بزرگنمايي:

چه خبر - تاواني که براي برانکو تبديل به فرصت شد

وقتي برانکو ايوانکوويچ شب قبل از بازي رفت پرسپوليس در مرحله نيمه‌نهايي ليگ قهرمانان مقابل السد، ترکيب تيمش را اعلام کرد، خودش هم خوب مي‌دانست به جز مردم ايران و طرفداران تيم، حريف هم خوب مي‌دانست او غير از يازده بازيکني که براي حضور در زمين انتخاب کرد مهره ديگري نداشت که به کار بگيرد. حسين ماهيني چند روز قبل از اين بازي رباط صليبي پاره کرد، محمد انصاري و کمال کاميابي‌نيا هم به دليل محروميت بازي را از دست داده بودند. برانکو انقدر با فقر بازيکن روبرو بود که از سيامک نعمتي در پست دفاع راست استفاده کرد و به آدام همتي که تنها تجربه فوتبالي‌اش چند دقيقه بازي و گل زدن مقابل سپيدرود بود، در خط هافبک بازي داد. اين گوشه‌اي از روزهاي سختي بود که برانکو پشت سر گذاشت و تيم را به نايب قهرماني آسيا رساند.

بعد از کسب دومين قهرماني در ليگ‌برتر با پرسپوليس، دست‌هاي برانکو شايد هيچوقت سرد نشدند، اما خيلي خالي شدند. از کوچ ستاره‌اي مثل سروش رفيعي تا بسته شدن پنجره‌هاي نقل و انتقالاتي. نيمه‌نهايي فصل قبل ليگ قهرمانان آسيا و به دنبال آن جدا شدن بازيکن‌هايي مثل فرشاد احمدزاده، وحيد اميري، محسن مسلمان و البته زودتر از همه مهدي طارمي باعث شد سرمربي پرسپوليس در اکثر بازي‌ها به سختي يازده بازيکن اصلي خودش را انتخاب کند. اگر تا قبل از صعود پرسپوليس به يک چهارم نهايي اين فصل دست برانکو براي انتخاب يازده بازيکن اصلي بسته بود، بعد از صعود به نيمه‌نهايي او حتي نيمکتي خالي از بازيکن باتجربه را پشت سر خودش مي‌ديد.

سکانس آخر و بازي مقابل کاشيما در تهران. بازي دادن به آدام همتي جوان در ترکيب اصلي خودش اتفاقي بود که خيلي‌ها سال گذشته حتي به آن فکر هم نمي‌کردند. کار از يک جا به بعد براي پرسپوليس و سرمربي‌اش شبيه داستان‌هاي تخيلي پيش رفت. وقتي محمد انصاري لنگ‌لنگان از زمين بيرون آمد و برانکو مجبور شد تا به احسان علوان‌زاده بازي دهد. به اين اسم‌ها خيلي بايد دقت کرد. بازيکناني که در فينال آسيا براي رساندن پرسپوليس به قهرماني کار خيلي سختي داشتند.
خالي شدن دست‌ها و از بين رفتن همه چاره‌ها براي انتخاب يک ترکيب مطمئن حاصل راه ديگري بود که برانکو ايوانکوويچ براي شيوه کاري خودش انتخاب کرد. شايد با گفتن اين جمله خيلي‌ها ياد روزي بيافتند که او با بازگشت مهدي طارمي و رامين رضاييان از ترکيه موافقت کرد، اما برانکو بدون شک نمونه بارز مربي است که هميشه در صورت لزوم روبروي بازيکنش ايستاده و به نوعي دشمن بازيکن‌سالاري بوده. او حتي با طارمي و رضاييان برخوردي کرد که آنها مطمئن باشند تا روزي که برانکو سرمربي پرسپوليس باشد جايي در ترکيب قرمزها ندارند.

رضاييان اولين بازيکني بود که برانکو روبرويش ايستاد. سرمربي پرسپوليس تحت هر شرايطي از حسين ماهيني فيکس استفاده کرد، از صادق محرمي دفاع راستي ساخت که خيلي‌ها حالا حسرت نبودنش را مي‌خورند، اما بعد از حواشي به وجود آمده هيچوقت مثل قبل به رامين نگاه نکرد. اين شروع راهي بود که پروفسور انتخاب کرد. راهي که شايد خودش هم فکر نمي‌کرد روزي او را مجبور کند تا از سيامک نعمتي به عنوان دفاع راست استفاده کند.
محسن مسلمان نمونه بارز بعدي بود. برانکو در طول دوران حضورش در پرسپوليس رابطه پر فراز و نشيبي با محسن داشت. هرچقدر مهندس خط هافبک پرسپوليس در قهرماني‌ها و موفقيت‌هاي اين تيم تاثيرگذار بود، برانکو هم در احياي او نقش پررنگي داشت. مسلمان فوتبال بازي مي‌کرد و هر از چندگاهي هم پا روي خط قرمزهاي برانکو مي‌گذاشت. فشار هواداران هم در مقاطعي از زمان باعث نشد برانکو به مسلمان مثل قبل نگاه کند. اضافه شدن بشار رسن و بازي گرفتن از بازيکن مورد علاقه‌اش يعني محسن ربيع‌خواه به سرمربي پرسپوليس اين فرصت را داد تا کمي راحت‌تر مسلمان را کنار بگذارد. هرچند او هميشه از اين گفته که مشکلي با هافبک تيمش نداشته. اما شايد اين فقط در کلام باشد، چراکه روزهاي سخت بي بازيکني هم برانکو را مجاب به نگه داشتن او نکرد.
از فرشاد احمدزاده شايد بتوان به عنوان نمونه ديگر ياد کرد. احمدزاده در حاليکه بارها خودش اعلام کرده بود تيم را در چنين شرايطي نبايد تنها گذاشت، راهي فوتبال لهستان شد. هيچکس اما به خاطر ندارد برانکو براي ماندن او يا کسي مثل وحيد اميري اصرار کرده باشد. او به شخصه بارها درباره نيازش به بازيکني مثل وحيد و فرشاد اشاره کرد، اما روي اصولش پا نگذاشت. چراکه اعتقاد داشت هرکس دلش با تيم نيست بايد راه رفتني را طي کند.
ايستادن جلوي بازيکناني که شايد ناخواسته اما به هر حال گاهي اوقات خدشه‌اي به کار گروهي و اتحاد تيمي برانکو وارد کردند، تاوان سنگيني براي سرمربي قرمزها داشت. تاواني که شايد هر سرمربي ديگري اگر اسير آن مي‌شد، تيمي که در اختيار داشت هيچوقت نمي‌توانست با وضعيتي که پرسپوليس برانکو داشت به نايب‌قهرماني آسيا برسد. البته که شايد هيچ مربي ديگري هم غير از برانکو نمي‌توانست بازيکن‌سالاري را از تيم دور کند.

منبع: khabaronline.ir