چاپ

چه خبر - گفت و گو با ناهيد دايي جواد

ناهيد دايي‌جواد در بخشي از اين مصاحبه مي‌گويد:‌ «تمام خواننده‌هاي زن در آن زمان اسم مستعار داشتند. من اولين خواننده‌اي بودم که با اسم و فاميل خودم معرفي شدم و گوينده زمان معرفي من روي «دايي جواد» مکث کرد که اين چه فاميلي‌اي است که من براي او توضيح دادم که اين يک شهرت محلي است.»
او در بخش ديگري از اين گفت‌وگو درباره ازدواج و خروج از راديو مي‌گويد:
«مشکلاتي بود که مجبور شدم از راديو بيرون بيايم. مسائلي بود که نمي‌شد کار را ادامه بدهم. شايد نشود گفت؛ اما خيلي سخت بود ادامه‌دادن و من هميشه عزت و حرمت و آبروي پدر و مادرم جلوي چشم‌هايم بود. آنها خيلي تلاش کردند بروم راديو و من را با احترام و عزت فرستادند. من نبايد به خواسته‌هاي آنها پشت مي‌کردم. من سال ١٣٤٨ از راديو بيرون آمدم در حالي که در سال ١٣٥٥ ازدواج کردم. اصلا همسرم من را به خاطر آوازه‌خوان‌بودنم انتخاب کرد؛ چون من نه ظاهر آنچناني داشتم، نه قد و بالايي. فعاليت‌هاي هنري من بعد از ازدواج کمتر شد؛ اما ادامه داشت.
من در سال ١٣٥٥ در بلوغ کامل با کيوان قدرخواه که شاعر مدرن و نوپرداز بود، ازدواج کردم. کيوان نوه‌ عمه پدر و مادر من بود و همسايه ما و زياد به منزل ما مي‌آمد. من به تشويق او کتاب‌هاي بسياري خواندم. مي‌آمد دو کتاب به من مي‌داد و مي‌گفت:
«يک هفته فرصت داري اين کتاب‌ها را بخواني».
من بزرگ‌ترين رمان‌ها را در دوره دبستان به خاطر تشويق‌هاي کيوان خواندم. در آن‌موقع هيچ علاقه‌اي بين ما نبود. بعدها کيوان به دانشکده حقوق تهران رفت و من هم در اصفهان در دانشکده ادبيات درس خواندم و در اين فاصله ما همديگر را نديديم. کيوان خيلي علاقه‌مند بود به هنرمندان ادب اين مملکت و خانه ما هميشه محفل اديبان بود و اين شايد شانس من بود که در منزلم با بزرگان ادب آشنا شدم و باعث اين، همسرم بود. کيوان ١٠ دي سال ١٣٨٣ بر اثر بيماري درگذشت.»
دايي‌جواد درباره زندگي سالم در دنياي هنر گفت:
«مسائل اخلاقي هيچ ارتباطي به هنرمندبودن ندارد. نمي‌شود گردن هنر انداخت. هنرمند يک خلاق است. به قول همسرم: «هر انساني در خودش يک جهان است و هر هنرمندي يک الهه است. شايد به خاطر داشتن يک کار خوب يا مطرح‌شدن، يک‌سري اتفاقات بيفتد-؛ اما يک هنرمند کافي است تنها کار خوب ارائه دهد براي معرفي خود.»
اين خواننده پيشکسوت درباره خوانندگان تازه وارد به دنياي موسيقي مي‌گويد:
«متأسفانه همه خوانندگان مرد از هم تقليد مي‌کنند؛ شما هيچ تشخصي در صداها نمي‌بينيد. صداها شخصيت ندارند؛ همه مي‌خواهند مثل فلان خواننده شوند و اين اشتباه است. خود آن خواننده که هست.»

منبع: روزنامه شرق