چاپ

چه خبر - تدبير يا تعليق/ چرا يک نفر پاسخ خادم را نمي دهد؟

رسول خادم، رييس فدراسيون کشتي، مدير و سرمربي امروز و قهرمان جهان و المپيک ديروز، اخيرا در اظهاراتي بي‌سابقه نسبت به بلاتکليفي ورزشکاران، بي توجهي و سکوت مسئولان و پيامدهاي خطرناک ادامه سياست عدم رويارويي کشتي گيران ايران برابر کشتي گيران اسراييلي براي ورزش ايران، انتقاداتي صريح و بي پرده را نسبت به مسئولان سياسي کشور وارد کرد و توضيح شفاف مسئولان و نه ادامه سياست سکوت در اين‌باره را خواستار شد.
40 سال است، ورزشکاران ايران بر اساس يک تصميم، اجازه رقابت با ورزشکاران اسراييل را ندارند، سياستي که نه تنها لطمه‌اي بر دشمن اشغالگر و صهيونيست وارد نکرده،‌ بلکه بيشترين خسارت و لطمه را بر پيکر ورزش ايران و کارنامه ورزشکاران بدقرعه ايراني وارد کرده است!
سياستي که با انواع و اقسام دروغ و توجيه در قبال نهادهاي بين‌المللي ورزش براي فرار از رويارويي با ورزشکاران اسراييلي همراه بوده، فراري که ما آن را مايه افتخار خود مي‌دانيم و نشانه‌ي ضعف و ذلت دشمن مي‌پنداريم. جالب اينجاست اين سياست و رويکرد در قبال دشمن صهيونيست را در حالي 40 سال پيش برده‌ايم که فقط در خلوت خودمان مي‌دانيم اين عدم رويارويي نه به دليل آسيب ديدگي و ضعف ورزشکاران‌مان که بدليل به رسميت نشناختن کشوري به نام "اسراييل" است، بي‌آنکه آن را با افتخار فرياد بزنيم و پاي همه عواقبش هم بايستيم.
40 سالي که هر وقت حتي يک اسراييلي در مسابقات بود، بجاي اينکه دعا کنيم به قرعه آن‌ها بخوريم تا با صداي بلند فرياد نفرت‌مان را بر سرشان بکشيم و بگوييم ما شما را قبول نداريم که بخواهيم با شما مبارزه کنيم، لرزه بر تن مربي و ورزشکارمان مي‌افتاد و دست به دعا مي‌برديم که مبادا با دشمن هم گروه شويم تا مجبور نشويم با هزار حيله و نيرنگ، يا با التماس مدرک پزشکي جور کنيم يا به ورزشکارمان بگوييم "بايد ببازي". از رويارويي فرار کنيم و ببازيم تا قدرت‌مان را به دشمن نشان دهيم!
به هر شکل اين سياست و قدرت‌نمايي به زعم خودمان تا مسابقات جهاني کشتي زير 23 سال در لهستان که چند ماه پيش برگزار شد، به هر شکل ممکن ادامه داشت، اما اين بار کشتي گير روسي الاصل اسراييل بر خلاف انتظار نه تنها در همان دور نخست حذف نشد، بلکه حريف آمريکايي را شکست داد تا مربيان تيم‌ ‌ملي مجبور شوند بر سر کريمي که از حريف روس پيش بود فرياد بکشند "عليرضا بايد ببازي". باختي که ما باز هم آن را نشانه قدرت خود و ضعف دشمن مي‌دانستيم اما اين‌بار داستان متفاوت از گذشته بود، با فشار برخي کشورهاي خارجي بر IOC و اتحاديه جهاني کشتي در کنار تعريف و تمجيد مقام هاي عالي‌رتبه سياسي کشور از کريمي بخاطر باخت عمدي اش به حريف روس، پروژه تعليق کشتي، ورزش اول ايران کليد خورد.
در ميان بي‌تفاوتي و سکوت مسئولان نسبت به خطر تعليق کشتي ايران، رسول خادم که يک سال و نيم پيش با بيشترين راي عضو هيات رييسه اتحاديه جهاني کشتي شده بود، از سر دلسوزي به وطن و کشتي، به تب و تاب افتاد تا با استفاده از قدرت نفوذ خود از تعليق کشتي ايران و ضربه شديد بر پيکر ورزش ايران تا حد توان جلوگيري کند.
