بزرگنمايي:

چه خبر - استنباط عجيب دو رسانه اصولگرا از برنامه ماه عسل با حضور ياسمين اشکي

روزنامه هاي اصولگراي جوان و صبح نو در سوگيري مشترکي به «ياسمين اشکي» و برنامه «ماه عسل» حمله کرده اند و به زعم خودشان خبر از يک برنامه از پيش تعيين شده در جهت احياي سند «2030» با حضور ياسمين اشكي و...داده اند.

سكانس اول: عوامل رسانه‌اي ضد انقلاب و در رأس آنها مسيح علي‌نژاد در شبكه‌هاي اجتماعي از تجاوز يك ناظم به 16دانش‌آموز در يكي از دبيرستان‌هاي تهران خبر مي‌دهند؛ فيلمي كه با موبايل گرفته شده مردي را با دستبند نشان مي‌دهد در حالي كه قاب عكسي از امام خميني(ره) در پشت سرش قرار دارد و فيلمبردار اصرار زيادي دارد كه قاب عكس امام از كادر بيرون نزند...
سكانس دوم: شبكه‌هاي اجتماعي از جمله توئيتر با داغ كردن هشتگ‌هايي "اجرا نشدن سند 2030 در كشور" را عامل اصلي بروز و ظهور حوادثي چون تجاوز به پسران در دبيرستان اعلام مي‌كنند. لشكر اکانت‌هاي فيك به كار مي‌افتند تا هشتگ metoo را از سمت غرب به ايران گسيل كنند. ..
سکانس سوم: دختر جواني كه اعلام مي‌كند در حال آموزش به كودكان ايراني در زمينه آشنايي با موضوعات جنسي (آشنايي با بدن و...) براي پيشگيري از آسيب‌هاي اخلاقي است. ياسمين مبتلا به يك بيماري خودايمني بسيار نادر است كه نشانه‌هايش شبيه ايدز است. او بيماري‌اش را ژنتيكي مطرح مي‌كند ولي اساس حرف او آموزش براي پيشگيري انتقال از طريق رابطه جنسي است...
سكانس چهارم: يك منبع آگاه اعلام مي‌كند كه ناظم مدرسه تاكنون به تجاوز به دانش‌آموزان اعتراف نكرده و گفته فقط به آنها فيلم غيراخلاقي نشان داده است. از سويي ادعاي تجاوز توسط شاكيان مطرح نشده است و هنوز مداركي براي اثبات اين اتهام به دست نيامده...
سكانس مجهول: آيا برنامه پربيننده ماه عسل آگاهانه اصلي‌ترين پازل سناريويي را تكميل كرده كه اجراي سند2030 در كشور را هدف قرار داده يا عوامل اين برنامه ناخواسته در چنين تله‌اي گرفتار آمده‌اند. اين سؤال بسيار مهمي است.

صبح نو_ هم در همين رابطه گفتگويي با علي کرمي (فوق‌تخصص بيوتکنولوژي و رييس بنياد ملي سبک زندگي) داشته است:
نظر شما درباره اظهارات خانم ياسمن اشکي در برنامه ماه‌عسل چيست؟
طبق تحقيقات ما، اساسا داستان ايشان دروغ بود و ايشان اصلا بيماري ژنتيکي ندارد.
چه اطلاعاتي در مورد فعاليت‌هاي خانم اشکي به‌دست آورده‌ايد؟
اينها تيم سه نفره‌اي هستند که از آمريکا به ايران آمده‌اند و سه مؤسسه راه، قايم‌باشک و کنترل‌اس تأسيس کرده‌اند و به‌شدت مورد حمايت نشريه‌هاي آمريکايي هستند. به راحتي با رييس انستيتو پاستور، معاون وزير و شخص وزير بهداشت، جلسه خصوصي برگزار مي‌کند و از طرف آن‌ها حمايت مي‌شود.
در مورد کليت اين ماجرا که به نظر يک سناريوي دقيق مي‌رسد، چه نظري داريد؟
به‌عنوان کسي که در حوزه پدافند زيستي و تهديدات بيوتکنولوژي در کشور کار مي‌کنم، معتقدم نقشه‌اي پشت اين ماجراست و سناريويي براي اين کار چيده شده است. به نظر مي‌رسد اين افراد پشتوانه بسيار قوي در خارج از کشور دارند و کسي از بيرون دارد به ايشان خط مي‌دهد که براي تسلط بر کشورهاي خاورميانه، فرهنگ مملکت‌ها را دگرگون کند، يعني اجراي سند توسعه پايدار! اين خانم بسيار جذاب حرف مي‌زد. مشخص است که کاملا آموزش داده شده و چندين استاد روانشناسي روي اين پروژه کار کرده‌اند که اين مطالب چطور در ماه مبارک رمضان، زمان افطار و براي مردم روزه‌دار و عاطفي ايران ارائه شود. آن‌ها مي‌دانند مردم ما زود احساساتي مي‌شوند و قضاوت مي‌کنند، دقيقا همان‌جا ضربه را وارد مي‌کنند. تا اين لحظه حتما ميليون‌ها تومان پول وارد آن حساب شده است!

