چه خبر - آيا مي توان زمان مرگ را با ماشين حساب مرگ پيش بيني کرد؟
ممکن است اکنون «ماشين حساب مرگ» دانشگاه "استنفورد" بتواند با دقت به اين پرسش پاسخ دهد: "من چه زماني ميميرم؟"
يک سيستم جديد يادگيري عميق هوش مصنوعي ميتواند در زمينه مراقبت تسکيني پيشرفت ايجاد کند. "مراقبت تسکيني"(Palliative Care) بنا به تعريف سازمان بهداشت جهاني دربرگيرنده همه اقدامات فعال و کامل براي کاستن از رنج و درد و بهبود کيفيت زندگي در بيمار است.
اين روش در حالت عمده مختص بيماران مبتلا به يک بيماري خاص است که به درمان پاسخ نميدهند و نتيجه مستقيم بيماري، مرگ است و تنها به آرام نمودن بيمار و کم کردن نشانههاي بيماري در وي برميگردد.
در کنار نام مراقبت تسکيني ميتوان به داروهاي تسکيني اشاره کرد که دربرگيرنده تجويز دارو براي از بين بردن درد يا کاهش يک "سمپتوم"(نشانه بيماري) ميشود، براي مثال ميتوان به دارودرماني در رفع تهوع پس از شيميدرماني يا حتي کاستن سمپتومها در آنفلوانزا اشاره نمود.
محققان دانشگاه "استنفورد" يک الگوريتم جديد هوش مصنوعي را آزمايش کردهاند که ميتواند به بيمارستانها کمک کند که مراقبتهاي تسکيني را براي بيماران سرطاني و بيماران مبتلا به بيماريهاي خاص و صعب العلاج بهبود بخشند.
الگوريتم مبتني بر يک دستگاه شبکه عصبي يادگيري عميق ميتواند پروندههاي مهم پزشکي يا پروندههاي بهداشت الکترونيکي ثبت شده بيماران مبتلا به بيماري حاد را تحليل کرده تا نياز آنان به مراقبت تسکيني را مشخص کند.
اين الگوريتم ميتواند زمان مرگ بيماران را با دقت 3 تا 12 ماه پيشبيني کند و از اين پيشبيني براي مراجعه بيماران براي مراقبت تسکيني استفاده ميکند.
محققان ميگويند: پيشبينيهاي ما ميتواند تيم مراقبت تسکيني بيمارستانها را در جهت رسيدگي موثر به چنين افرادي به جاي استفاده از درمان نافرجام پزشکان يا انجام بررسيهاي وقتگير براي همه بيماران به کار گيرند.
مطالعات قبلي نشان داد که تقريبا 80 درصد از آمريکاييها مايل هستند روزهاي آخر عمر را در خانه بگذرانند، اما تنها 20 درصد قادر به انجام اين کار هستند و بيش از نيمي از مرگ و مير بيماران در بيمارستانها و در بخشهاي مراقبتهاي ويژه اتفاق ميافتد.
در واقع بيماران مبتلا به بيماري حاد اغلب در طول روزهاي واپسينشان به جاي راحت گذاشته شدن، به شدت تحت مراقبتهاي ويژه بيهوده پزشکي قرار ميگيرند.
به اين دليل است که توانايي بيمارستانها براي ارائه مراقبتهاي تسکيني در سالهاي اخير بهبود يافته است. با اين حال، مطالعه نشان ميدهد که تنها 7 تا 8 درصد از بيماران در واقع آن را دريافت ميکنند.
عواملي مانند فقدان متخصص مراقبت تسکيني از بيماران که تک تک دادههاي بيمار را تجزيه و تحليل کند، آگاهي بخشي به بيمار و اميد به زندگي موجب بروز اين مشکل شده است. اينجا جايي است که الگوريتم يادگيري عميق هوش مصنوعي وارد عمل ميشود.
"آناند آواتي" از دانشکده علوم کامپيوتر دانشگاه استنفورد ميگويد: ما ميتوانيم يک مدل پيشبيني کننده را با استفاده از دادههاي عملياتي به طور منظم در محيط مراقبتهاي پزشکي ايجاد کنيم. مقياس دادههاي موجود به ما امکان داد تا مدل همه جانبه پيشبيني مرگ را بسازيم.
روش يادگيري که به عنوان الگوريتم يادگيري عميق شناخته ميشود از شبکههاي عصبي براي فيلتر کردن و تجزيه و تحليل حجم زيادي از دادهها استفاده ميکند. اين تحقيق پيشبيني مرگ و مير را با توجه به وجود نوعي بيماري، سن بيمار و ضرورت پذيرش در مقايسه با ديگران انجام ميدهد.
از دادههاي پرونده الکترونيک بيمار(EHR) از اولين تماس در سال قبل براي تعيين زمان مرگ آنها ظرف 12 ماه استفاده ميشود. براي اين مطالعه، محققان دو ميليون پرونده بيماران بزرگسال و کودکاني که به بيمارستان استنفورد و بيمارستان کودکان "لوسيل پکارد" بستري شده بودند، بررسي کردند.
آنها 200 هزار بيمار مناسب براي مطالعه را شناسايي کردند. پرونده الکترونيک بيماران مذکور براي پيشبيني زمان مرگ به وسيله سيستم مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. براي اين مطالعه آزمايشي، الگوريتم موظف بود زمان مرگ را در هر يک از 160 هزار بيمار طي 12 ماه از تاريخ داده شده پيشبيني کند.
اين مطالعه توانست سيستم را براي پيشبيني زمان مرگ بيماران طي 3 تا 12 ماه آينده آموزش دهد. پس از آن اين الگوريتم، دادههاي 40 هزار بيمار باقيمانده را برآورد کرد و در 9 مورد از 10 مورد قادر به پيشبيني دقيق زمان مرگ آنها طي 3 تا 12 ماه بود. اکثر بيماران با احتمال پايين مواجهه با مرگ در بررسي يک سال اخير، ارزيابي شدند.
"کن جونگ"، دانشمند علوم پزشکي و سرپرست مطالعه ميگويد: ما ميخواهيم مطمئن شويم که بيماران مبتلا به بيماري حاد و خانوادههايشان قبل از آن که دير شود، فرصتي براي گفتگو داشته باشند.
يافتههاي اين مطالعه با عنوان "بهبود مراقبت تسکيني با يادگيري عميق" در Arxiv منتشر شده است.
منبع: isna.ir