چه خبر - فيلم تايتانيک در صنعت سينماي جهان

10 آوريل سال 1912 روزي مهم در تاريخ صنعت حمل و نقل دريايي بود روزي که تايتانيک ابرکشتي مسافربري جهان اولين سفر رسمي خود را از بندر ساوت‌همپتون انگلستان آغاز کرد تا با عبور از اقيانوس اطلس به نيويورک در ايالات متحده آمريکا برسد. نام تايتانيک از ريشه اي يوناني و به معني «غول‌آسا» بود. اين کشتي اولين سفر خود را با بيش از 2200 مسافر آغاز کرد اما پس از تنها چهار روز، زماني که فقط 2 روز ديگر به پايان مسير خود داشت در اثر برخورد با کوه يخ به طرزي باورنکردني آسيب ديد و در کمتر از سه ساعت غرق شد؛ حادثه‌اي تراژيک با بيش از 1500 کشته که اکثرا در دماي منفي دو درجه اقيانوس يخ زدند تا اين فاجعه يکي از مرگبارترين سوانح دريايي جهان لقب بگيرد.

فيلم تايتانيک

کشتي تايتانيک در تاريخ به صفت غرق‌ناپذيري ملقب بود و به سبب همين تضاد و سرنوشت دور از انتظار، دستمايه توليدات فرهنگي بسياري در بيش يکصد سال اخير بوده است. سينما يکي از اولين مديوم‌هايي بود که پاي خود را به اين ماجرا باز کرد. «نجات يافته از تايتانيک» (1912) تنها 29 روز بعد از فاجعه به نمايش در آمد که فيلمي صامت با بازي دوروتي گيبسون هنرپيشه آمريکايي بود که خود واقعا يکي از نجات يافتگان تايتانيک بود. بيش از 40 سال بعد «يک شب به ياد ماندني» (1958) روي پرده‌هاي سينما رفت. اين فيلم درامي انگليسي از رماني به همين نام که حوادث آخرين شب تايتانيک را به تصوير مي­ کشيد بود و پرخرج ترين فيلم تاريخ بريتانيا تا آن زمان بود. هنوز بسياري از تاريخ‌نگاران معتقدند که اين فيلم يکي از دقيق‌ترين روايت‌ها از شب حادثه را دارد.
اما بدون شک هيچکدام از اين توليدات آن شکوهي را که شايسته تايتانيک بود نداشت و جهان مي بايست دهه‌ها براي تماشاي ابعاد کامل اين فاجعه صبر کند تا مردي کانادايي که زماني با «نابودگر» (1991) چشم دنيا را خيره کرد بود دوباره جادوي خود را به کار گيرد و اين تراژدي دريايي را براي هميشه در اذهان ماندگار کند. فيلمي جسورانه با کارگرداني بي‌پروا که براي رسيدن به هدف خود از هيچ چيز ابا نداشت چشم سينمادوستان را خيره کرد. اين کارگردان کسي نبود جز جيمز کامرون که حتي اگر لازم بود تا يک کشتي را تقريبا با همان ابعاد غول‌آسا بسازد و آن را دوباره در استوديوي خود غرق کند دست از آن برنمي داشت و او درنهايت فيلمي ساخت و آن را به سادگي «تايتانيک» ناميد.

رومئو و جوليت دريايي

«تايتانيک» عاشقانه‌اي حماسي محصول 1997 به کارگرداني جيمز کامرون است. تايتانيک گرچه حادثه‌اي تاريخي و واقعي را به تصوير مي‌کشد اما با اضافه کردن درامي عاشقانه از زاويه ديدي متفاوت نسبت به توليدات سال‌ها و دهه‌هاي قبل، داستان اين حادثه را بازگو مي کند.
«تايتانيک» با سکانسي در زمان معاصر روي کشتي روسي «آکادميک مستيسلاف کلديش» آغاز مي‌شود. گروهي جستجوگر در پي يافتن گردنبندي ارزشمند هستند که الماسي کمياب به نام قلب اقيانوس دارد و گمان مي‌رود در زير بقاياي تايتانيک در اقيانوس اطلس مدفون شده است. اين جستجو آن­ها را به پيرزني مي‌رساند که آخرين بار اين الماس گرانبها را در کشتي به گردن خود داشته است. پيرزن که از آخرين نجات‌يافتگان تايتانيک است خاطرات خود را براي اعضاي تيم تعريف مي کند تا بخش عمده‌اي از فيلم در واقع فلش بکي به قصه عاشقانه او در تايتانيک باشد.

