چه خبر - چطور فرزندتان را خوشبين بار بياوريد؟
دلايل زيادي براي تشويق کودکان به خوشبين بودن وجود دارد، مثلا تاثيرات بلند مدت مثبت نگر بودن بر سلامت روحي و جسمي‌شان. اما چطور بايد چنين فرزندي پرورش دهيم؟
دست از گلايه کردن برداريد
هر چه بيشتر در مورد مسائل مالي يا مشغله‌هاي کاري‌تان گلايه کنيد، احتمال اينکه بچه‌ها از شما ياد بگيرند و تکرار کنند هم بيشتر است. در عوض سعي کنيد در مورد کارها يا اتفاقات مثبتي که افتاده با بچه‌ها گفتگو کنيد.با هم قراري بگذاريد و هر شب بهترين و بدترين اتفاق‌هايي را که آن روز افتاده بيان کنيد، به جاي اينکه روي منفي‌ها تمرکز کنيد از آنها بگذريد و به مثبت‌ها بپردازيد. در پايان نيز يک آرزوي خوب براي فرداي همديگر بکنيد.
انتظارات بزرگ از بچه‌ها داشته باشيد
حتي قبل از اينکه بچه‌ها به سن کودکستان برسند، بهتر است ليستي از کارهايي که بايد انجام دهند براي‌شان تهيه کنيد و روي ديوار اتاق‌شان بچسبانيد: مرتب کردن تختخواب، لباس پوشيدن، مسواک زدن و جمع و جور کردن اتاق و... تا زماني که کارهاي‌شان را انجام نداده‌اند به آنها اجازه ندهيد سر ميز صبحانه حاضر شوند. اين کار هم از حجم مسئوليت‌هاي شما کم مي‌کند و هم بچه‌ها از انجام اين کار سود مي‌برند. مثلا ممکن است يک روز هيجان زده پيش شما بيايند و بگويند: مامان نمي‌دوني چقدر تختم رو خوب درست کردم، بيا ببين! فرزندتان با انجام کار درست، احساس غرور خواهد کرد.بچه‌ها تا زماني که فرصتي براي اثبات توانايي و ارزش‌هاي خود پيدا نکنند، مثبت انديش نخواهند شد. بي‌اعتمادي به بچه‌ها در انجام کارها باعث مي‌شود آنها احساس ناتواني و ضعف کنند. کارهايي که به عهده بچه‌ها مي‌گذاريد بايد متناسب با سن آنها باشد، چون هدف اين است که موفق به انجام آن شوند. يک کودک 3ساله مي‌تواند اسباب بازي‌هايش را جمع کند، يک کودک 4ساله مي‌تواند لباس‌هاي تا شده را در کمد جا بدهد و يک کودک 6 ساله مي‌تواند بشقاب‌ها را به آشپزخانه ببرد و در سينک ظرفشويي بگذارد.
بچه‌ها را تشويق کنيد تا کمي هم خطر کنند
همه ما تمام تلاش خود را مي‌کنيم تا از فرزندان‌مان در برابر آسيب‌ها محافظت کنيم. طبيعي است وقتي کودک‌تان هنوز اسکيت بازي کردن را بلد نيست نگرانش باشيد و او را از اين بازي منع کنيد، اما اگر در شرايطي که چندان خطري وجود ندارد و کودک در انجام کاري کاملا بدون مهارت نيست جلوي او را بگيريد، به اعتماد بنفس او ضربه زده‌ايد و او را تشويق به بدبيني کرده‌ايد.نگراني‌هاي بيجا را رها کنيد و اجازه دهيد کودک‌تان به تنهايي از پله‌هاي سرسره بالا برود. به مرور زمان، ريسک‌هاي بزرگ‌تري برايش ايجاد کنيد مثلا بالا رفتن از صخره‌هاي بزرگ‌تر. نبايد زمينه ترس از چيزهاي جديد را در کودک‌تان فراهم کنيد، بلکه بايد شرايطي برايش مهيا کنيد که بابت موفقيتش فرياد بزند و بگويد: من تونستم!
قبل از واکنش نشان دادن مکث کنيد
اجازه دهيد کودک‌تان خودش از خودش دفاع کند و شما دخالتي نکنيد. مداخله کردن براي بزرگ‌تر ها کار بسيار راحتي است اما بايد بگذاريد کودک شما از تمام توان خود براي انجام کارهايش استفاده کند و در مورد توانمندي‌هايش به يک باور مثبت برسد.
چالش‌هايي را که پيش رو دارد، درک کنيد
ممکن است پسر کلاس اولي‌تان کلافه و خسته پيش شما بيايد و بگويد: من از رياضي چيزي سر در نمي‌آورم! متاسفانه يک شکست به تنهايي کافيست تا احساس ناکامي پايدار را در او ايجاد کند: «من باهوش نيستم!»، «من نمي‌تونم فوتبال بازي کنم!» يا «من حتي يک خط صاف هم نمي‌تونم بکشم!».براي پيشگيري از اين گونه نتيجه گيري‌ها، سعي کنيد طرز نگاه فرزندتان را تغيير بدهيد. براي اينکه افکارش را به سمت مثبت ببريد، بايد بگوييد: «ياد گرفتن ورزش جديد، اولش سخت است» يا «مي‌دونم که هنوز ساعت بلد نيستي، اما به زودي ياد مي‌گيري». اجازه دهيد بداند که تنها کسي نيست که احساس ناتواني مي‌کند و بسياري از بچه‌ها با اين مسئله روبرو مي‌شوند. مي‌توانيد از تجربيات خودتان برايش بگوييد که براي موفق شدن، چند بار شکست خورديد و چقدر تلاش کرديد. با اشاره کردن به ساير مهارت‌هاي او، کمکش کنيد تا اميدوار بماند: يادت هست زماني خواندن بلد نبودي اما کم کم ياد گرفتي و حالا به راحتي کتاب مي‌خواني؟ اين رو هم ياد مي‌گيري.
واقعيت را توضيح بدهيد
اميد الکي به بچه‌ها دادن، آسيب زدن به آنهاست، چون به زودي واقعيت را خواهند فهميد و به اعتماد بنفس‌شان لطمه خواهد خورد. وقتي در مورد موضوعي به فرزندتان دلخوشي بيهوده مي‌دهيد، او انتظار اتفاق خوشايندي را دارد و اگر با عکس اين موضوع روبرو بشود، تاثير کاملا معکوس هم مي‌گيرد. خوشبيني، نيازمند واقع بيني و واقع انديشي است، نه دلگرمي‌هاي دروغي. فرزند شما بايد براي هر چيزي آماده باشد.اگر قرار است به شهر يا محل ديگري نقل مکان کنيد، به فرزندتان نگوييد خيلي زود دوستان بسيار خوبي پيدا مي‌کني و پيدا کردن دوستان جديد اصلا کار سختي نيست. بايد بگوييد؛ رفتن به مکان جديد سختي‌هاي خودش را دارد و ممکن است کمي طول بکشد تا بتواني دوستان جديدي پيدا کني ولي بالاخره اين اتفاق خواهد افتاد.
منبع : armandaily.ir