سيمرغ_ روزنامه صبح نو, صرف مصاحبه با يک شخص و بدون سند, از مردم توقع دارد تا, ياسمين اشکي را به عنوان يک عامل نفوذي امريکا بپذيرند؛ حال آنکه تا کنون کسي سندي قابل قبول براي جعلي بودن حرف هاي ياسمين اشکي در ماه عسل ارائه نداده است, که اگر اين چنين بود و دروغ بودن حرف هاي ياسمين اشکي در ماه عسل امري ثابت شده بود, اکنون بايد وي در زندان به سر مي برد که , اساسا چنين اتفاقي نيفتاده است, و صرف چنين ادعايي از سوي يک فرد و يک رسانه , نميتوان ياسمين اشکي را دروغگو, جاعل و عامل نفوذي امريکا دانست.

و البته در مورد ادعاي روزنامه جوان, مبني بر اثبات نشدن ماجراي تعرض, هر شهروندي که پي گير اخبار از رسانه ها باشد, به راحتي ميتواند در جريان روند دادگاه و اثبات شدن قضيه تعرض قرار بگيرد. حتي اگر چند رسانه ي سوي دهي شده؛ سعي در پاک کردن صورت مساله, از طريق تکذيب ماجراي تعرض در دبيرستان معين را داشته باشند.

شايد بد نباشد که برخي از رسانه ها گاهي به جاي انکار حقايق تلخ و به نوعي پنهان کردن خاکسترها در زير فرش, سعي در جبران کاستي هاي اجتماعي از طريق آگاهي رساني را داشته باشند. در تمامي جوامع, معضلات اجتماعي, دامنگير اقشار مختلف است و هر چه افراد ناآگاه تر باشند, دامنه آسيب پذيري شان گسترده تر مي گردد. اينکه توقع داشته باشيم هيچ فرد خاطي و يا معضلي در جامعه وجود نداشته باشد, غير ممکن است. پس نميتوان با انکار حقيقت و يا سرپوش گذاشتن روي آن, ماهيت شان را از بين برد.
نکته قابل تامل تر آنکه, پس از بروز فجايع, اشتباه ترين کار آن است, که با ناديده گرفتن شعور اجتماعي, علت وقوع حوادث را به مسائلي بي ربط مربوط نماييم. مثلا در جايي, يک فرد مبتلا به بيماري رواني, معضلي را پديد مي آورد. ما علت پديد آمدن آن مشکل را به جاي بيمار بودن فرد خاطي, به پخش فلان برنامه از تلويزيون خودمان, يا فعاليت فلان کانال در تلگرام و يا حتي, پخش برنامه هاي ماهواره اي ربط بدهيم. چنين رويکردي, نه تنها مشکلات اجتماعي را رفع نخواهد کرد بلکه, آن ها را سخت تر و پيچيده تر نيز خواهد نمود.

پس چه بهتر که با دادن آزادي بيان به رسانه هاي داخلي, کمک نماييم تا مشکلات مردم از طريق خودمان در داخل کشور مرتفع گردد. پيش از آنکه هر رسانه و يا افرادي از خارج از کشور, دايه عزيزتر از مادر براي هموطنانمان گردند.

نويسنده: پگاه ماسوري

منبع: سيمرغ