فيلم سينمايي تايتانيک Titanic

رز (با بازي کيت وينسلت) دختر 17 ساله‌اي از مسافران قسمت درجه 1 تايتانيک است که به همراه مادر خود به آمريکا سفر مي­ کند. پدر او به تازگي فوت شده و خانواده ثروتمندش را با مقادير زيادي بدهي تنها گذاشته است و حالا رز بايد به اجبار تن به ازدواجي مصلحتي با تاجري ثروتمند بدهد تا خانواده خود را از بحران خارج کند. از آن سو يکي ديگر از مسافران کشتي جواني به نام جک داوسون با بازي خيره کننده لئوناردو دي کاپريو است که در آخرين لحظات دو بليت درجه سه کشتي را در قمار برده است و به همراه دوست خود پا به تايتانيک مي گذارد.
ادامه داستان تمي آشنا و کلاسيک دارد. ديدار اتفاقي دو جوان و پا گرفتن عشقي ممنوعه بين دختري ثروتمند و پسري از طبقه فرودست جامعه که تايتانيک را به محل قرارهاي مخفيانه و تعقيب و گريزهاي عاشقانه بدل مي کند. رز به دنبال آزادي و هيجانيست که قيدهاي طبقه بورژوا او را از آن محروم کرده است و جک به سختي تلاش مي کند تا از ميان جامعه‌اي فرومايه سري در سرها در بياورد. اين عشق اما ديري نمي‌پايد و به فاجعه‌اي بزرگ گره مي خورد. تايتانيک با کوه يخ برخورد مي­ کند و قصه جک و رز را مانند هزاران داستان ناگفته‌ ديگر به قعر اقيانوس يخ زده مي کشاند. رز که از اين مهلکه جان سالم به در برده نام خانوادگي خود را تغيير مي‌دهد و بنا به قولي که در آخرين لحظات به عشق خود داده است به دنبال طعم راستين زندگي مي رود.

حرفه؛ شيفته لاشه­ هاي کشتي!

ايده ساخت «تايتانيک» به هفت سال قبل از اکران فيلم بازمي­ گردد. شايد جالب باشد بدانيد که جيمز کامرون يکي از شيفتگان سفرهاي اکتشافي در دريا و پيدا کردن بقاياي کشتي‌هاي غرق شده است. يک اشتياق عجيب که او مجبور شد آن را در راه مسير هنري زندگي خود فدا کند اما زماني که در 1992 مستند ايمکس «تايتانيکا» پخش شد شعله­ هاي شوق قديمي کامرون دوباره زبانه کشي؛. مستندي درباره تايتانيک که به قول جيمز کامرون اورستِ کشتي‌هاي غرق شده بود. او تصميم مي گيرد خود به سراغ اين بقايا برود. مقدمات کار چندين سال به طول مي انجامد. کامرون مجدانه تلاش مي کند تا مديران ارشد فاکس قرن بيستم را براي پشتيباني مالي اين پروژه متقاعد کند. او مي گفت: «من اين کار را براي اينکه فيلم بسازم نکردم بلکه من واقعا مي‌خواستم به بقاياي تايتانيک برسم.»
کامرون نسخه اوليه فيلمنامه را براي استوديو مي‌فرستد و طرح خود را «رومئو- ژوليتي در تايتانيک» مي‌نامد. مديران استوديو دو به شک هستند. آن‌ها از کامرون انتظار تمي همچون «نابودگر» با تعقيب و گريزهاي بي پايان و نفير گلوله­ هاي آتشين دارند نه عاشقانه‌اي سه ساعته! اما در نهايت روابط گرم ديرين به ترديدها پايان مي دهد و پيش توليد آغاز مي‌شود.
کامرون و اعضاي گروهش ماه‌ها در اطراف محل حادثه به تحقيق و فيلمبرداي از لاشه کشتي مشغول مي‌شوند و بارها به دل اعماق خطرناک اقيانوس مي‌زنند. آن‌ها بعدها در مصاحبه­ اي فاش کردند که اين جلسات فيلمبرداري مستند از بقاياي واقعي تايتانيک و گشت و گذار در اعماق تاريک و ساکت اقيانوس تاثيري عميق روي روح آنان گذاشت و پروژه را از ساخت درامي بلندپروازانه به روايتي از يک فاجعه واقعي تبديل کرد که صدها انسان واقعي در آن جان خود را از دست دادند. کامرون معتقد بود بعد از اين پروژه شايد هيچ فيلمساز ديگري سراغ تايتانيک نرود و فيلم ديگري در اين باره ساخته نشود مگر شايد چند مستند و اين حقيقت، مسئوليتي بزرگ بر دوش او مي‌گذاشت تا بار احساسي واقعي اين تراژدي به درستي به تصوير کشيده شود.

