چه خبر - هفت کارگردان زن برتر 2018

اين يک داستان قديمي است. حتي با وجود اين که در صنعت سينما دايم درباره اهميت تنوع و گوناگوني و تفاوت‌ها در پشت دوربين داد سخن مي‌دهند، همچنان فيلمسازان زن از مهم‌ترين و معتبرترين جوايز فصل کنار گذاشته مي‌شوند. بسياري از فيلمسازان زن امسال استحقاق تحسين داشتند و فيلم‌شان در فصل جوايز ناديده گرفته شد. امسال جوايز گلدن گلوب، جوايز اتحاديه منتقدان فيلم، جوايز اتحاديه کارگردانان و جوايز بفتا حتي يک کارگردان زن را هم در بخش کارگرداني نامزد دريافت جايزه نکردند. گلدن گلوب، جوايز بفتا و اتحاديه منتقدان فيلم که حتي يک فيلم هم که توسط کارگردان زن ساخته شده باشد، در بخش بهترين فيلم نداشتند. اگر چه فيلم «تو واقعا اينجا نبودي» ساخته لين رمزي در بخش فيلم برجسته بريتانيايي بفتا توانست از داوران تاييديه بگيرد.

فيلم «تو واقعا اينجا نبودي»

تحليلگران نامزدهاي اسکار، که در عرض کمتر از ده روز آينده اعلام خواهند شد، با نگاهي به اين که کدام فيلم‌ها بيشتر روي راي‌دهندگان تاثير مي‌گذارند و از آنها راي خواهند گرفت، معتقدند که به فيلم‌هايي که توسط کارگردانان زن کارگرداني شده به اندازه کافي بها داده نمي‌شود. مثل هميشه تعدادي از فيلم‌هايي که بايد جزو رقباي اصلي در فصل جوايز مي‌بودند، کنار گذاشته شدند که باعث شرمندگي است.
سال 2018 تعداد زيادي فيلم ارزشمند توسط کارگردانان زن توليد شدند. از جمله آثار پر سر و صداي دبرا گرانيک، تامارا جنکينز و لين رمزي که همگي از جوايز اسپريت مخصوص فيلم‌هاي مستقل امتيازهاي مثبتي دريافت کردند. بقيه کارگردانان و فيلم‌هايشان توانستند در فصل جوايز موفقيت بيشتري کسب کنند. از جمله کلوئه ژائو با فيلم «سوارکار» که اخيرا هم جايزه گاتهام و هم جايزه اتحاديه ملي منتقدان فيلم آمريکا را به خانه برد. يا فيلم دوم ماريل هر به نام «هرگز مي‌تواني مرا ببخشي؟» که واقعا ارزش انتظار کشيدن را داشت.

رد پايي از خودت به جا نگذار / Leave No Trace

ديگر اين سوال مطرح نيست که آيا به قدر کافي فيلم در طول سال از کارگردانان زن توليد مي‌شود يا نه. يا اين که فيلم‌هايشان واقعا آنقدر خوب هستند که بتوانند وارد رقابت شوند. جواب اين سوال‌ها به طور يقين مثبت است. سال گذشته وقتي در جوايز بفتا حتي يک زن هم در بخش بهترين کارگرداني نامزد نشد، مارک ساموئلسون رييس کميته بفتا گفت که: خب همه فيلم‌هايي که مردان ساخته بودند، آثار بهتر و شاخص‌تري بودند. او گفته بود: ما فقط پنج نامزد مي‌توانيم انتخاب کنيم. من عاشق فيلم «ليدي برد» گرتا گرويگ هستم و فيلم خيلي هم خوب کارگرداني شده و فيلمنامه فوق‌العاده‌اي هم دارد. که گرويگ را براي فيلمنامه‌اش نامزد هم کرديم. اما شما براي اين که گرويگ را در بخش کارگرداني نامزد کنيد حاضريد کدام يک از نامزدهاي انتخاب شده اوليه را بيرون بگذاريد؟
امسال ديگر نمي‌شود آن بهانه‌ها را آورد چون تعداد فيلم‌هايي که توسط کارگردانان زن ساخته شدند هم زياد است و هم کيفيت بالايي دارند. برخي از بهترين کارگردانان ما سال گذشته بهترين فيلم‌هاي کارنامه‌شان را ساختند. هفت نفر از کارگردانان زن برتر 2018 را با هم مرور مي‌کنيم.

