چه خبر -
فرقي نمي‌کند روي بازوهاي‌تان چقدر سخت کار و ورزش مي‌کنيد، انگار افتادگي زشت زير بازوهاي شل هرگز از بين نمي‌روند! براي شما هم همين‌طور است؟ شايد نيازي نباشد بيشتر و شديدتر تمرين کنيد؛ کليد حل اين مشکل، هوشمندانه‌تر تمرين کردن است.
تمرينات‌تان بيشتر شامل تمرينات بازو است, اشتباه است!
تمرکز روي يک قسمت از بدن يا spot training شما را به نتايج دلخواه‌تان نمي‌رساند. طبق مطالعه‌اي در Medicine & Science in Sports & Exercise، زناني که تمرينات استقامتي را تنها روي يک بازو و به مدت 3 ماه انجام داده بودند، نسبت به بازوي ديگر، اين بازو چربي بيشتري از دست نداده بود. ورزش دادن بازوها باعث ساختن عضله خواهد شد، اما ممکن است اين عضله زير چربي پنهان بماند. براي تقويت بازوها بايد در سراسر بدن‌تان چربي سوزي داشته باشيد؛ يعني رژيم غذايي درست و تغذيه هوشمندانه‌تر.
براي کاهش چربي در هر قسمت بدن، بايد محيط هورموني را تغيير دهيم و اين دقيقاً همان پروتکل تمريني و ورزشي است. با صرف بخش اعظم انرژي، زنجيره‌اي از واکنش‌هاي هورموني در سراسر بدن روي مي‌دهد:
-کاهش ميزان انسولين-افزايش ميزان آدرنالين-رها شدن انفجاري اسيدهاي چرب از منبع ذخيره
ضمناً تمرين کل بدن اين مزيت را دارد که اگر در قسمتي از بدن‌تان آسيبي رخ دهد، با ادامه ورزش توسط اعضاي سالم‌تان همچنان مي‌توانيد چربي سوزي و دست آوردهاي قابل توجهي داشته باشيد و احتمال بيماري‌ها قلبي- متابوليکي را کاهش دهيد.
در تمرينات‌تان خوب و کافي پيش نمي‌رويد
اگر تمرين هوازي، پياده‌روي، دوچرخه و اليپتيکال (وسيله ورزشي شبيه به تردميل) را يکنواخت انجام مي‌دهيد، زمان آن است که ترکيب‌شان کنيد. افزودن مقداري اسپرينت‌هاي کوتاه مي‌تواند نتايج بهتري بدهد. در يک تحقيق ژاپني، افرادي که تمرينات دوره‌اي با شدت بالا انجام داده بودند نسبت به آن‌هايي که تمرينات يکنواخت داشتند، کالري سوزي‌شان در هر دقيقه حدود 55 درصد بيشتر بوده است.
سعي کنيد تمرينات شديدتان هر 30 تا 60 ثانيه متغير بوده و 15 تا 20 ثانيه هم ريکاوري داشته باشيد. براي کسب بهترين نتايج، توصيه مي‌شود حرکات تمام بدن را انجام دهيد، مانند پرش لانگز اسپليت؛ پلانک همراه با پرش و دويدن درجا با بالا آوردن زانوها. بدين ترتيب، همزمان با عضله‌سازي در سراسر بدن‌تان چربي سوزي هم خواهيد داشت، از جمله بازوها.
احساس ناتواني و فرسودگي مي‌کنيد
حدود چهار دهم آمريکايي‌ها مي‌گويند مرتباً تحت فشار هستند. استرس مزمن مي‌تواند روند کاهش وزن را کُند يا متوقف نمايد، حتي اگر ورزش کنيد و تغذيه درستي هم داشته باشيد. دليلش اين است که بدن شما هورمون کورتيزول توليد مي‌کند و اشتهاي شما را بيشتر کرده و ذخيره چربي در قسمت‌هايي چون باسن، ران‌ها و البته بالاي بازوها را افزايش مي‌دهد.
کورتيزول همچنين باعث کاهش ميزان تستوسترون شده و در نتيجه عضله‌سازي براي بدن سخت‌تر مي‌شود. داشتن دست‌کم 7 ساعت خواب شبانه، ورزش منظم و ريکاوري مناسب مي‌تواند استرس‌تان را کنترل نمايد.
فقط يک يا دوبار در هفته روي بازوهاي‌تان کار مي‌کنيد
اين شروع خوبي است، اما اگر واقعاً مي‌خواهيد نتيجه بگيريد بايد يک روز در ميان روي بازوها کار کنيد. اگر نمي‌توانيد به باشگاه برويد، تمرينات بدون وزنه مي‌توانند به اندازه وزنه‌زدن مؤثر باشند. ضمناً هرجايي مي‌توانيد اين تمرين‌ها را انجام دهيد. تمرين ديپ با ميز يا صندلي، شنا روي زمين و کششي نمونه‌هايي از اين تمرين‌ها هستند. اين‌ها را در کنار تمرين هوازي کل بدن انجام دهيد. فقط مراقب باشيد که زياده‌روي نکنيد: يک روز در ميان خوب است، تا به عضلات بازوهاي‌تان يک يا دو روز فرصت ريکاوري بدهيد.
منبع:shafaonline.ir