تجربه‌اي که خادم خاطره خوشي از آن ندارد "در حالي که فدراسيون در داخل کشور براي اجراي دستوري که در فرآيند تصميم‌گيري آن هيچ کاره بوده، بازخواست مي‌شود، نماينده فدراسيون در هيات رييسه اتحاديه جهاني کشتي، پيش هر کس و ناکسي بايد خواهش کند که ورزش ملي کشورم را تعليق نکنيد. کشتي گير جوان کشورم را محروم نکنيد و مربي زحمتکشي که با دريافت ماهانه يکصد هزار تومان حقوق، عاشقانه به تربيت جوانان کشورم مي پردازد را جريمه نکنيد. آن وقت در داخل کشور همان مسئولان هميشه غايب، موج رسانه‌اي را هدايت مي‌کنند که کدام تعليق؟ اينها همه بزرگنمايي است!"
خادم به قول خود با سوزاندن همه بليت‌هايش و با التماس به هر کس و ناکس جلوي تعليق کشتي ايران را گرفت، کار بزرگ و ارزشمندي که نه تنها به چشم مسئولان تصميم گير نيامد بلکه عده‌اي نيز آن را يک شوي تبليغاتي از جانب رييس فدراسيون کشتي ارزيابي کردند!
اما خادم زماني که ديد تهديدات IOC و اتحاديه جهاني کشتي مبني بر اين که عدم تکرار رودررويي ورزشکاران ايران با ورزشکاران اسراييلي، تعليق و محروميت کشتي يا هر رشته ورزشي ديگر را در پي دارد، حتي باعث نشد کک مسئولان هم بگزد، اين بار با صدايي بلندتر و ادبياتي صريح ضمن انتقاد از ادامه سياست سکوت مسئولان در اين باره، تاکيد کرد" اگر هدف ادامه اين سياست و رويکرد است، پس بايد صادقانه آن را اعلام و عواقبش را بپذيريم در غير اين‌صورت راهبرد و سياست جديدي اعلام شود، چرا که رويدادهاي جهاني و المپيک نزديک است و خطر تعليق جدي".
اين که خادم اين چنين بي پروا نسبت به ادامه سياستي که حاصلي جز خسران و ضرر براي ورزش ايران نداشته، خواستار شفاف سازي و اعلام موضع صريح از سوي مسئولان مي‌شود، نشان از وجود خطري جدي در راه ورزش ايران به نام تعليق و محروميت است که اگر سريعا دولت و مسئولان تدبير به خرج ندهند، بزودي جامعه و ورزش ايران را دچار مشکلات جدي خواهد کرد.
در جايي که ضعف، انفعال و سومديريت مسئولان فوتبال، حتي اين حق را از ما گرفت که نتوانيم کشور ثالث را براي ميزباني از رقابت با تيم هاي عربستاني انتخاب کنيم، جسارت و مديريت معدود افرادي مانند رسول خادم بايد مورد توجه مسئولان قرار گيرد تا سايه " تعليق" را با " تدبير" از سر ورزش ايران کم کنند.
کشتي فعلا تعليق نشد اما کريمي 6 ماه، و جمشيدي مربي تيم‌ ‌ملي اميد دو سال محروم شدند، خادم نيز پس از رفع تعليق اعلام کرد از آنجا که هدفش از حضور در هيات رييسه اتحاديه جهاني، دفاع از جايگاه کشتي ايران و توسعه آن در جهان بوده و نه التماس و خواهش به ديگران براي تعليق نشدن ايران، از ادامه‌ حضور در اتحاديه جهاني کنار مي‌کشد!
اسراييل در حال قدرت گرفتن در کشتي و ساير رشته‌ها با استفاده از ورزشکاران ديگر کشورهاست، مي‌توان با رويکردي منطقي‌تر که به سود کشورمان باشد، هم اعتراض‌مان را به شيوه‌اي بروزتر نشان دهيم و هم منافع‌مان را به خطر نيندازيم. انعطاف ناپذيري در تصميم گيري مقابل دشمن، قطعا ما را در موضع ضعف و نه قدرت قرار خواهد داد.
زمان چنداني در اختيار نداريم، يک نفر بايد پيدا شود و پاسخ خادم را بدهد!

منبع: 11news.ir