ورودي بيشتر از آنکه دانستههاي افراد را بسنجد، آنها را وارد مبارزه مي‌کند؛ «بجنگ! سوال بخر! سريع باش! براي بردن چيزي که احتمال بهدست آوردنش زياد نيست، ريسک کن». سازوکاري که معلومات عمومي و هوش در آن به هيچ وجه به اندازه صرف پول و وقت گذاشتن دخيل نيست. شرکتکنندههايي که دوباره و چندباره در مسابقه حاضر ميشوند و کساني که به گفته خودشان در روزهاي منتهي به حضور در برنامه ساعتهاي زيادي مشغول جواب دادن به سوالات بوده و پول زيادي هم خرج کردهاند، ذهن خود را به جاي تلاش براي شرکت در يک مسابقه جذاب اطلاعات عمومي به سمتِ تلاشي عجيب براي يک شبه پولدارشدن مي برند. تلاشي که تقريباً براي بيشتر کساني که حتي موفق به حضور در برنامه شده و جوايز حدود پنج تا 40 ميليوني را هم برده اند نتيجه درخشاني محسوب نمي شود. حساب هزاران نفر که هنوز به برنامه راه پيدا نکرده اند نيز جاي خود دارد.
هر چند سازوکار اصلي اين برنامه شباهتي به قمار ندارد اما استدلالهايي که روان‌شناسي در توضيح اعتياد به قمار در اختيارمان قرار ميدهد، به ما کمک مي‌کند بفهميم چرا افراد به ميل خود زمان زياد و پولشان را روي شرکت در يک برنامه تلويزيوني سرمايهگذاري ميکنند. درباره دلايل وابستگي به قمار، از چهار پاداش نام ميبرند؛ «پاداش مالي»: بردهايي که شخص هرازگاهي به دست ميآورد (امتيازهاي بالاتر و امکان مقايسه خود با ديگران در اپليکيشن و جايزهاي که مسابقه به فرد ميدهد.) «پاداش روان‌شناختي»: احساس لذتي که در اثر بالا رفتن آدرنالين بهدست مي‌آيد.«پاداش اجتماعي»: تحسيني که بهخاطر برد، از طرف ديگران نصيب شخص ميشودو «باخت ميليمتري»: از قوي‌ترين پاداش‌هايي که علم روان‌شناسي شناسايي کردهاست. باخت ميلي متري يعني شخص در شرايطي ببازد که به برد بسيار نزديک بودهاست.
باخت ميليمتري به فرد اين بازخورد را ميدهد که اگر بارِ ديگر بيشتر تلاش کند، برنده خواهدشد؛ اين اثر به قدري قوي است که گاهي پاداش حاصل از باخت ميليمتري از پاداش برنده‌شدن هم بيشتر است. چيزي که از بيرون، شکست بهنظر ميرسد؛ يعني صرف هزينه و زمان بدون رسيدن به موفقيت، براي کسي که از لحاظ رواني و فيزيولوژيک درگير بازي شدهاست، باخت ميليمتري بهشمار ميرود و اميد به برنده شدن را تقويت مي‌کند.
نکته ديگري که استقبال از برنده باش و به خصوص شرکت چند باره برخي شرکت کنندگان را توجيه مي‌کند، علاقه اجتماعي ما به پول بادآورده است؛ گواه آن هم قرعهکشيهاي بينهايت و وعدههاي عجيب و غريبي است که مردم را به سرمايهگذاري در بانکها و خريدن محصولاتي خاص و پيامک زدن به برنامههاي تلويزيوني ترغيب مي‌کند. روياي راحت بهدست آوردن چيزي که رسيدن به آن از مسير طبيعي و معمول سخت يا غيرممکن است، انگيزه و محرک فوقالعادهاي به افراد تزريق مي‌کند؛ جز تعدادي اندک و قشري خاص، بقيه مردم چندسال و چقدر بايد تلاش کنند که 200ميليون تومان پول توي حسابشان داشتهباشند؟
بيشتر بدانيد : سوال باورنکردني گلزار/ رنگ مورد علاقه سحر قريشي؟!
بيشتر بدانيد : مسابقه اي با مجري گري محمدرضا گلزار + عکس گلزار در پشت صحنه
بيشتر بدانيد : حميد گودرزي از چالش کار با محمدرضا گلزار مي گويد!
منبع: روزنامه خراسان