چه خبر - نقد و بررسي فيلم «قانون مورفي» رامبد جوان
بعد از فيلم خوب و موفق «نگار»، همه منتظر بودند ببينند رامبد جوان در اثر بعدي‌اش يعني «قانون مورفي» چه کرده، اکنون که اين فيلم به صورت عمومي اکران شده و نظرات مثبت و منفي بسياري را به دنبال داشته است. اگرچه اين فيلم يک قصه دو خطي دارد که در جريان فيلم گسترش نمي يابد و در انتها به نقطه مشخصي نمي‌رسد و نقص‌هاي زيادي مانند منسجم نبودن داستان، منطق قصه و ضعف شخصيت‌پردازي دارد اما نمي‌توان تفاوت‌هاي مهم «قانون مورفي» را با بسياري از فيلم‌هاي سينماي ايران به ويژه کمدي‌هاي مبتذلي که روي پرده مي‌بينيم، ناديده گرفت. همان‌طور که وقتي برنامه «خندوانه» از روزهاي اوجش فاصله مي‌گيرد و کمي به تکرار مي‌افتد، باز هم نسبت به بقيه برنامه‌ها يک پله بالاتر مي‌ايستد، «قانون مورفي» هم با تمام ضعف‌هايش، ويژگي‌هايي دارد که مي‌توان آن را نسبت به بسياري از فيلم‌هاي کمدي، از چند جهت برتر دانست. در ادامه تفاوت‌هاي فيلم و اتفاقات جديدي را که در «قانون مورفي»، تجربه تازه‌اي براي مخاطب ايجاد مي‌کند، مي‌خوانيد.
اکشن گوهر کمياب سينماي ايران
فيلم بسيار خوب شروع مي‌شود و همين شروع خوب مخاطب را اميدوار مي‌کند که قرار است اتفاقات متفاوتي را در «قانون مورفي» ببيند. در سکانس ابتدايي فيلم، تماشاگر شاهد صحنه تعقيب و گريزي است که نمونه آن تا به حال در سينماي ايران ديده نشده است.
فيلم «قانون مورفي»
اين تعقيب و گريز در سکانسي ديگر روي آب هم اتفاق مي‌افتد و در اين سکانس که سه قايق موتوري به دنبال يک قايق موتوري ديگر مي‌روند، صحنه‌اي مانند بازي‌هاي آتاري دستي در فيلم شبيه‌سازي مي‌شود.
استفاده جديد از امير جديدي
يکي از هوشمندي‌هاي رامبد جوان در «قانون مورفي»، انتخاب امير جديدي براي نقش «فرخ» است؛ امير جديدي هم با بازي خوبش، تماشاگر را براي انتخاب خوب رامبد جوان وادار به تحسين مي کند.
امير جديدي و امير جعفري در «قانون مورفي»
امير جديدي تا پيش از «قانون مورفي» در فيلم کمدي بازي نکرده است و شخصيت «آريا» در فيلم «من» ساخته سهيل بيرقي، تنها مايه‌هايي از بامزه بودن را دارد و کمدي محسوب نمي‌شود. او در «قانون مورفي» نقش يک مأمور پليس دست‌وپا چلفتي و ساده را بازي مي‌کند و به اندازه کافي هم مي‌تواند خنده‌دار باشد.
«قانون مورفي»، سينمايي و ضد آپارتماني
در شرايطي که بسياري از فيلم‌ها در سينماي ايران به اصطلاح فيلم‌هاي آپارتماني هستند، رامبد جوان از آپارتمان و به طور کلي شهر تهران بيرون رفته و سکانس‌هاي مختلف فيلم در لوکيشن‌هاي متنوعي در شمال ايران مي‌گذرد. تنوع لوکيشن‌ها جذابيت بصري خوبي ايجاد کرده است و نماهاي هلي‌شات، زيبايي لوکيشن‌ها را به نمايش مي‌گذارند، نماهايي که بايد آن‌ها را تنها روي پرده سينما ديد. البته چون در طول فيلم چندين بار از نماي هلي‌شات استفاده مي‌شود، تماشاگر دفعه اول از ديدن چنين نماهايي لذت مي‌برد اما بعد از آن ديگر برايش تکراري مي‌شود و جذابيت اوليه‌اش را از دست مي‌دهد.
خلق فانتزي
«قانون مورفي» با فيلم‌هاي رئالي که هيچ اثري از خيال در آن نمي‌بينيم متفاوت است و از اين جهت هم مي‌توان حساب فيلم رامبد جوان را از ديگر فيلم‌ها جدا کرد. رامبد جوان در «قانون مورفي» قواعد منطقي را مي‌شکند و موقعيت‌هاي فانتزي جالبي خلق مي‌کند.
رامبد جوان در فيلم «قانون مورفي»
يکي از جذاب‌ترين موقعيت‌ها سکانسي است که شخصيت اصلي فيلم يعني «فرخ» با بازي امير جديدي، درگير توهم مي‌شود و به دنبال آن اتفاقات فانتزي جذابي را در فيلم مي‌بينيم. بنابراين بهتر است موقع تماشاي «قانون مورفي» هرگز خودتان را درگير حقيقت و منطق نکنيد، چون خيال و فانتزي نقش پررنگي در فيلم رامبد جوان دارد.
کمدي خانوادگي يا غيرخانوادگي؟
با وجود اين که مدت‌ها قبل از اکران فيلم «قانون مورفي»، رامبد جوان خيال همه را بابت غيرمبتذل بودن فيلم اش راحت کرد و همچنان هم در مقابل انتقادها به شوخي‌هايي که در فيلم وجود دارد، از کمدي آن دفاع مي‌کند، اما در حقيقت «قانون مورفي» خالي از شوخي‌هاي دوپهلو و جنسي نيست و يک کمدي کاملا سالم و پاستوريزه به حساب نمي‌آيد.
فيلم کمدي «قانون مورفي»
شايد اگر اين فيلم را با کمدي‌هاي مبتذل مقايسه کنيم آن را کمدي محترمي بدانيم اما «قانون مورفي» در مقايسه با خودش و در مقايسه با ادعاهاي رامبد جوان، يک کمدي کاملا خانوادگي نيست. جالب آن که رامبد جوان هنوز بر «خانوادگي» بودن فيلم اش اصرار دارد و حتي به تازگي در صحبت‌هايي در فضاي حقيقي و مجازي، از محتواي فيلم اش دفاع کرده است.
بيشتر بدانيد : قانون مورفي و ربط نسبت خارش در فيلم تازه رامبد جوان
بيشتر بدانيد : نگار جواهريان، رامبد جوان و ديگر هنرمندان در اکران «قانون مورفي»
بيشتر بدانيد : امير جعفري تابع قوانين مورفي شد + عکس
بيشتر بدانيد : رامبد جوان با گريم خلافکاران در قانون مورفي
منبع: روزنامه خراسان