بزرگنمايي:

چه خبر - علي خودسياني: گاهي سريال طنز به لودگي تبديل مي‌شود
علي خودسياني در گفت‌وگويي درباره نياز و سليقه مخاطبان تلويزيون اظهار کرد:

نياز و سليقه مخاطب مطرح است؛ مخاطب نياز دارد که از سختي و مشکلات فارغ شود اما سليقه مخاطب ايراني به اين سمت رفته که اصولا راحت‌تر گريه مي‌کند تا اينکه راحت‌تر بخندد. در واقع يک سمت مخاطب است و يک طرف توليدکننده و سازمان صداوسيما که ارائه‌دهنده است.

در طنز، خنداندن بسيار سخت است چون مخاطبان ما راحت نمي‌خندند. نوشتن کار کمدي با موقعيت‌هاي کمدي کار دشواري است و محدوديت‌هاي بي‌شماري در اين راستا وجود دارد و ممکن است برخي احساس کنند که به آن‌ها توهين شده است. براي همين صداوسيما و عوامل يک سريال به دنبال دردسر براي خود نيستند. گاهي سريال طنز که به سمت خنداندن مي‌رود، به لودگي تبديل مي‌شود چون موقعيت کار طنز تکراري شده و مسائلي که باعث خنده است، ممنوعيت دارد؛ بنابراين به سمت برنامه‌هايي مي‌رويم که محتواي غم و اندوه دارند.

انتهاي سريال‌هايي که محتواي غم و اندوه دارد، ممکن است مخاطب را به گريه بياندازد اما يک سريال کمدي از ابتدا تا انتها بايد بخنداند و اين مساله سخت است. بنابراين براي عوامل يک سريال هم راحت‌تر است که به سمت غم و اندوه بروند. کدام يک از برنامه‌سازان و نويسندگان ما شرايطش را دارند که کار کمدي انجام دهند؛ همه دچار هزار دغدغه و مشکل هستند.
خودسياني بيان کرد:
براي مثال در يک سريال، بازيگري حق خود را مطالبه مي‌کند و مي‌گويد اگر حقم را ندهيد بازي نمي‌کنم و به او مي‌گويند بازي نکن. بنابراين سريال را خراب مي‌کنند و در نهايت هم بازيگر مقصر مي‌شود، در صورتي که بازيگر قرارداد بسته و اگر عوامل نمي‌توانند هزينه پرداخت کنند يا برنامه‌ريزي کنند چرا با او قرارداد بسته‌اند. در واقع هجمه عليه بازيگر درست مي‌کنند اما چرا سازماني که وظيفه تامين بودجه را دارد زير سوال نمي‌برند يا تهيه‌کننده‌اي که نمي‌تواند بودجه را تامين کند. بازيگر مي‌تواند بازي نکند اما نويسنده مجبور است ادامه دهد و کارگردان هم اگر بخواهد نيايد، تهيه‌کننده کارگردان ديگري را جايگزين او مي‌کند.
او تصريح کرد:
با اين وضع چه کسي مي‌تواند کار کمدي بنويسد و چه کسي در آن بازي کند. تنها دو يا سه نفر از افرادي که در گذشته براي تلويزيون کار کمدي مي‌کردند، موفق بودند مانند رضا عطاران. اما در حال حاضر عطاران هم حاضر نيست به تلويزيون بيايد به دليل اينکه در سينما قرارداد مي‌بندد و دستمزد مي‌گيرد؛ بنابراين چه لزومي دارد با تلويزيون کار کند. مي‌گويند کار کمدي بنويس، مي‌گويم باشد. اما بايد حداقل درصدي از پول کار قبلي که باقي مانده يا کار جديد را بدهند تا دغدغه نداشته باشم.

اوضاع روحي، رواني و اقتصادي هنرمند خوب نيست، هنرمند خارج از مردم نيست. به نظرم سازمان صداوسيما فقير نيست. من به عنوان يکي از اعضاي اين کشور اعتماد ندارم به اين حرف که مي‌گويند سازمان پول ندارد. مي‌گويم اگر پول نداري آيا اين مسئله که پول هنگفتي بابت تبليغات کنکور گرفتي دروغ است؟ اين پول‌ها را چه کردي؟ چرا اين همه پول حيف و ميل مي‌شود. بنابراين وقتي کار جديد مي‌دهند مي‌گويم تا مقداري از دستمزد را ندهند کار را شروع نمي‌کنم.
خودسياني در پايان گفت:
مي‌گويند براي نوشتن متني که 10 ميليون دستمزد دارد، پنج ميليون تومان بگيريد. اما من زماني مي‌پذيرم که بازيگري که 50 ميليون مي‌گيرد نيز 25 ميليون دريافت کند. اما وقتي مي‌بينم دستمزد بازيگر را مي‌دهند، من هم مي‌گويم براي چه دستمزد نويسنده که يک دهم هزينه‌هاي ديگر است را نمي‌دهيد. همه سريال‌ها و برنامه‌هاي ما با اسپانسر پخش مي‌شود و سوء مديريت وجود دارد. اگر با اين وضعيت کار کمدي توليد کنيم مردم به ما مي‌خندند و مي‌گويند از درد مملکت و مردم خبر نداري. مگر اينکه کمدي سياسي و جنسي کار کنيم که آن هم ممنوع است. بنابراين از کمدي چه مي‌ماند جز اينکه همديگر را مسخره کنيم؟ چه نوع کمدي کار کنيم که مردمي که صورتشان را با سيلي سرخ مي‌کنند، بخندند؟ اميدواريم وضعيت بهتر شود.

بيشتر بدانيد : بازيگر سريال هاي طنز: به سينما نمي روم چون...!

بيشتر بدانيد : شوخي کمدي جديد تلويزيون با سريال مطرح خارجي و داريوش مهرجويي

بيشتر بدانيد : ساخت فيلم کمدي درباره مداحان توسط کمال تبريزي !

منبع: isna.ir