رد پايي از خودت به جا نگذار /Leave No Trace

کارگردان: دبرا گرانيک
دبرا گرانيک، حدود سه دهه است که در سينما حضور دارد و تا امروز فقط سه فيلم بلند ساخته است. يعني تقريبا هر ده سال يک فيلم. اما هر کدام از آنها تبديل به جواهر منحصر به فردي شده‌اند که بازي بازيگران نقطه قوت بزرگ‌شان شد. اجراهاي قدرتمندي که از بازيگران اين فيلم‌ها ستاره ساخت. از جنيفر لارنس در فيلم «استخوان زمستان» بگيريد تا توماسين مک‌کنزي در همين فيلم اخير «ردپايي از خودت به جا نگذار». گرانيک چشم تيزبيني براي به تصوير کشيدن رفتارهاي انساني با همه خوشي‌ها و دردهايشان دارد.

رد پايي از خودت به جا نگذار / Leave No Trace

اين فيلم که اقتباسي از رمان «افسارگسيختگي من» (My Abandonment) نوشته پيتر راک است، اولين‌بار ژانويه سال گذشته در جشنواره ساندنس به نمايش درآمد. و به دليل داستان صادقانه و هيجان‌انگيزش درباره پدري که از اختلال رواني رنج مي‌برد و دختر اميدوار او (با بازي مک‌کنزي) فوري روي همه تاثير گذاشت. کاراکترهايي که زندگي‌هاي شکننده‌شان با يک اشتباه کوچک از هم مي‌پاشد. پدر يک سرباز کهنه‌کار است که از جنگ عراق برگشته و با دختر 13 ساله‌اش در يک پارک عمومي در پورتلند زندگي مي‌کنند. منتقدان به فيلم امتياز 88 از 100 را داده‌اند. منتقد ويلج‌وويس در توصيف فيلم نوشته است: «فيلم‌هاي گرانيک از شکوهي آرام برخوردارند اما در ذهن منفجر مي‌شوند.»
فيلم در داخل گيشه‌هاي آمريکا کمتر از 8 ميليون دلار فروخت. تا هفت ماه بعد از نمايش اوليه فيلم امتياز آن در سايت روتن توميتوز هنوز 100درصد بود. گرانيک يکي از سه کارگردان زني بود که امسال در جوايز فيلم‌هاي مستقل هم در بخش بهترين کارگرداني نامزد شد و هم بهترين فيلم. اتحاديه منتقدان فيلم لس‌آنجلس و اتحاديه منتقدان فيلم سان‌ديه‌گو هم گرانيک را به عنوان بهترين کارگردان‌شان انتخاب کردند.

زندگي خصوصي / Private Life

کارگردان: تامارا جنکينز
بيشتر از يک دهه بعد از اين که جنکينز نامزد اسکار بهترين فيلمنامه براي «وحشي‌ها» شد و البته آن سال جايزه اسکار را به يک فيلمنامه‌نويس زن ديگر يعني ديابلو کودي و فيلمنامه «جونو» باخت، جنکينز دوباره به پرده بزرگ سينماها بازگشته با يک فيلم ديگر که در جشنواره ساندنس اکران شد. فيلمي با بازي کاترين هان و پل جياماتي در نقش زوجي که تلاش دارند رابطه‌شان را از نو بسازند. فيلمي که اقتباسي آزاد از تجربه‌هاي شخصي خود جنکينز است.

زندگي خصوصي / Private Life

اين فيلم که محصول نت‌فليکس است بامزه و به طرز عجيبي صادقانه است آنقدر که جلويش تسليم خواهيد شد. اين بازگشتي پيروزمندانه براي اين کارگردان است. مثل فيلم گرانيک، «زندگي خصوصي» هم در جشنواره ساندنس موفق بود. فيلم در پلتفرم نت‌فليکس عرضه شد و نقدهاي منتقدان به طرز دلگرم‌کننده‌اي مثبت بود. در سايت متاکريتيک امتياز 83 از 100 را دريافت کرده است و در روتن توميتوز هم هنوز امتيازش 94درصد است. جنکينز در جوايز اسپريت امسال هم نامزد بهترين کارگرداني و هم بهترين فيلمنامه شد. منتقدان مي‌گويند که فيلمنامه جنکينز عدم ثبات بنياديني را که در قلب زندگي همه ما وجود دارد به تصوير مي‌کشد و درباره تنها راه چاره‌هاي جهان براي زندگي‌مان حرف مي‌زند: عشق و شفقت.

