چه خبر - علت بي خوابي در مبتلايان به عفونت HIV
بي خوابي در افراد مبتلا به عفونت HIV و خصوصاً افرادي که اختلالات عصبي -شناختي دارند شايع است. بي خوابي در افراد مبتلا به عفونت اچ آي وي علل چندگانه اي دارد، از جمله داروها، سوء مصرف يا وابستگي به مواد، و بيماري رواني همزمان (از قبيل افسردگي، اضطراب، شيدايي يا شيدايي خفيف، و روان پريشي). در نتيجه، در ارزيابي بي خوابي بايد اول به دستيابي به سابقه جامعي از خواب پرداخت، تا بتوان علت اصلي اين مشکل را بدرستي شناسايي کرد.
درمان بي خوابي نبايد تنها بر علل بالقوه متمرکز شود، بلکه بايد به خود بي خوابي نيز بپردازد. ممکن است درمان بي خوابي به صورت غيردارويي يا دارويي انجام شود. تکنيک هاي غيردارويي شامل آموزش در مورد بهداشت خواب مطلوب (مانند حفظ ساعت خواب منظم و اجتناب از چرت زدن)، تغييرات رفتاري (مانند ورزش کردن، اجتناب از مصرف کافئين در اواخر عصر يا اوايل شب، و خوردن زود هنگام شام)، و فعاليت هاي کاهش استرس (مانند يوگا و مديتيشن) مي شوند.
از نظر دارويي، بي خوابي را مي توان با گزينه هاي متعددي رفع کرد از جمله عوامل آنتي هستامين (مانند ديفن هيدارمين و هيدروکسي زين)، بنزوديازپين ها (مانند تمازپام، لورازپام، و اگزازپام)، داروهاي ضد افسردگي سه حلقه اي، داروهاي ضد افسردگي مانند SSRIها و ميرتازاپين، گاباپنتين، داروهاي آرام بخش -خواب آور غير بنزوديازپيني نظير زولپيدم، زالپلون، و زوپيکلون.
اين سه داروي اخير نيمه عمر حذف نسبتا کوتاهي دارند و ممکن است براي درمان کوتاه مدت بي خوابي بکار روند. بدليل نگراني از عادت کردن و پتانسيل سوء مصرف يا وابستگي، مصرف طولاني مدت اين داروها توصيه نمي شود. همانند موارد ديگر، احتمال تداخلات دارويي و عوارض جانبي که ممکن است هنگام استفاده از روش هاي دارويي براي درمان بي خوابي رخ دهند را بايد مورد توجه صحيح قرار داد.
منبع:مرکز ملي پيشگيري از ايدز ايران