بازسازي کامل آرام‌اس تايتانيک

کامرون به فيلمبرداري از بقاياي واقعي کشتي بسنده نکرد و 6 ماه وقت صرف تحقيق درباره مسافران و خدمه کشتي کرد تا سرانجام يک جدول زماني دقيق از روزهاي منتهي به حادثه تهيه و فيلمنامه اصلي آماده شد. طراحي صحنه و دکور تايتانيک را شايد بتوان يکي از عجايب دنياي هاليوود ناميد. کمپاني فاکس قرن بيستم، زميني به وسعت 16 هکتار را در سواحل مکزيک خريد و استوديويي بزرگ در آنجا برپا کرد. درکنار ساحل، مخزن آبي به گنجايش 65 ميليون ليتر آب به ساخت مدلي تقريبا هم اندازه کشتي اصلي اختصاص داده شد. «هارلند اند وولف» شرکت سازنده تايتانيک نقشه­ هاي فني و محرمانه کشتي را که تا آن زمان گمان مي­ رفت نابود شده باشد در اختيار تيم سازنده فيلم قرارداد تا مدل کشتي هر چه بيشتر به نسخه اصلي شبيه باشد. کمال­­گرايي کامرون تا آنجا پيش رفت که در طراحي صحنه از موکت، مبلمان، پرده، چراغ و روشنايي، ظرف و ظروف چيني، کارد و چنگال و لباس­ هاي فرم اصلي تايتانيک استفاده شد.
در حقيقت ايده ­آل گرايي جيمز کامرون خود يکي از بزرگترين دشواري­ هاي تيم توليد و گروه بازيگران تايتانيک بود. مردي که به «ترسناک­ترين مرد هاليوود» شهرت دارد بسيار سرسخت، انعطاف ناپذير و بسيار کمال­گراست که براي رسيدن به نتيجه دلخواه خود از فرياد کشيدن بر سر ستارگان سينما نيز هيچ ابايي ندارد.
پروژه «تايتانيک» مصدومان زيادي به همراه داشت. دررفتگي و شکستگي­ هاي استخوان بازيگران و بدل­کاران که حتي شامل آرنج کيت وينسلت هم شد تا لشگري از بازيگران سرماخورده و آنفلوآنزا گرفته و در مواردي عفونت­ هاي کليوي که حاصل حضور ساعت­ هاي متمادي در آب سرد اقيانوس و سختگيري­ هاي کامرون بود. يک بار بيل پکستون بازيگري که بارها در فيلم­ هاي جيمز کامرون حضور داشته اينطور اظهار کرد: «سر صحنه يک فيلم آدم­ هاي زيادي حضور دارند و جيم از آن دسته افرادي نيست که فرصت ربودن قبل و روح آنها را داشته باشد!»

فيلم تايتانيک Titanic

خود کامرون ضمن بي اهميت دانستن اين انتقادها گفته است که فيلمسازي براي او نوعي مبارزه است؛ نبردي بزرگ ميان تجارت و زيبايي­ شناسي. در يک مورد کار چنان بالا گرفت که يکي از افراد سرخورده تيم نوعي داروي تخديرکننده به داخل سوپ کامرون ريخت که دامن حدود 50 نفر از اعضاي تيم را گرفت و آن­ها را به بيمارستان کشاند.
فيلمبرداري «تايتانيک» بالاخره بعد از چندين ماه فراز و فرود و تلاش طاقت­ فرسا به اتمام رسيد و اين پروژه­ که بيش از دويست ميليون دلار هزينه در برداشت نامش را به عنوان پرخرج­ ترين فيلم تاريخ سينما تا آن زمان ثبت کرد. اين يعني براي هر يک دقيقه­ «تايتانيک» بيش از يک ميليون دلار خرج شده بود. اين مساله موجب وحشت مديران ارشد استوديو شد زيرا يک فيلم 196 دقيقه­ اي يعني دفعات پخش کمتر در سالن­ هاي سينما و پايين آمدن آمار فروش. آن­ها خواستار حذف شدن حداقل يک ساعت از فيلم شدند که با واکنش قاطع کامرون، پا پس کشيدند. جيمز کامرون جواب داده بود: «مي خواهيد فيلم را يک ساعت کوتاه کنيد؟ بسيار خب اول بايد مرا آتش بزنيد و اگر مي­ خواهيد مرا آتش بزنيد بايد اول مرا بکشيد!»

