کوهپيمايي سبب افزايش تراکم استخوان مي‌شود و اثرات ناشي از پوکي استخوان را معکوس مي‌کند اما اين تنها فايده کوهپيمايي و پياده روي نيست.
کوهپيمايي هورمون‌هاي آدرناليني که از يک هفته کاري پر استرس در بدن توليد شده است را آزاد مي‌کند و باعث کاهش استرس و اضطراب مي‌شود. کوهپيمايي هر نوع ورزش، خطر ابتلا به فشار خون، ديابت و انواع بيماري‌هاي قبلي را به شدت کاهش مي‌دهد و مي‌تواند تراکم استخوان را افزايش دهد و به طور موثر اثرات ناشي از پوکي استخوان را معکوس کند.
کساني که هفت ساعت در هفته فعاليت فيزيکي دارند، 40 درصد کمتر از کساني که فقط 30 دقيقه در هفته فعاليت مي‌کنند، در معرض خطر مرگ قرار دارند. به نوشته مجله علم و اخلاق در ورزش، همچنين ثابت شده که پياده روي و کوهپيمايي خواب شب را بهبود و سيستم قلبي و تنفسي را سالم نگه مي دارد. ضمن اينکه به عضلات نيز استقامت بيشتري مي‌دهند.
* تاثير کوهپيمايي در باز شدن مويرگ‌هاي بدن
مويرگ‌هاي بدن در شرايط عادي و در موقع استراحت به مقدار 15 درصد ظرفيت خودشان باز و فعال هستند، ولي در حين کوهپيمايي مويرگ‌ها 95 درصد فعال مي‌شوند، چون اکسيژن و غذاي مورد نياز بدن از طريق مويرگ‌ها به نقاط مختلف بدن مي‌رسد. بنا‌بر‌اين با باز شدن و فعال تر شدن مويرگ‌ها مواد غذايي و اکسيژن با سرعت بيشتر و کيفيت سودمندتر به مغز و عضلات بدن مي‌رسد.
* تاثير کوهپيمايي در جلوگيري از بيماري‌هاي ديابت
در موقع کوهپيمايي متابوليسم (سوخت و ساز) مواد شناور در خون مانند قند، کلسترول، پروتئين‌ها و اسيد اوريک به بهترين وجه صورت مي‌گيرد و در نتيجه سوخت و ساز کامل خون از ابتلا به بيماري قند جلوگيري به عمل مي‌آورد.
* تاثير کوهپيمايي در از بين رفتن چربي بدن
در موقع فعاليت ورزشي به ويژه کوهپيمايي کالري مورد نياز بدن به سه برابر افزايش پيدا مي‌کند. بدن براي تامين کالري مورد نياز خود بالجبار چربي‌هاي بدن را مي‌سوزاند و مصرف مي‌کند. از طرفي در موقعيت فعاليت ورزشي انسان به شدت عرق مي‌کند و مقدار چربي‌هاي زير پوست در اثر تعريق دفع مي‌شود.
* تاثير کوهپيمايي در زياد شدن ميزان خون در عضلات
در موقع کوهپيمايي مقدار خون موجود در عضلات بدن 20 برابر افزايش پيدا مي‌کند و پر خون شدن عضلات سبب مي‌شود که غذاي بيشتري به عضلات برسد و عضلات قوي‌تر شوند.
منبع:isna.ir