چه خبر - ازدواج هاي اينترنتي، خطرناک ترين نوع ازدواج است
در دنياي مدرن و پرسرعت امروز، بسياري از افراد از طريق اينترنت و سايت‌هاي همسريابي، شريک زندگي خود را جست‌و‌جو مي‌کنند و مي‌خواهند در اندک زماني به يار دلخواه برسند. اين نوع آشنايي، بسيار آسان است، اما آيا مي‌توان با اين روش به عشق واقعي و با دوام دست يافت و آيا ازدواج‌هايي که بر پايه آشنايي اينترنتي و از طريق سايت‌هاي همسريابي صورت مي‌گيرد، پايدار خواهد بود؟ براي رسيدن به پاسخ معقول بايد مفهوم عشق واقعي و عميق و همچنين زندگي پايدار بين زن و مرد را بررسي کرد و اين که آيا در قرارهاي اينترنتي چنين مهر و محبتي پيدا مي‌شود؟
عشق واقعي براي داشتن زندگي مشترک مناسب
فعاليت واقعي و عميق انسان در هر زمينه موجب رفاه و تعالي و بالندگي در او مي‌شود و مي‌تواند شخصيت او را شکل دهد و اثري طولاني روي زندگي‌اش داشته باشد، اما فعاليت سطحي، علاوه بر اين که محدود و گذراست، اگر بيش از حد به آن پرداخته شود، پيامدهاي منفي در زندگي انسان به وجود مي‌آورد. براي تشخيص تفاوت پديده‌هاي عمقي و سطحي در قلمرو عاطفه و محبت بايد بين شدت علاقه و عمق آن تفاوت قائل شد. البته اين تمايز را مرد و زن به‌ندرت درک مي‌کنند که بسياري مواقع مشکل‌ساز مي‌شود. شدت علاقه در يک لحظه پديدار مي‌شود و خيلي زود از بين مي‌رود و مي‌توان از آن به احساس شهواني تعبير کرد، اما عمق علاقه طولاني است و تجربه آن، فرد را به رشد و بالندگي مي‌رساند.
سايت‌هاي اينترنتي و ازدواج پايدار
هرکس براي انتخاب همسر مناسب بايد روي ويژگي‌هاي شخصيتي و ارزش‌هاي فرد مورد نظر متمرکز شود و مناسب‌ترين فرد را انتخاب کند. سايت‌هاي همسريابي به کاربران خود وعده دو اقدام مهم را مي‌دهند: اول اين که به افراد کمک مي‌کنند تا گزينه‌هاي بسياري براي انتخاب داشته باشند و دوم اين که ازدواج آنها طولاني و بادوام خواهد بود. در مورد وعده اول، شکي نيست که درست مي‌گويند. اين سايت‌ها با تبليغات و ترفندهايي که به کار مي‌برند، مي‌توانند تعداد بي‌شماري از افراد جوياي همسر را به سمت خود جذب کنند. بنابراين هرکس، گزينه‌هاي بسيار زيادي در اختيار خواهد داشت و مي‌تواند ظاهرا کسي مطابق ميل خود را بيابد، اما در‌خصوص وعده دوم ترديد بسياري است و جاي بحث و گفت‌وگو دارد.
در اين خصوص کارشناسان و مشاوران خانواده بسيار هشدار داده‌اند. دکتر مصطفي تبريزي، متخصص مشاوره و روان‌درماني مي‌گويد: اگر افراد بخواهند تنها به‌وسيله ارتباط و گفت‌وگوي اينترنتي، همسر آينده خود را انتخاب کنند، هرگز شناختي نسبت به هم پيدا نمي‌کنند. مشاوران خانواده تحت هيچ شرايطي به افراد توصيه نمي‌کنند که تنها با تکيه به اطلاعات اينترنتي براي خود زوج پيدا کنند. اين کارشناس ادامه مي‌دهد: فردي که در اينترنت ديده مي‌شود، مي‌توان به کوه يخي که در اقيانوس قرار دارد و تنها بخشي از آن بيرون است، تشبيه کرد. ما فقط همان قسمت اندک را مي‌بينيم و قسمت‌هاي زيرين آن از ديدمان پنهان مي‌ماند. بنابراين آشنايي اينترنتي براي انتخاب همسر کافي و جالب نيست. تبريزي توصيه مي‌کند: افراد براي انتخاب همسر بايد آشنايي نزديک داشته باشند و در عين حال، خانواده‌هاي يکديگر را از نظر مسائل فرهنگي و روابط اقتصادي بشناسند و دو نفر بررسي کنند که آيا از لحاظ خانوادگي با يکديگر سنخيت دارند يا خير. در غير اين صورت ازدواجشان موفق نخواهد بود.