تو واقعا هرگز اينجا نبودي / You Were Never Really Here

کارگردان: لين رمزي
ارزش صبر کردن را داشت. فيلمي که سال 2017 در جشنواره کن جايزه بهترين بازيگر مرد را براي يوآکين فونيکس به همراه آورد و جايزه بهترين فيلمنامه را براي لين رمزي. فيلمساز اسکاتلندي برداشت خودش را از نوول جاناتان ايمز به همين نام به تصوير کشيده است. درامي گيج و منگ کننده که ارتباط گرفتن با آن سخت بود.

تو واقعا هرگز اينجا نبودي / You Were Never Really Here

فونيکس پارتيزاني است که استخدام مي‌شود تا دختران قاچاق شده را پيدا کند و توانايي رمزي است که مي‌تواند خشونت و احساسات را با هم ترکيب کند و فيلمي سخت بسازد. فيلم از موسيقي درخشان جاني گرين‌وود بهره مي‌برد و بازي جانفشانانه يوآکين فونيکس. فيلمي که در ادامه مسير کارهاي قبلي رمزي مثل «لازم است درباره کوين صحبت کنيم» قرار مي‌گيرد. اما به علاوه نشان مي‌دهد که او به عنوان کارگردان پشت دوربين چقدر رشد کرده است. امتياز فيلم در سايت متاکريتيک 84 و در روتن‌توميتوز 89 درصد است. در جوايز اسپريت رمزي با دبرا گرانيک و جنکينز براي بهترين کارگرداني رقابت مي‌کند و فيلم در بخش‌هاي بهترين تدوين، بهترين بازيگر مرد نقش اول و بهترين فيلم هم نامزد شده است.

آيا هرگز مرا خواهي بخشيد؟ / Can You Ever Forgive Me؟

کارگردان: ماريل هلر
دو سه سال بعد از فيلم ماندگار «خاطرات دختر نوجوان» هلر با فيلم «آيا هرگز مرا خواهي بخشيد؟» که اقتباسي از يک داستان واقعي است به سينما بازگشته. فيلمي که درنهايت بسيار فريبنده است. فيلمنامه را همراه يک زن فيلمساز مشهور ديگر يعني نيکول هولفسنر نوشته که داستان ديوانه‌وار زندگي واقعي لي ايزراييل نويسنده و جاعل است. فيلم قبل از اکران عمومي‌اش در جشنواره فيلم تلورايد به نمايش درآمد.

آيا هرگز مرا خواهي بخشيد؟ / Can You Ever Forgive Me؟

امتياز خيره‌کننده 98درصد را از سايت روتن توميتوز دريافت کرده اما در گيشه سينماهاي آمريکا فقط 8 ميليون دلار فروخته است. فيلمي که براي بازيگرانش يعني مليسا مک‌کارتي و ريچارد اي.گرانت تحسين‌هاي زيادي را به دنبال آورد. هر دوي آنها حتي شانس نامزدي اسکار را هم دارند. اما چرا نسبت به کارگرداني سرگرم‌کننده هلر بي‌تفاوتي صورت گرفته است؟ گرنت بعد از گرفتن جايزه بهترين بازيگر مرد مکمل از حلقه منتقدان نيويورک در بخشي از نطقش اشاره کرد که: «او يک کارگردان زن جوان خارق‌العاده است.» در متاکريتيک امتياز فيلم 87 از 100 است و منتقدان درباره بازي‌هاي بازيگران بيشتر از هر چيز ديگري نوشته‌اند.

سوارکار / The Rider

کارگردان: کلوئه ژائو
بعد از نمايش در دو هفته کارگردانان فيلم کن، که يک جايزه هم از آن بخش گرفت، فيلم جديد ژائو بعد از «آهنگ‌هايي که برادرم به من ياد داد» که آن هم فيلم نوآورانه و شخصي بود، به نمايش عمومي درآمد. فيلمي که باز هم کارگردان در آن از نابازيگران استفاده کرده است. فيلم داستان کابوي جواني است که بعد از يک جراحت و مصدوميت که نزديک است به مرگ او منجر شود، دنبال يک هويت جديد براي خودش مي‌گردد. توضيحي درباره اين که مرد بودن در قلب آمريکا چه معنايي دارد.