غرق در شهرت و پول

«تايتانيک» سرانجام در اواخر 1997 به نمايش در آمد و با اکران خيره کننده خود به تمامي شايعات پايان داد. در حقيقت هزينه ساخت فوق­ العاده سنگين فيلم و جا به جا شدن مکرر جدول زماني اتمام و اکران فيلم شايعه فاجعه­ آميز بودن فيلم را که از مدت­ ها قبل در هاليوود پيچيده بود قوت بخشيده بود و بسياري انتظار يک زباله گران­قيمت را داشتند، اما فيلم تاثيري عميق بر مخاطبان خود گذاشت و انواع رکوردهاي فروش و تعداد مخاطب را جابه­ جا کرد.
«تايتانيک» گيشه را به معناي واقعي قبضه کرد و بيش از 1.8 ميليارد دلار فروش کرد و تا 13 سال بعد که «آواتار» (2010) - فيلمي ديگر از جيمز کامرون - به نمايش درآمد، پرفروش­ ترين فيلم تاريخ سينما باقي ماند. «تايتانيک» اولين فيلمي در تاريخ بود که فروش آن از يک ميليارد دلار گذشت و جالب است بدانيد که پانزده سال بعد در سال 2012 نسخه سه بعدي تايتانيک نيز در حدود 340 ميليون دلار فروخت و اين فيلم را بعد از «آواتار» به دومين فيلم تاريخ سينما بدل کرد که فروش آن از 2 ميليارد دلار گذشته است. «تايتانيک» محبوب منتقدان نيز بود و کوهي از جوايز به ارمغان آورد. فيلم، نامزد 14 جايزه اسکار شد که از حيث خود را به صدر جدول تاريخ اسکار و کنار فيلم «همه‌چيز درباره ايو» (1950) رساند و در اين ميان در 9 رشته از جمله بهترين فيلم و بهترين کارگرداني برنده شد.
قطعه «قلبم ادامه خواهد داد» ملودي اصلي فيلم بود که جيمز هورنر آهنگساز فيلم آن را نوشت و سلن ديون آن را خواند. هورنر اين قطعه را در خفا ساخت چراکه کامرون نمي خواست از هيچ ترانه­ اي در فيلم خود استفاده کند اما هورنر سرانجام در زماني مناسب که به قول خودش کامرون خوش احوال بود از پروژه مخفيانه خود رونمايي کرد و کامرون بعد از چندين بار تکرار پذيرفت از آن استفاده کند که تصميمي عاقلانه بود و به جريان تاثيرگذاري فيلم کمک شاياني کرد. «قلبم ادامه خواهد داد» قلب مخاطبان خود در سراسر جهان را تسخير کرد و به پرفروش ترين تک آهنگ سال 1998 و يکي از پرفروش ترين قطعات موسيقي همه ادوار تبديل شد.

فيلم عاشقانه تايتانيک

«تايتانيک» فيلمي جسور و بلندپرواز بود که صنعت سينما را تکان داد. اين فيلم فاجعه­ اي انساني را به لطيف­ ترين شکل ممکن روايت و قلب مخاطبان خود را فشرده کرد. به قول راجر ايبرت منتقد بزرگ سينما جادوي «تايتانيک» آنجاست که ما تقريبا همه چيز را از پيش مي­ دانيم ولي با اين حال باز دل خود را به قصه فيلم مي­ بازيم. ما از پيش مي­ دانيم تايتانيک با کوه يخ برخورد مي کند و غرق مي­ شود، ما مي­ دانيم احتمالا عاشقانه­ اي بايد در جريان باشد. ما بايد به نوعي شاهد غرور سازندگان کشتي بابت ساخت يک ابرکشتي غرق­ ناشدني باشيم و سرانجام مي­ دانيم بايد لحظات پر از هرج و مرج و آشوب آدم هاي گريزان از مرگ وجود داشته باشد و «تايتانيک» هنرمندانه و باظرافت همچون بالريني ماهر به تمام اين انتظارات پاسخ مي­ دهد.
کامرون معتقد بود غرق شدن تايتانيک همچون رماني فوق‌العاده­ است که واقعا به وقوع پيوسته است و در نتيجه در فيلم خود نيز اين داستان واقعي را با شخصيت ­پردازي بي­ نظير و استفاده از جلوه­ هاي ويژه­ پيشرو در زمان خود روايت کرد. يکي از وهم ­آميزترين سکانس ­هاي فيلم شايد نماهاي پاياني فيلم باشد زماني که تايتانيک به قعر آب فرو مي­ رود و بعد از دقايقي آرامشي مرگبار پهنه اقيانوس را در بر مي­ گيرد. انسان ­هايي يخ زده که بعضا گران‌قيمت ترين لباس­ ها را بر تن دارند و گه گاه با ضجه و فرياد «کمک» سکوت را مي­ شکنند. و اين زمان و مکان چه موقعيت متضاد عجيبي براي بودن است، آن هم زماني که بليت يک کشتي غرق ناپذير در جيب داري!

بيشتر بدانيد : چرا تايتانيک فيلم عاشقانه‎ي محبوب ما است؟

بيشتر بدانيد : فيلم تايتانيک با فرمتي جديد بازخواهد گشت

بيشتر بدانيد : فيلم تايتانيک براي دي کاپريو خنده دار است!

بيشتر بدانيد : چرا کيت وينسلت از تايتانيک بدش مي آيد؟!

منبع : mehrnews.com

http://www.CheKhabar.ir/News/145475/تايتانيک چگونه ساخته شد؟- ناگفته هايي جالب از تايتانيک!!