طلاق يا زندگي پر از عذاب
دکتر افسانه وکيلي، روان‌شناس، مدرس دانشگاه و موسس مرکز مشاوره مهر در‌خصوص رواج اين سايت‌ها مي‌گويد: در چند سال اخير، سايت‌هاي همسريابي بسيار رواج پيدا کرده‌اند و افراد براي پيدا کردن فرد مناسب خود در اين سايت‌ها ثبت‌نام مي‌کنند. اين افراد معمولا اطلاعات صحيحي درباره سن، وضعيت تحصيلي، شرايط خانوادگي و اقتصادي و اين قبيل موارد به يکديگر منتقل نکرده و بر‌اساس همين اطلاعات نادرست، ارتباطي کاملا مجازي و غيرواقعي برقرار مي‌کنند. وقتي اين ارتباط ادامه پيدا مي‌کند، وابستگي عاطفي بين آنها ايجاد مي‌شود و پس از ايجاد وابستگي، کم‌کم به فکر آشنايي بيشتر و در نهايت ازدواج مي‌افتند و در اين شرايط، خانواده‌هاي خود را در جريان قرار مي‌دهند. برخي افراد ممکن است اطلاعات غلطي را که داده‌اند، اصلاح کنند اما برخي ديگر چنان درگير روابط احساسي مي‌شوند که نمي‌توانند حقايق را بگويند يا ارتباط ايجاد شده را قطع کنند و با همان اطلاعات غلط با يکديگر ازدواج مي‌کنند. اين ازدواج برپايه رابطه احساسي صورت مي‌گيرد و وقتي از لحاظ عقلاني، دختر و پسر متوجه تفاوتشان مي‌شوند، زندگي‌شان به مخاطره مي‌افتد.
تبريزي نيز مي‌گويد: آن بخش از ناشناخته‌هاي شخصيتي افراد که در ارتباط اينترنتي مشاهده نشده، ناسازگاري زناشويي به وجود مي‌آورد که منجر به جدايي مي‌شود و اگر برخي افراد هم از طلاق وحشت داشته باشند و به خاطر حرف مردم طلاق را انتخاب نکنند، عمري را با ناراحتي سپري خواهند کرد.
علت رواج ازدواج اينترنتي
تبريزي در‌خصوص اين که چرا جوانان براي يافتن همسر سراغ سايت‌هاي اينترنتي همسريابي مي‌روند، معتقد است: از آنجا که امکان ارتباط بين دخترها و پسرها بسيار کم است و افراد در مکان‌هاي بسيار محدود مي‌توانند يکديگر را ببينند و بشناسند، ناچار به راه‌هايي متوسل مي‌شوند که از آن راه بتوانند با افراد بيشتري آشنا شوند و از ميان اين افراد، انتخاب معقول خود را پيدا کنند.
وکيلي علاوه بر دليل فوق، دلايل ديگري را نيز برمي‌شمارد، از جمله اين که: روش معرفي سنتي که قبلا افرادي، خانواده‌هاي دختر و پسر را به يکديگر معرفي مي‌کردند، بسيار کم شده است. درشهرهاي کوچک هنوز اين روش رواج دارد، اما در شهرهاي بزرگ اين اتفاق کمتر مي‌افتد. مساله ديگر اين که افرادي که به اين شکل آشنا مي‌شوند، در مهارت‌هاي اجتماعي و ارتباطي بسيار ضعيف و آدم‌هايي کمرو هستند. آنها نمي‌توانند همسر مناسب خود را پيدا کنند يا بتوانند با او صحبت و ارتباط برقرار کنند. از آنجا که آنها در ارتباط اينترنتي صرفا با تايپ مشخصات سروکار دارند و بيشتر از طريق گپ اينترنتي رابطه شکل مي‌گيرد، راحت‌تر مي‌توانند با فردي در دنياي مجازي ارتباط برقرار کنند. البته همين افراد به دليل فقدان مهارت اجتماعي و ارتباطي، بعدها در زندگي زناشويي به مشکل برخورد کرده و نمي‌توانند احساسات و افکار خود را بازگو کنند.
سرعت در همسريابي
برخي کارشناسان، علت افزايش علاقه به آشنايي اينترنتي را سرعت موجود در دنياي امروز مي‌دانند. در حقيقت، سرعت فضاي مجازي و سايبري بسيار بيشتر از فضاي واقعي است و انسان امروز، معتاد سرعت و قرار گرفتن در برابر سيلي دائمي از اتفاقات در جامعه سايبري مي‌شود و از اين که براي کار و فعاليت زندگي وقت بگذارد، بيزار است. او که دنبال تغييرات با سرعت زياد است، حتي دوستي و مهر و محبت و همسر آينده خود را هم مي‌خواهد از طريق اينترنت و در کمترين زمان ممکن پيدا کند، اما متاسفانه فراموش کرده براي داشتن عشق و علاقه عميق به فردي که قرار است شريک و همدم زندگي‌اش شود، به وقت و زماني کافي نياز دارد.
يکي ديگر از معايب ملاقات اينترنتي اين است که هرکس ممکن است ملاقات‌هاي اينترنتي متعددي داشته باشد تا به اصطلاح بتواند افراد ديگر را نيز بررسي و شناسايي کند. ادامه دادن چنين رفتاري نه‌تنها جلوي علاقه‌مند شدن افراد به يکديگر را مي‌گيرد، بلکه نمي‌تواند به داشتن رابطه طولاني منجر شود، چرا که آنها به اين نوع قرارها معتاد شده و مدام دنبال گزينه‌اي بهتر از قبلي هستند. استمرار براي پيدا کردن يک فرد ايده‌آل و مطلوب‌تر از قبلي، خطر بسيار بزرگي براي فرد محسوب مي‌شود و حتي اگر با فردي وارد رابطه‌اي شود، ممکن است نتواند از عادت بد خود دست بردارد و بازهم دراينترنت به دنبال دوست باشد. نتيجه اين که به‌وسيله اينترنت مي‌توان با بي‌شمار افراد ارتباط برقرار کرد، اما هرگز نمي‌توان درگير يک رابطه سالم عاطفي و بادوام شد.
منبع : sara.jamejamonline.ir