سوارکار / The Rider

ژائو داستان و واقعيت را با هم ترکيب کرده است. از نابازيگراني استفاده کرده که تقريبا در نقش‌هاي خودشان ظاهر شده‌اند. هيچ فيلمي در دستان کارگردانان متفاوت يک شکل نخواهد بود اما «سوارکار» فيلمي است که ژائو خودش را کاملا وقف داستان آن کرده است و بدون اين شيوه او اصلا فيلمي وجود نداشت. فيلمي با قلبي بزرگ و تپنده و شيوه جديد و مدرني از تئوري مولف. گروه‌هاي کوچکتر منتقدان فيلم را تاييد و تحسين کردند.امتياز فيلم در سايت متاکريتيک 92 از 100 و در روتن‌توميتوز 97درصد است. منتقدان نوشته‌اند که ژائو توانسته پرسوناي مردانه جديدي را از نو خلق کند.

نابودگر / Destroyer

کارگردان: کارين کوزاما
مسير مجذوب‌کننده کارين در هاليوود فيلم‌هاي فوق‌العاده‌اي را براي دوستداران سينما به ارمغان آورد. و البته حقايق سختي را هم به او نشان داد. از فيلم نفس‌گير «مبارزه دختر» تا فيلم کمتر قدرديده «جسم جنيفر» کوزاما هيچ‌وقت در نظرياتش در مورد فيلمسازي تن به مصالحه و سازش نداد.شش سال از «جسم جنيفر» گذشت تا سال 2015 فيلم هوشمندانه ترسناک «دعوت» را ساخت و بعد مسيرهاي تاريکش را با فيلم «نابودگر» ادامه داد.

نابودگر / Destroyer

فيلمي که در آن نيکول کيدمن اجراي دوگانه‌اي دارد. فيلمي عميق، تاريک و متفکرانه که برداشت جديدي از يک فيلم نوآر است. با بازي‌هاي مکمل قوي از بردلي ويتافورد و سباستين استن و فيلمنامه مدوري از فيل هي و مت مانفردي. در اين فيلم هيچ چيزي در سطحي اتفاق نمي‌افتد. فيلم داستان يک کارآگاه پليس است که با آدم‌هايي از گذشته‌اش ارتباط برقرار مي‌کند تا شايد به آرامش برسد.امتياز فيلم در سايت متاکريتيک 61 از 100 است.

خوشحال مثل لازارو / Happy as Lazzaro

کارگردان: آليس رورواچر
فيلم سوم کارنامه آليس رورواچر چقدر خوب است؟ آنقدر که مارتين اسکورسيزي آن را ديده و دوست داشته و بعد به عنوان تهيه‌کننده اجرايي پشت آن قرار گرفته است. فيلم اولين‌بار در جشنواره کن به نمايش درآمد و رورواچر جايزه فيلمنامه را براي آن دريافت کرد. يک داستان رويايي پريان که روي مخاطبان هوشمندش حساب مي‌کند و زمان را موقع ديدنش احساس نمي‌کنيد. فيلم داستان پسر روستايي مهرباني به نام لازاروست که او و خانواده‌اش توسط سلطان تنباکو استثمار شده‌اند.

خوشحال مثل لازارو / Happy as Lazzaro

فيلم تاييد 90 درصد منتقدان را در سايت روتن توميتوز دريافت کرده و امتيازش در متاکريتيک هم 86 از 100 است. در جوايز فيلم‌هاي مستقل اسپريت در بخش بهترين فيلم بين‌المللي نامزد دريافت جايزه است. به اين فيلم‌ها مي‌توانيد مثلا «کفرناحوم» نادين لبکي را هم اضافه کنيد يا فيلم درخشان «بگذار آفتاب وارد شود» ساخته کلر دني. همه فيلم‌هايي که کارگردانان زن‌شان اين قابليت را داشتند نامزد اسکار بشوند و بعيد به نظر مي‌رسد که اين اتفاق بيفتد.

بيشتر بدانيد : زنان كارگردان هاليوود پردرآمد نيستند!

بيشتر بدانيد : اولين کارگردان زن والت ديزني و يک قصه‌ شاه پريان تازه + عکس

بيشتر بدانيد : 10 ستاره برتر قرن 21 هاليوود!!

بيشتر بدانيد : کارگردان هايي که عاشق بازيگران فيلم خود شده و ازدواج کردند! + عکس

منبع: مجله ديجي کالا

http://www.CheKhabar.ir/News/151178/کارگردان هاي زن هاليوود که لياقت نامزدي اسکار را دارند